นายหัวราเมศวร์รอกระทั่งอธิศปิดประตูห้องแล้วจึงเริ่มพูดกับรินรดาซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะทำงานของตน
“ที่นายหัวเรียกน้ำขิงมาแต่เช้า เพราะนายหัวจะพูดเรื่องการทำงานของน้ำขิง”
รินรดาพยักหน้ารับ พลางเอ่ยถามแกมแก้ต่างให้กับตัวเองด้วยความเข้าใจผิด
“น้ำขิงทำบัญชีผิดพลาดหรือคะ แต่น้ำขิงมั่นใจว่าตรวจงานจนเรียบร้อยทุกครั้งก่อนที่จะเอามาให้นายหัวเซ็นรับทราบค่ะ”
นายหัวราเมศวร์โบกมือปฏิเสธกับความเข้าใจผิด “ไม่ใช่เรื่องงานบนเกาะหรอก น้ำขิงทำงานได้ดีมีประสิทธิภาพ บัญชีรายรับรายจ่ายก็ตรงเป๊ะทุกรายการ น้ำขิงทำงานได้ดีมาก”
“ถ้ายังงั้นนายหัวเรียกน้ำขิงมาพบด้วยเรื่องอะไรคะ หรือว่านายหัวรามินไม่สบาย”
พอถามถึงนายหัวรามิน สีหน้าของรินรดาก็ถอดสีซีดเผยความเป็นห่วงให้เห็นในทันที และนายหัวราเมศวร์ต้องรีบปฏิเสธรัวเร็วก่อนที่ความเป็นห่วงเป็นกังวลจะก่อตัวไปมากกว่านี้
“รามินไม่ได้เป็นอะไร ที่นายหัวเรี
