บทที่ 10
ในซอกเล็กๆ ของใจบอส
รุ่งเช้าวันใหม่
มาร์คินนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร มีบอดี้การ์ดคนใหม่ยืนอยู่ไม่ไกล เขาพับหนังสือพิมพ์ลงเมื่อศศิเริ่มเสิร์ฟมื้อเช้า “อานุชล่ะศิ”
“อานุชออกไปแต่เช้าแล้วค่ะ ได้ยินว่าจะไปโรงพัก”
“แล้วนะโมล่ะ”
“น้องตื่นแต่เช้า สงสัยจะหิวเลยแวะไปกินในครัวแล้วค่ะ ตอนนี้อยู่หน้าบ้าน รอเวลาไปโรงเรียน” ศศิว่า วางจานมื้อเช้าแบบชาวตะวันตกลงตรงหน้าพี่ชาย
“แล้วของศิล่ะ”
“ศิกินพร้อมน้องแล้วล่ะ”
มาร์คินทำหน้าเง้า “งั้นเหลือพี่คนเดียวที่ยังไม่กิน”
ศศิยิ้มขัน มาร์คินโบกมือเรียกบอดี้การ์ด
“ครับนาย”
“นั่ง”
“หือ?”
“กินมื้อเช้าเป็นเพื่อนฉันที ศิ...พี่ขอมื้อเช้าอีกที่”
“ได้ค่า” ศศิรีบไปเตรียมมื้อเช้ามาให้พี่บอดี้การ์ด ทุกอย่างถูกจัดเตรียมภายในเวลาอันรวดเร็ว
คชาประหลาดใจที่มาร์คินให้เขาร่วมโต๊ะ ปกติแล้ว งานของการ์ดไม่ต่างจากคนใช้ด้วยซ้ำ ผิดก็แต่การ์ดถือปืน ไม่ใช่ด้ามไม้กวาด
