6 ความรู้สึกที่ไม่อาจหักห้ามใจ
856 คำ
6
ความรู้สึกที่ไม่อาจห้ามได้
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นก็ผ่านมาสามวัน วันนี้พราวด์มีสอนห้องของมะนาวทั้งพราวด์และมะนาวรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆที่จะได้เจอกัน วันนี้จะต้องได้อยู่ในห้องเรียนด้วยกันถึงสองชั่วโมง
มะนาวกับส้มจี๊ดขึ้นลิฟต์เพื่อขึ้นมาเรียนวิชาของอาจารย์พราวด์ส้มจี๊ดก็ไม่พลาดที่จะถามเรื่องวันนั้น เธอยังคงสงสัย
"ว่าแต่แกกับอาจารย์พราวด์มีอะไรลึกซึ้งเกินครูกับนักศึกษาหรือเปล่าว่ะ แกดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ"ส้มจี๊ดถามมะนาวด้วยความอยากรู้
"ไม่มี๊...(มะนาวแกล้งทำเสียงสูงให้ส้มจี๊ดอยากรู้เพิ่มขึ้นไปอีก มะนาวอยากเอาคืนที่ปล่อยเธอทิ้งคืนนั้น) จะมีอะไรล่ะแก แกก็สงสัยเรื่อยเปื่อย ถึงแล้วไปเรียนได้แล้วแก"มะนาวรีบเดินเข้าห้องเรียน วันนี้เธอเลือกที่นั่งหน้าสุดและตรงกลางด้วยเธอจงใจแกล้งให้ส้มจี๊ดลงแดงที่อยากจะรู้ทั้งๆที่มันไม่มีอะไรเลย และอีกคนวันนี้น่าจะสอนไม่รู้เรื่องด้วยเพราะนั่งติดขนาดนี้
"มะนาว ถ้าไม่มีอะไรวันนี้แกเลือกนั่งหน้าสุดทั้งๆที่ทุกคลาสแกไม่เคยชอบนั่งหน้าสุดเลยนะเว้ย"ส้มจี๊ดโมโหในความกวนประสาทของมะนาว
"นั่งได้แล้วแก อาจารย์พราวด์มานั้นแล้ว"มะนาวรีบดึงเพื่อนนั่งลง
พราวด์รู้ดีว่าวันนี้จะต้องได้เจอกับมะนาวแต่เธอก็ไม่คิดว่ามะนาวจะมานั่งหน้าชิดติดกระดานขนาดนี้ พราวด์เดินเข้ามาก็สะดุดเข้ากับใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มในชุดนักศึกษาต่างกับคืนก่อนที่ดูเปรี้ยวเข็ดฟัน ความน่ารักยิ่งทำให้เขาตกหลุมรักหลุมใหญ่เลยทีเดียว พราวด์แอบสบตากับมะนาว มะนาวยิ่งได้ใหญ่ยิ่งทำให้ส้มจี๊ดสงสัย มะนาวสบตาตอบพราวด์แต่หารู้ไม่ว่าพราวด์หัวใจพองโตขึ้นเป็นกองกับสายตาแบบนั้น
"แกกับอาจารย์สบตากันอ่ะ แกมันร้ายมะนาว แกจะมากินอาจารย์พราวด์ของฉันไม่ได้นะยัยมะนาว" นั้นยิ่งทำให้มะนาวนึกสนุกอยากแกล้งส้มลให้สาแก่ใจ
"แกมีสิทธิ์อะไรมาห้ามไม่ให้ฉันกิน แกรู้ได้ไงว่าอาจารย์พราวด์ไม่อยากกินฉัน ถ้าเขาจะกินฉันก็ช่วยไม่ได้นะจ๊ะยัยเพื่อนบาปที่รัก"มะนาวยิ้มก่อนที่จะนั่งสวยๆให้คนหน้าห้องใจละลายซึ่งมะนาวก็ไม่รู้เลยว่าพราวด์จะใจละลายจริงๆ
"นี่มะนาวจะมานั่งข้างหน้าทำไมเนี่ยแค่ได้มาสอนก็ตื่นเต้นจนเตรียมตัวไม่ถูกแล้ว น่ารักขนาดนี้ใครจะอดใจไหวว่ะเนี่ย สอนได้แล้วสอน เราสอนถึงไหนแล้วว่ะเนี่ย"พราวด์คิดในใจ
"อ้าวล่ะค่ะ นักศึกษาวันนี้เรามีนัดพรีเซ็นต์งานหน้าห้องกันใช่มั้ยคะ พร้อมกันหรือยังเอ่ย ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมนะคะ เพราะอาจารย์พร้อมให้คะแนนแล้ว...... ค่ะ "ในจังหวะนั้นเองพราวด์ที่ยืนพูดหน้าห้องตรงที่เขายืนพูดดันตรงกับที่มะนาวนั่งพอดีเขาบังเอิญได้สบตากับนักศึกษาสาวเธอถึงกับทำอะไรไม่ถูกเลยทีเดียวเพราะแม่ตัวร้ายดันทำหน้ายิ้มๆมาให้เขา
"อ้าวเริ่มจากมะนาว...เอ่อ มาฑิตาเลยล่ะกัน"พราวด์เผลอพูดชื่อเล่นที่มันวิ่งเล่นในหัวใจเขามาตลอด
"ยัยนาว อาจารย์พูดชื่อเล่นแก แกกับอาจารย์ต้องมีอะไรแน่ๆ"
"เลิกบ้าได้แล้วแก ฉันจะออกไปพรีเซ็นต์งานแล้ว"
"เชิญค่ะ มาฑิตา"
"ค่ะ...พี่ เอ้ย อาจารย์"แล้วมะนาวก็ยิ้มหวานๆให้อาจารย์สาวสุดเท่
"Good morning my teacher and my friends today. I'm just......"แล้วมะนาวก็พรีเซ็นต์งานของเธออย่างคล่องแคล่ว
"อะไรนะ my teacher คุณครูของฉัน ทำให้พี่ใจเต้นอีกแล้วนะมะนาว"พราวด์บ่นกับตัวเองก่อนที่จะตั้งใจฟังมะนาวพรีเซ็นต์และเพลิดเพลินไปกับน้ำเสียงท่าทางของเธอ จนเธอพรีเซ็นต์เสร็จ เพื่อนๆในห้องเรียนต่างพากันปรบมือให้เธอ
"Thank you so much"มะนาวเอ่ยขอบคุณก่อนจะกลับไปนั่งที่ของตัวเอง
"อ้าวคนต่อไปค่ะ สุธิดา"ส้มจี๊ดหน้าซีดเมื่ออาจารย์พราวด์ชี้ให้เธอออกมาพรีเซนต์
ในระหว่างที่เพื่อนๆทะยอยออกไปพรีเซนต์ทีละคนๆ มะนาวก็แอบมองอาจารย์ อาจารย์ก็แอบมองนักศึกษาเช่นกัน
ทั้งสองรู้สึกแปลกๆทุกครั้งที่สบตากัน จะบอกว่าไม่รู้สึกก็คงจะหลอกตัวเองมันรู้สึกดีจนไม่อาจห้ามความรู้สึกตัวเอง
อันความรักมันก่อเกิดที่แห่งไหน
เป็นอันได้ปั่นป่วนชวนขนลุก
เหมือนมันมาปลุกให้คึกคึก อิอิ
ครูพราวด์คงห้ามใจไม่ไหวแล้วแหละ
- ผู้เขียน
