บทที่17. พิษไข้

1591 คำ

คานันวางร่างอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือของดาราสาวในห้องพักของเธอ แต่สองแขนที่คล้องคอชายหนุ่มนั้นไม่ยอมปล่อย โศรดากลับยิ่งเบียดตัวเองกับอกกว้างของเขาเชิดหน้าเผยอริมฝีปากขึ้นอย่างเชิญชวน “หายเจ็บเท้าแล้วหรือครับคุณรดา” เขาขมวดคิ้วยุ่งไม่คิดว่าตัวเองจะหลงกลแผนตื้นๆ แค่นี้ “ยังเลยค่ะ แถมตอนนี้รดายังเจ็บไปทั้งตัวอีกต่างหาก” ดาราสาวไม่ได้โกหกเพราะเวลานี้รู้สึกท้องน้อยปั่วป่วนไปหมดราวกับมีพายุลูกใหญ่ในนั้น โศรดาไม่เคยเจอชายหนุ่มที่ไหนที่มีเสน่ห์ดึงดูดที่ปลุกไฟแห่งความเป็นหญิงของเธอได้มากมายขนาดนี้ เธอสองนิ้วเข้ากลุ่มผมของเขาแล้วเขย่งปลายเท้าเพื่อได้ใกล้ชิดริมฝีปากหยักของเขา คานันจ้องมองดวงตาที่ค่อยๆ ปิดลงจนเห็นขนตายาวงามงอน ริมฝีปากของเธอบดเบียดริมฝีปากเขาอย่างเร่าร้อนผิดกับภาพลักษณ์นางเอกหน้าใสไร้เดียงสา มือไม้ของเธอเปะปะบนร่างกายของเขาทรวงอกกระเพื่อมตามแรงหายใจ แต่ทุกกการกระทำของโศรดาไม่สามารถปล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม