"คิดถึงที่นี่จัง"
ชมจันทร์ก้าวลงจากรถโดยมีสิงหราชดูแลไม่ห่าง เธอมองไปรอบๆ บ้านหลังใหญ่อย่างคิดถึง หลายเดือนที่ต้องอยู่ที่โรงพยาบาลเธออยากกลับมาที่นี่ทุกวันเลย
"ฉันมีงานต้องทำงาน เธอขึ้นไปพักข้างบน เดี๋ยวฉันให้ไอ้เคิร์ฟไปคอยเฝ้า"
ใบหน้าหล่อคมโน้มลงหาใบหน้าหวาน หอมแก้มเธอฟอดใหญ่โชว์สายตาของทุกคน ทั้งลูกน้องของเขาและทั้งแม่บ้านแม่ครัวที่มาต้อนรับเธอ
"กระต่ายไปพักที่ห้องก็ได้ค่ะ"
ร่างบางอายจนตัวบิดตัวงออยากจะวิ่งหนีไปหลบใครๆ แต่ทำไม่ได้ ลำแขนแกร่งของเขาโอบเอวเธอเอาไว้จนร่างกายของเธอแนบชิดกับร่างกายของเขา
"ห้องของเธออยู่ข้างบน"
เขาหอมเธออีกฟอดจนไรหนวดของเขาทิ่มแก้มเธอจนแดงเขาถึงได้เดินแยกไปอีกทาง ใจเขาอยากจะขึ้นห้องไปกับเธอแต่งานของเขามีมากมายและงานหลายอย่างรอเขาไปจัดการเพราะรอเวลามานานแล้วด้วยเขาผัดมานานเพื่อไปเฝ้าดูแลเธอ
"แต่"
ชมจันทร์อ้าปากจะพูดแต่เขาก็เดินจากไปแล้ว เธอรู้ว่าเขาจะให
