"ไปแอบดื้อที่ไหนมา"
สิงหราชวางงานเอกสารในมือลงเพราะไม่ได้มีงานสำคัญอะไรให้ต้องรีบทำแล้ว สายตาหันไปมองภัทรส่งสัญญาณให้วางงานลงแล้วออกไปพักผ่อนได้ ส่วนสองขาก็ขยับถอยเก้าอี้เพื่อจะให้เธอที่เพิ่งจะยอมมาพบหน้าเขาทั้งที่เขามาถึงที่ไร่นี้เป็นชั่วโมงแล้วเข้ามานั่งกับเขา
"กระต่ายขอนายแล้วนะคะ"
ชมจันทร์วางถ้วยขนมของเธอลงตรงที่ว่างข้างหน้าเขา ส่วนตัวเธอลงนั่งบนตักใหญ่ของเขา ใบหน้างองุ้มเล็กน้อยด้วยกลัวเขาจะลงโทษอะไรอีก
"ขนมอะไร"
ริมฝีปากหนายกยิ้มกว้างจนเห็นฟันขาวก่อนจะเอาปลายจมูกไล่กดหอมไปตามพวงแก้มขาวของเธอเพื่อสูดเอาความหอมที่เขาติดใจเข้าปอด เขาสูดหอมแก้มเธออยู่นานเพื่อชดเชยที่เขาเองไม่ได้มาที่นี่เป็นอาทิตย์ด้วยเพราะต้องทำงาน
"สละลอยแก้วค่ะ"
ชมจันทร์เอามือลูบแก้มของตัวเองปอยๆ ด้วยมันระคายเคืองนิดๆ เพราะโดยไรหนวดแข็งๆ ที่เริ่มขึ้นใหม่ของเขาทิ่มเอา
"อยากกินแต่มือไม่ว่าง เธอช่วยฉันหน่อยสิ"
สอ
