บทที่6 การปรากฏตัวเพื่อขอไฟเขียว
1862 คำ
หลังจากได้รับดอกกุหลาบแดงและไวน์แดงในคราวนั้น พิมพ์ลภัสก็รู้สึกหวาดกลัว ร้อนใจ เป็นทุกข์กลัวว่าหามรุ่งหามค่ำจะนำเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นมาประจานทำให้ตนเองต้องอับอายผู้คน เวลาผ่านไปสี่วันแล้วคมกริชก็ยังเงียบไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ จนถึงช่วงบ่ายของวันศุกร์พี่ชายของพิมพ์ลภัสได้เดินมาชวนน้องสาวให้กลับบ้านไวกว่าปกติ เพราะวันนี้พลากรได้ชวนกลุ่มเพื่อนในแวดวงธุรกิจมา hangout กันที่บ้าน
"ยายพิมพ์ เก็บของได้แล้วกลับบ้านกันเถอะ" พลากรเดินเข้ามาชวนน้องสาวกลับบ้าน
"เพิ่งจะบ่ายสามเองนะพี่หมึก น้องยังทำงานไม่เสร็จเลยนะคะ"
"กลับเถอะ ไว้ค่อยมาทำต่อ พี่จะกลับแล้ว"
"จะรีบไปไหน รู้อย่างนี้น้องเอารถมาเองดีกว่า"
"บ่ายสามแล้ว เดี๋ยวก็ถึงเวลาเลิกงานแล้วเดี๋ยวรถจะติด เป็นอะไรน่ะเราช่วงนี้ทำงานหามรุ่งหามค่ำ กลัวพี่ไม่จ่ายเงินเดือนให้หรือกลัวว่าบริษัทขาดทุนเหรอเอาแต่ทำงาน"
"น้องขยันทำงานไม่ดีหรือยังไงเล่า แต่ถ้าพี่หมึกจะให้เงินพิเศษน้องก็ไม่ว่าน่า" พิมพ์ลภัสถามพี่ชายกลับด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอดออดอ้อนพี่ชาย
"ขยันทำงานน่ะดีแล้ว แต่วันนี้รีบกลับบ้านหน่อยก็ดีนะ เพราะการกลับบ้านไปนี่ก็จะให้ไปช่วยงานต้อนรับแขกหน่อย วันนี้เพื่อนๆ พี่จะมา hangout กันที่บ้านของเรา มานั่งดื่มและมานั่งคุยกันเรื่องธุรกิจด้วย" พลากรบอกน้องสาว พิมพ์ลภัสเลยเก็บของลงกระเป๋าเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านกับพี่ชาย แต่ก็แอบสงสัยในตัวพี่ชายไม่ได้เพราะปกติถ้าเพื่อนมาที่บ้านพี่ชายจะไม่ยอมให้พิมพ์ลภัสได้ออกมาพูดคุยกับเพื่อนๆ ของเขาเลย
"วันนี้มาแปลกนะคะ พี่หมึกชวนน้องให้ไปต้อนรับแขกเพื่อนๆ นักธุรกิจของพี่ ปกติพี่หมึกไม่เคยให้น้องออกมาเจอใคร" พิมพ์ลภัสหน้ายุ่งถามออกไปด้วยความสงสัย
"ก็ตอนนี้พิมพ์โตแล้ว เรียนจบปริญญาโทแล้ว แต่ก่อนหน้านั้นน้องสาวพี่ยังเด็กอยู่ แล้วเพื่อนๆ พี่แต่ละคนก็เขี้ยวลากดินทั้งนั้น โตแล้วก็ออกมาพบปะผู้คนช่วยกันหาคอนเนคชั่นเพื่อช่วยกันทำมาหากินบ้างก็ดีนะ" พลากรให้เหตุผลน้องสาว
"ค่ะ น้องรู้แล้วว่าต้องช่วยพี่หมึกทำงาน กลับกันเถอะค่ะน้องเก็บของเสร็จแล้ว" พิมพ์ลภัสรับคำแล้วชวนพี่ชายกลับบ้าน
พอกลับมาถึงบ้านพิมพ์ลภัสก็ได้เข้าครัวเป็นลูกมือช่วยแม่และแม่บ้านทำอาหารหลากหลายเมนู เพื่อเตรียมไว้ใช้รับรองแขกที่จะมาในงานวันนี้
"น้องพิมพ์ ขึ้นไปอาบน้ำได้แล้วนะลูก เดี๋ยวตรงนี้ให้แม่เอียดเขาทำต่อให้" นางสะอางบอกลูกสาว
"ค่ะแม่ ซี่โครงหมูอบของพิมพ์จะเสร็จแล้วอบต่ออีกสักสิบนาทีนะคะ พิมพ์ฝากป้าเอียดจัดใส่จานได้ด้วยนะคะ พิมพ์ขอขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน ส่วนน้ำพันช์เดี๋ยวพิมพ์ลงมาช่วยดูอีกทีนะคะ"
"ได้ค่ะ คุณพิมพ์ขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ เลยนะคะทางนี้ป้าจะจัดการเองค่ะ" แม่เอียดแม่บ้านรับคำ พิมพ์ลภัสเลยขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วค่อยลงมาดูความเรียบร้อยในครัวอีกครั้ง
พิมพ์ลภัสอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดเสื้อแบบปาดไหล่มีโบข้างเดียวสีครีมใส่ไว้ในกางเกงผ้าสีกรมเอวสูง โชว์ลาดไหล่ขาวเนียนขับผิวขาวผ่อง โชว์สัดส่วนเอวองค์อรชรให้เด่นสะกดสายตาคนมอง จริงๆ ชุดที่ใส่นั้นดูแสนจะธรรมดาสำหรับการต้อนรับแขกนักธุรกิจของพี่ชาย แต่พอพิมพ์ลภัสแต่งหน้าบางๆ เพิ่มสีสันเข้าไป รวบผมตึงทรงสูงรวบเป็นหางม้าปล่อยยาวสลวยไว้ด้านหลังมันยิ่งทำให้พิมพ์ลภัสดูสวยเฉี่ยวยิ่งขึ้นไปอีก แต่งตัวเสร็จแล้วลงมาด้านล่าง พิมพ์ลภัสก็ได้เข้าไปดูความเรียบร้อยในครัวอีกครั้งว่าเครื่องดื่มที่ให้แม่บ้านทำต่อหน้าตาออกมาเป็นยังไงบ้าง แต่พอเข้ามาในครัวพิมพ์ลภัสก็ยิ้มออกมาบางๆ อย่างพึงพอใจเพราะว่าเครื่องดื่มเสร็จแล้วจัดออกมาหน้าตาสวยงามน่ากิน
"นิดหน่อย เดี๋ยวช่วยยกเครื่องดื่มไปวางที่โต๊ะกลมริมสระน้ำเลยนะจ๊ะ พิมพ์จะออกไปเดินดูความเรียบร้อยบริเวณงานก่อน" พิมพ์ลภัสสั่งสาวใช้คิดว่าเสียงเดินที่เดินเข้ามาเป็นนิดหน่อยคนงานสาวในบ้านของตนเอง
"ตัวหอมจังเมียพี่ แต่งตัวสวยมายืนทำอะไรอยู่ในครัวครับคุณเมีย" คมกริชเดินเข้ามาสวมกอดเอวบางของพิมพ์ลภัสทางด้านหลังแล้วกดจมูกลงจูบลาดไหล่ขาวเนียนด้วยความคิดถึงบวกเสน่หาในตัวสาวเจ้าเป็นที่สุด
"คุณ ไอ้...." พิมพ์ลภัสรีบสะบัดตัวแล้วหันกลับไปมอง เมื่อเห็นว่าคนที่มากอดเอวตัวเองคือใครก็แหวใส่ทันที
"ไอ้อะไร ทักทายผัวให้มันดีๆ หน่อยสิจ๊ะเมียจ๋า"
"แกไม่ใช่ผัวฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะไอ้คนบ้า แล้วนี่เข้ามาในบ้านของฉันได้ยังไง นี่อย่าบอกนะว่า...."
"ครับนอกจากพี่จะเป็นผัวของพิมพ์แล้ว พี่ยังเป็นเพื่อนสนิทของไอ้หมึกพี่ชายของพิมพ์ด้วย"
"อะไรนะ เป็นเพื่อนพี่หมึกอย่างนั้นเหรอ ไม่จริง" พิมพ์ลภัสถามออกไปน้ำเสียงสั่นๆ
"จริง ถ้าไม่ใช่เพื่อนไอ้หมึกจะเข้ามาในบ้านได้ยังไง พิมพ์คงไม่คิดว่าพี่จะเดินเข้ามาแล้วบอกว่าเป็นผัวพิมพ์ พ่อกับพี่ชายพิมพ์จะต้อนรับแล้วให้พี่เข้ามาในบ้านหรอกนะ" คมกริชถามพิมพ์ลภัสแล้วขยิบตาทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่พิมพ์ลภัสด้วย
"ไอ้...." พิมพ์ลภัสจะด่าอีกแต่พอดีกับที่พลากรเดินผ่านมาแล้วพูดทักเพื่อนของเขาขึ้นเสียก่อน
"อ้าวไอ้กริช ไหนมึงบอกกูว่าจะไปเข้าห้องน้ำแล้วทำไมถึงได้มาอยู่ในครัวละ" พลากรถามเพื่อนด้วยความแปลกใจ
"กูหาห้องน้ำไม่เจอว่ะไอ้หมึก พอดีเห็นน้องพิมพ์ยืนอยู่ในครัวเลยเดินเข้ามาหาก่อน" คมกริชบอกเพื่อน
"อ๋อ หาห้องน้ำไม่เจอ ทางนี้ไง แต่เอ๊ะเดี๋ยวก่อนนะ มึงมารู้จักกับน้องสาวกูตอนไหนวะไอ้กริช"
"ก็ตอน...." คมกริชจะบอกแต่ยังไม่ทันได้พูดพิมพ์ลภัสก็พูดแทรกขึ้นว่า
"ตอนนี้เลยค่ะพี่หมึก น้องรู้ว่าเขาเป็นเพื่อนพี่หมึกตอนนี้เลย ยังไงน้องขอตัวออกไปดูความเรียบร้อยข้างนอกก่อนนะคะ จะไปเรียกให้นิดหน่อยมายกโหลน้ำพันช์ไปวางไว้ที่โต๊ะกลมริมสระน้ำด้วย" พิมพ์ลภัสรีบพูดตัดบท
"อือ ไปเถอะ แล้วเรื่องดูแลความเรียบร้อยให้เด็กมันเป็นคนทำไปก็ได้ พิมพ์ออกไปรอต้อนรับเพื่อนๆ เถอะ วันนี้กลุ่มเพื่อนๆ น้องอายกับพิมพ์ก็มาด้วยนะ ส่วนแกไอ้กริชห้องน้ำอยู่ด้านนี้ เชิญมึงไปเข้าห้องน้ำได้เลยครับ" พลากรบอกน้องสาวแล้วหันไปบอกเพื่อน เมื่อพิมพ์ลภัสเดินออกไปจากห้องครัวแล้วพลากรก็หันไปบอกเพื่อนที่ยังยืนอยู่ไม่ยอมเดินไปห้องน้ำเสียที
"อ้าวไอ้กริช นี่ตกลงมึงจะไปห้องน้ำมั้ย มองตามน้องสาวกูไปทำไม ตาลอยเลยนะมึง อย่านะเว้ยไอ้กริช" พลากรรีบปรามเพื่อนเสียงดุดันเอาจริง
"หย่าอะไร ยังไม่ทันได้แต่ง ว่าแต่กูจะขอลงสมัครเป็นน้องเขยมึงตั้งแต่วันนี้เลยนะเว้ยไอ้หมึก"
"ไม่เว้ย ยายพิมพ์น้องสาวกูควรได้เจอคนดีๆ ที่ไม่ใช่คนเจ้าชู้แบบมึงไอ้กริช เลิกคิดไปเลยเพราะกูจะไม่ยกน้องสาวกูให้มึงและน้องสาวกูก็ไม่มีวันที่จะชอบมึงด้วย" พลากรรีบปฏิเสธคมกริชไปในทันที
