ตอนที่ไม่มีชื่อ

398 คำ
12 ???????? " รับทราบ ขึ้นมาได้เลย นี่หมวกกันน็อคเพื่อความปลอดภัยนะคะ" "ค่ะ ส่งบ้านนาวนะคะไม่ใช่บ้านพี่พราวด์" "ค่ะ พี่ไม่รีบกินหรอกเดี๋ยวติดคอ" "อยากรีบกินก็ไม่ให้กินหรอกค่ะ" "จ้า พี่รู้รับทราบแล้วค่ะ ขึ้นมาได้แล้ว" มะนาวขึ้นซ้อนรถบิ๊กไบค์คันเท่ของพราวด์พร้อมกับใส่หมวกกันน็อคเพื่อความปลอดภัย พราวด์เอื้อมมือไปจับมือมะนาวให้กอดเอวเธอแน่น "กอดเอวพี่แน่นๆ นะคะ" แล้วพราวด์ก็บิดออกไปเพื่อไปส่งมะนาวระหว่างทางมะนาวก็คิดทบทวนใจตัวเองว่าเธอรู้สึกชอบพราวด์ตั้งแต่ตอนไหนทำไมรู้สึกดีจังเวลาที่อยู่ใกล้ๆ ทั้งที่เจอกันตอนแรกเธอก็ไม่ได้รู้สึกว่าชอบพราวด์แต่ตอนนี้เวลาอยู่ใกล้ๆ เธอสบายใจ พราวด์ก็เช่นกันเธอรู้สึกดีใจที่ได้อยู่ใกล้ๆ มะนาวที่เธอรู้สึกดีตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอผู้หญิงอะไรน่ารักเป็นบ้า "มะนาวคะ ถึงบ้านแล้วค่ะ ให้พี่เข้าไปส่งถึงห้องมั้ยคะ" "ทะลึ่งนะคะพี่พราวด์"มะนาวตีแขนเธอเบาๆ "มะนาวเข้าบ้านก่อนนะคะดึกแล้ว ไว้เจอกันค่ะ บาย" "ฝันดีนะคะ พี่กลับล่ะนะ" "ถึงบ้านไลน์หานาวด้วยนะคะ นาวเป็นห่วง" "ค่ะ พี่รับทราบค่ะ" ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนที่แสนวิเศษของทั้งคู่ มะนาวที่อกหักจากผู้ชาย พราวด์ที่โดนแฟนนอกใจไปหาผู้ชายตอนนี้ทั้งคู่กำลังจะมีช่วงเวลาอันแสนวิเศษที่ไม่จำกัดเพศ ความรักไม่ว่าจะเพศไหน ๆ ถ้าหัวใจบอกว่าใช่ยังไงมันก็คือความรัก ขอให้ทุกคนมีความรักที่แสนวิเศษในทุกๆ วันนะคะรี้ด มะนาวอาบน้ำเสร็จกำลังเตรียมตัวนอนก็มีไลน์เข้ามา P'พราวด์: พี่ถึงบ้านแล้วนะคะ มะนาว Ma-now: ค่ะ อาบน้ำนอนได้แล้วนะคะ P'พราวด์: ค่ะ ฝันดีอีกครั้งนะ พี่รักมะนาวนะคะ พี่จริงจังและจริงใจ Ma-now: ค่ะ มะนาวให้โอกาสพิสูจน์นะคะ ฝันดีนะคะ P'พราวด์:​ Manow: ​ P'พราวด์: แล้วทั้งคู่ก็ยิ้มให้กับหน้าจอมือถือ "มะนาวนะมะนาวเกิดมาทำให้พี่รักจริงๆ เลย" ​
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม