บทที่ 5 เสียตัว

1246 คำ
วินโทรมาบอกฉันว่าจะกลับชลบุรีอีกสองวัน ฉันคงทำได้แค่ชอบแหละ เขาจีบเยอะขนาดนั้น คงไม่ได้สนใจฉันจริงๆ เป็นทางเพื่อนฉันที่ให้เบอร์เขาไปก่อน วินก็เลยโทรมาคุยเล่นด้วย เดี๋ยวห่างกันไปคงลืมกันไป "อีเกี่ยวก้อยวินจะกลับชลบุรีแล้วใช่ไหม แล้วมึงจะเอายังไงต่อ" มันทำอะไรต่อได้ล่ะ วินก็จะกลับแล้ว ท่าทางวินไม่ได้จริงจังกับฉันเท่าไหร่ ไม่งั้นคงไม่จีบสาวหมู่บ้านนั้นหรอก "คงคุยกันแบบเพื่อนมั๊ง วินก็ไม่ได้ดูสนใจกูเท่าไหร่ ถ้าเขาโทรมากูก็คุย ถ้าไม่โทรมาก็ปล่อยเลยตามเลย อาจรู้สึกเฟลนิดหนึ่ง" ยุรีมันถามฉันเรื่องวิน ได้รู้ว่าเขาจีบคนอื่น ฉันคงทำอะไรไม่ได้ ถามว่าชอบเขาไหม มันเรื่องธรรมดาถ้าเราเห็นคนหล่อ เราต้องชอบอยู่แล้ว สุดท้ายวินก็กลับชลบุรีไป มีโทรมาคุยบ้าง ไลน์มาบ้างช่วงแรกจะบ่อยหน่อย วันละหลายรอบ พอนานไปก็ห่างๆ ระยะทางมันไกลคงเป็นไปได้ยาก แต่ฉันก็ยังหวังบ้าง วินบอกใกล้ปิดเทอม 2 แล้วคราวนี้ปิดเกือบสามเดือน จะกลับมาหาฉันและอยู่ได้นาน วินบอกไว้อย่างนั้นนะ "เกี่ยวก้อยอีกสองวันวินก็จะกลับไปหาเกี่ยวก้อยแล้วนะ คิดถึงวินบ้างไหม วินคิดถึงเกี่ยวก้อยทุกวันเลย ดีใจที่จะได้กลับไป" วินก็ยังเป็นผู้ชายที่ปากหวานและคารมดีเสมอ จนฉันคิดว่าวินสนใจฉันแน่ๆ วินเขาก็ไม่ได้หายไปเลย ตลอดเวลาเปิดเทอมวินติดต่อมาบ้าง เราคุยกันแต่ไม่รู้สถานะอะไร แต่ฉันแอบคิดเข้าข้างตัวเอง เพราะเขาชอบหยอดเหมือนฉันเป็นแฟนกับเขา "วินจะกลับมาแล้วเหรอดีใจจัง เร็วเหมือนกันนะ เหมือนเพิ่งจะเปิดเทอมไปเอง" วินบอกว่ามาถึงแล้วจะมาหาฉันก่อน ไม่รู้จะเชื่อได้แค่ไหน แต่ฉันก็ดีใจ วินมาหาฉันตามสัญญาจริงๆ ฉันนั่งเล่นอยู่หน้าร้านวินก็มาหาโดยที่ไม่บอกอะไร เชอร์ไพรส์น่าดู "ซื้อของหน่อยครับ" เสียงลูกค้ามาซื้อของ ฉันที่มัวแต่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ จึงเงยหน้าขึ้นไปดู "อ้าววินมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ไม่เห็นโทรบอกบ้างเลย เกี่ยวก้อยก็นึกว่าวินจะมาพรุ่งนี้เสียอีก" ฉันนึกว่าลูกค้าที่ไหน ที่แท้ก็เป็นวินที่มาซื้อของ "วินคิดถึงเกี่ยวก้อย พอมาถึงวินก็ออกมาหาเกี่ยวก้อยเลย ยังไม่ได้แวะไปหาสิงโตด้วย" สายตาหวานๆที่ส่งมาฉันคิดว่ามันดูสื่อความหมายว่าวิน คิดถึงฉันจริงๆ และฉันก็คิดว่าเขามาหาฉันก่อนด้วย วินมาหาฉันทุกวันเลยก็ว่าได้ เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ตอนแรกวินก็ชวนฉันออกจากบ้านบ้าง แต่ฉันก็ไม่ไป จนวินบอกว่าอีกไม่นานจะกลับ วินเลยอยากชวนออกไปขับรถเล่นข้างนอกบ้าน อยู่บ้านฉันบ่อยแล้วอยากชวนไปสูดอากาศข้างนอก "เกี่ยวก้อยออกไปขี่รถเล่นกับวินไหม เดี๋ยววินใกล้จะได้กลับอีกแล้ว วินอยากมีความทรงจำดีๆกับเกี่ยวก้อยบ้าง นะครับชวนเพื่อนไปด้วยก็ได้ถ้าเกี่ยวก้อยกังวล" ฉันคิดอยู่นาน น้องนางกับยุรีก็ไม่อยู่ออกไปกับแฟน ฉันเลยลองชวนกระปุกเพื่อนอีกคนในกลุ่มไปด้วย และวินก็ชวนเพื่อนเขาอีกคนชื่อบาส ดูเหมือนบาสจะชอบกระปุก เราไปรถคนละคันกัน วินบอกว่าเผื่อใครกลับเร็วจะได้ไม่รอกัน ฉันก็ไม่ติดอะไร "ก็ได้ แต่เกี่ยวก้อยไปได้ไม่นานนะ เดี๋ยวแม่เกี่ยวก้อยถามหา" ฉันไปคันเดียวกับวิน ส่วนกระปุกไปกับบาส เราไปนั่งเล่นที่ฝายน้ำล้น ฉันดูเวลาว่ามันนานแล้ว กลัวแม่จะว่า เลยชวนวินกลับ พอขี่รถผ่านหน้าบ้านวิน "เกี่ยวก้อยเดี๋ยววินแวะเอาของที่บ้านน้าหน่อยนะ จะเอาไปให้เพื่อนด้วย เกี่ยวก้อยเข้าไปนั่งรอวินข้างในก่อน เกี่ยวก้อยจะได้เข้าห้องน้ำ" ฉันคิดอยู่นานจะเข้าไปในบ้านวินดีไหม แต่ไปไม่นานคงไม่เป็นไรมั๊ง จะไปเข้าห้องน้ำ ตอนอยู่ที่ฝายรีบออกมาก่อน "งั้นก็ได้เกี่ยวก้อยอยากเข้าห้องน้ำ" วินพาฉันเดินเข้ามาในบ้านน้า แต่ไม่มีใครอยู่ที่บ้าน "เกี่ยวก้อยห้องน้ำอยู่ฝั่งนี้ เกี่ยวก้อยเข้าไปก่อน เดี๋ยววินไปเอาของ" วินทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไร พออกมาจากห้องน้ำก็เห็นวินยืนรอ วินดึงแขนฉันเข้ามาห้องหนึ่ง น่าจะเป็นห้องนอน "วินพาเกี่ยวก้อยเข้ามาในห้องนี้ทำไม" ฉันตกใจวินพาฉันเข้ามาในห้องนอน "วินอยากคุยกับเกี่ยวก้อยสองคน วินไม่ค่อยมีโอกาสได้อยู่กับเกี่ยวก้อยสองคนเลย" วินดึงแขนฉันนั่งลงที่เตียงนอน ฉันเริ่มตื่นกลัว "เราออกไปคุยกันข้างนอกเถอะนะ" ฉันพยายามหาทางหลุดออกจากวิน "เราคุยกันที่นี่แหละ วินอยากนอนคุย" ไม่นานวินก็ดึงแขนฉันล้มที่นอน และขึ้นคร่อมฉันทันที ฉันทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดว่าวินจะทำแบบนี้ "วินปล่อยเกี่ยวก้อยวินจะทำอะไร" วินไม่ตอบ ก้มมาจูบฉันทันที ฉันดิ้นขัดขืน วินจับแขนสองข้างไว้ "เกี่ยวก้อยอย่าดิ้นสิ วินกำลังจะทำให้เกี่ยวก้อยมีความสุข" มือของวินดึงเสื้อยืดฉันขึ้น ถอดออกจนหมด ไม่นานวินก็มาถอดกางเกงออก ฉันสู้วินไม่ได้ วินตัวโตกว่าฉันมาก จนตอนนี้ตัวฉันไม่เหลือเสื้อผ้าสักชิ้น "เกี่ยวก้อยสวยไปทั้งตัวเลย น่ากินมาก เกี่ยวก้อยทำให้วินอยากมาก" วินเขาก้มมาดูดนมที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวฉัน เขาเล้าโลมฉันทั้งตัว ดูดคอ จูบปาก "เกี่ยวก้อยวินไม่ไหวแล้ว วินอยาก วินขอ" ฉันพยายามสู้เฮือกสุดท้าย แต่ไม่สำเร็จ วินถอดเสื้อผ้าจนหมด ฉันเห็นตรงนั้นของเขาใหญ่มาก ฉันคงไม่รอดจากวินแล้วใช่ไหม ถ้าแม่รู้ต้องตายแน่เลย วินเอามือชักของตัวเอง จนมันขยายใหญ่ แล้วจับขาฉันแยกออก ทุกอย่างมันเร็วมาก วินเอาเอ็นเขามาจ่อตรงน้องสาวฉัน แล้วก็เสียบทันที "วิน เกี่ยวก้อยเจ็บมาก" ฉันร้องด้วยความเจ็บ นี่มันครั้งแรกของฉันไม่คิดว่ามันจะเจ็บขนาดนี้ "เดี๋ยวก็หายนะ ให้วินหยุดคงไม่ได้" แล้ววินก็ดันเข้ามาจนสุด ฉันเจ็บจนน้ำตาไหล ฉันเสียตัวให้วินแล้วใช่ไหม ทำไมมันต้องเป็นอย่างนี้ ฉันเสียใจมากเลย เชื่อใจคนง่ายไปไหมเกี่ยวก้อย "อ๊าา~~" ฉันได้ยินแต่เสียงครางของวินที่กำลังสนุกกับร่างกายฉัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม