ตอนที่ 26
หากสัญชุตรนั้นเขามีสีหน้าที่เหงาและอมเศร้า เพราะเขาเองก็เป็นกังวลเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้อย่างมากเช่นกัน พอได้รัตนาวลีช่วยปลอบโยนให้กำลังใจ ทำให้เขานั้นรู้สึกดีขึ้นอย่างมาก รู้สึกขอบใจรัตนาวลี
“พี่สัญคะ แตนคิดว่าพวกเราอย่าเพิ่งคิดไปในทางร้ายเลย เพราะยัยแพมเป็นคนดี และแตนคิดว่า คนดีนั้นคงตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้หรอกเพราะสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะต้องคุ้มครองให้แน่ พี่สัญวางใจเถอะค่ะ”
“อืมส์ จ้ะ แตน พี่ก็ขอภาวนาให้เป็นอย่างนั้น ด้วยเถิด เพราะพี่เองนั้น พอได้รู้ข่าว พี่ก็แทบช้อคเหมือนกัน ตอนนี้แทบจะกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย”
“ค่ะพวกเราทุกคนรักและเป็นห่วงยายแพมกันทั้งนั้น โดยที่ไม่รู้ชะตากรรมของยายแพม และสำหรับแตนเอง คิดเสมอว่า ยายแพมเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของแตนค่ะ”
หากรัตนาวลีนั้นยังไม่ได้สังเกตว่าที่สายตาของสัญชุตรกำลังจะมองหล่อนด้วยสายตาบางอย่างเพราะหลังจากที่เขาได้หล่อนเป็นผู้ปลอบ
