ศศิมาถึงคอนโดฯ ของดาราสาวตอนเก้าโมงเศษๆ จำต้องให้ลุงคนรถกลับไปก่อน เพราะไม่แน่ใจว่าตัวเองจะกลับบ้านตอนไหน มาร์คินสั่งให้เธออยู่เป็นเพื่อนเฌอริณนี่นา เฌอริณรออยู่หน้าล็อบบี้ตอนที่เธอมาถึง หล่อนสวมชุดอยู่บ้านสบายๆ และพรางดวงตาไว้ด้วยแว่นดำ
“สวัสดีค่ะคุณริณ” ศศิทักทายตามมารยาท แต่อีกฝ่ายไม่นำพา
“ไหนล่ะของฝาก”
“นี่ค่ะ” ศศิชูถุงผ้าที่ใส่ของกินไว้ข้างใน เธอทำมื้อเช้ามาให้ทั้งแบบไทยและอเมริกัน ถุงผ้าอีกใบยังใส่เครื่องดื่มแก้เมาค้าง ทั้งน้ำผลไม้อีกหลายยี่ห้อ
เฌอริณชะเง้อคอมองลงไปในถุง ความไม่พอใจที่ต้องลงมารอสาวน้อยข้างล่างลดเลือนไปได้หน่อยหนึ่ง เธอพาศศิขึ้นลิฟต์ พาไปยังห้องของตัวเอง ไม่ได้ทำตัวเป็นเจ้าบ้านที่ดีนัก เธอเคยชินกับการมีคนคอยเอาใจ ตอนนี้เลยนั่งรอให้ศศิบริการอย่างเต็มรูปแบบ ทั้งอาหารและเครื่องดื่ม ศศิจัดมาวางอย่างเรียบร้อย ไม่ให้เสียชื่อมาร์คินเลย
“โอย...จะอ้วก!” เอ่ยแล้วทำท่าพะอื