"อะไร กูเจ้าชู้ที่ไหน ที่ผ่านมากูก็แค่ซื้อกินเหมือนกับที่มึงเคยซื้อกินนั่นแหละไอ้หมึก ไม่รู้แหละกูชอบน้องสาวมึงจริงๆ นะ กูจะจีบ แล้วกูก็จะต้องจีบมาเป็นแม่ของลูกกูให้ได้ นี่กูขออนุญาตมึงอย่างเป็นทางการเลยนะเว้ยไอ้หมึก"
"ไอ้บ้ากริช มึงขออนุญาตจีบน้องสาวกูในครัวนี่นะ"
"เออ ขอจีบในครัวเนี่ยแหละ แล้วจะรีบจีบให้ติดแล้วมาขอกับพ่อแม่มึงอย่างเป็นทางการอีกทีแล้วกัน"
"แล้วน้องสาวกูรู้หรือเปล่าว่ามึงจีบเขาอยู่ อย่านะเว้ยไอ้กริชอย่ามาทำตัวรุ่มร่ามหยาบคายกับน้องกูนะ น้องสาวกูยังเด็ก ถ้ามึงทำอะไรน้องกูละก็ กูไม่เก็บมึงเอาไว้แน่ๆ"
"เออ ยังไม่ได้ทำ แต่คิดจะทำ ว่าแต่น้องสาวมึงมีแฟนแล้วยัง หมายถึงคบหาอยู่กับใครหรือเคยมีแฟนมาก่อนบ้างมั้ยวะ"
"กูก็ไม่แน่ใจ แต่เท่าที่เห็นๆ ยายพิมพ์ก็ไม่เคยพาใครมาแนะนำเปิดตัวในฐานะแฟนกับที่บ้านเลย"
"แล้วตอนอยู่ที่อังกฤษล่ะ มีบ้างหรือเปล่าวะไอ้หมึก"
"กูไม่รู้เว้ย แล้วทำไมกูต้องบอกรายละเอียดมึงด้วยวะเนี่ย"
"เพราะกูกำลังจะเป็นน้องเขยสุดที่รักของมึงไงไอ้หมึก"
"กูไม่ได้อยากได้มึงเป็นน้องเขยของกูเสียหน่อยไอ้กริช"
"แต่มึงก็คงจะอยากได้งานออกแบบและตกแต่งภายในโครงการบ้านจัดสรรโครงการใหม่ของกูอยู่ ถูกต้องมั้ยครับไอ้ว่าที่พี่เขย"
"ไอ้กริช ไอ้นี่ นี่มึงเอาเรื่องงานมาขู่กูเหรอ กูได้งานบริษัทมึงมากูก็ทำให้ดีนะเว้ย แบบก็สวยวัสดุก็เกรดพรีเมียมทุกงาน มึงไม่ให้บริษัทกูทำแล้วมึงจะให้ใครมาทำให้มึงไอ้กริช"
"เออ มึงก็ทำดี แต่มันติดอยู่แค่ที่ว่ากูจะได้เป็นน้องเขยมึงมั้ยก็เท่านั้น ถ้าได้เป็นก็จะดีแบบยาวๆ ไงวะไอ้หมึก"
"ไอ้เหี้ยกริช ไอ้เจ้าเล่ห์ เรื่องนี้มันอยู่ที่หัวใจของน้องสาวกู กูไม่บังคับจิตใจน้องสาวเพราะอยากได้งาน"
"ก็ไม่ได้จะให้บังคับ แค่เปิดไฟเขียวให้กูจีบก็พอ ได้หรือเปล่าไอ้หมึก" คมกริชถามพลากรน้ำเสียงดูจริงจังเป็นอย่างมาก
"เออ ไฟเขียวก็ไฟเขียว แต่ห้ามทำอะไรน้องกูนะเว้ย ยายพิมพ์ยังไม่ประสาเรื่องความรัก ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของคนแบบมึงหรอก จีบได้แต่ห้ามทำให้น้องกูเสียใจ ไม่อย่างนั้นกูไม่เก็บมึงไว้แน่"
"ครับ ขอบคุณนะครับไอ้พี่เขย" คมกริชรับคำแล้วแกล้งพูดกวน เดินเข้ามากอดคอว่าที่พี่เขยออกไปข้างนอกบริเวณสระน้ำอันเป็นสถานที่จัดเลี้ยงในวันนี้
- ผู้เขียน
