ฉันนอนอยู่ที่เตียงรอเวลา ฉันทำแบบนั้นไม่ได้จริงๆ ถึงใครจะไม่รักเขา แต่ฉันจะรักเขาเอง
"คุณหมอคะ ดิฉันไม่เอาเขาออกแล้วค่ะ ขอโทษที่ทำให้เสียเวลานะคะ ดิฉันจะรับผิดชอบค่าเสียหายเองค่ะ" ฉันเดินลงจากเตียง ไม่หันหลังกลับไปมอง ฉันทำตัวแย่มามากพอแล้ว ฉันจะแย่ไปมากกว่านี้ไม่ได้ ฉันรีบออกจากตรงนั้นทันที เมื่อไม่มีใครรับผิดชอบ ฉันจะรับผิดชอบชีวิตฉันเอง
ฉันกลับมาที่คอนโดวิน และไม่พบเขาอยู่ที่ห้อง สองวันผ่านไป ฉันติดสินใจไปหาเขาที่โรงแรม อยากจะเคลียร์ทุกอย่างให้มันจบ ฉันเดินเข้าไปฝนโรงแรม และเดินขึ้นไปบนห้องทำงานวิน ฉัรเห็นเปิดตูห้องเปิดอยู่ ได้ยินหญิงชายคู่นั้นคุยกัน
"วินอย่า ตรงนี้ห้องทำงานนะเดี๋ยวมีคนมาเห็น" เสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่นั่งอยู่บนตักวิน
"ไม่มีใครเห็นหรอก สองวันก่อนเราก็ทำ ยังไม่เห็นมีใครเข้ามาเลย มันห้องส่วนตัววิน นะดาด้า วินอยากทำ พอได้ลองที่โต๊ะทำงาน มันตื่นเต้นซาบซ่านดี" สองวันก่
