พายุฝนเทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ทะเลยามค่ำคืนในเวลานี้ช่างดูน่ากลัวเหลือเกินความงดงามแทบไม่มีกลายเป็นความโกรธเกรี้ยวของท้องทะเล ต้นไม้ที่ยืนต้นอยู่ริมหาดคล้ายจะหักลงเมื่อลมพัดอย่างแรง
ชายหนุ่มอุ้มร่างชุ่มน้ำฝนของเปรมวดีเข้ามาในบ้านพักริมหาดของเขาอย่างลำบากไม่ใช่ว่าตัวของเธอจะหนัก แต่เพราะพายุฝนหลงฤดูที่เล่นงานเหมือนจะทดสอบใจคน แต่เมื่อมาถึงอารีและพนักงานยิ้มดีใจที่หาเปรมวดีพบ แต่ทว่าร่างกายที่อ่อนปวกเปียกเพราะพิษไข้ของหญิงสาวทำให้ทุกคนวิ่งวุ่นเตรียมผ้าห่มและน้ำอุ่นทันที
คานันวางร่างของเปรมวดีลงบนโซฟาตัวยาวใหญ่กลางห้องของเขา โดยมีอารีเดินไปเปิดไฟฟ้าให้ภายในห้องได้สว่างขึ้น ทำให้เห็นใบหน้าใสๆ ที่เวลานี้ปิดเปลือกตาสนิทเสื้อผ้าของเธอเปียก ชายหนุ่มถอนหายใจหนักๆ ก่อนที่จะวิ่งไปที่ห้องของตัวเองเตรียมที่นอนใหม่ให้เธอพร้อมกับเสื้อผ้าของเขา ก่อนที่จะย้ายร่างที่หลับใหลไปที่ห้องนอนของเขาเอง...โดยไม่สนใ
