2 บุพเพอาละวาด
791 คำ
2
บุพเพอาละวาด
ถ้าความรักคือบุพเพสันนิวาส
คงไม่คลาดเคลื่อนแคล้วให้ได้พบ
มาบรรจบความสัมพันธุ์ให้สุขสันต์
แต่เมื่อมันนั้นมายังไม่ถึง
คงรำพึงถึงแต่เธอทุกคืนวัน
"กริ้งงงงงงง"เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นข้างเตียงของหญิงสาวที่มีนามว่าพราวด์ที่ตอนนี้เธอนอนหลับเป็นตายบนเตียงวันนี้เธอมีสอนคาบแรกตอน9โมงแต่ตอนนี้เวลา 08.30 แล้วเธอยังไม่ยอมลุกจากที่นอนเธอเอื้อมมือไปปิดเป็นรอบที่ 10 แล้ว เธอเป็นคนที่ขี้เซามากจนแม่ของเธอต้องมาเคาะประตูเพื่อปลุกเธอ
"พราวด์ พราวด์ ตื่นได้แล้ว ก๊อก ก๊อก"เสีงเคาะประตูปนไปกับเสียงเรียกของแม่เธอ
"โอ้ย โอ้ย ตื่นแล้วแม่ ตื่นแล้ว"เธอเดินไม่ลืมต่ไปเปิดประตูบอกแม่ว่าเธอตื่นแล้ว
พราวด์เธออาศัยอยู่กับแม่สองคนเธอมีพี่สาวหนึ่งคนแต่พี่สาวเธอมีครอบครัวแล้ว ส่วนพ่อของเธอไม่ต้องถามหาเพราะเขาทิ้งพวกเธอกับแม่ไปตั้งแต่เด็กๆจนเขาจำไม่ได้แล้วว่าเคยมีพ่อ
"ตื่นก็อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันได้แล้วจะได้ไปทำงาน แกเนี่ยนะไปเที่ยวดึกดื่น แกเป็นครูยังไงกันทำตัวเละเทะ"แม่บ่นให้เธอแบบนี้ทุกวันเธอก็ดื้อได้ทุกวัน
"เลิกบ่นค่ะท่านแม่ จะทำเดี๋ยวนี้แหละค่ะ"เธอทำหน้าเซ็งก่อนจะไปอาบน้ำแต่งตัว
"มีอะไรกินบ้างคะแม่ หอมจังเลย"
"กินเป็นด้วยหรอข้าวเนี่ยนึกว่ากินเป็นแต่เหล้า"แม่ประชดเธอ
"แม่อ่ะ อย่าประชดลูกเลยนะคะ มาๆหอมหน่อย จุ๊บ"เธอหอมแก้มแม่ชุดใหญ่อ้อนแม่
"หอมแม่เป็นด้วยนึกว่าหอมเป็นแต่สาวๆนะเนี่ย"
"สาวที่ไหนแม่ไม่มี กินข้าวๆกันดีกว่าเนอะ"
มาที่อีกบ้านกันดีกว่าว่าจะเป็นยังไง
"มะนาว มะนาวลูก ตื่นหรือยังคะ วันนี้หนูต้องไปเรียนนะลูก"ผู้เป็นแม่ที่ตามใจลูกสาวจนคนเป็นพ่อปวดขมับร้องเรียกลูกสาวคนเดียวของเธอให้ตื่นไปเรียนตอนเช้าให้ทัน
"มะนาว มะนาวลูกตื่นได้แล้วนะคะลูก"
"อะไรนักหนาเนี่ยแม่ ตื่นแล้วค่ะตื่นแล้ว"มะนาวก็ขี้เซาไม่แพ้กันเลยเดินไปเปิดประตูได้โดยไม่ต้องลืมตา (แบบนี้ก็ได้หรอเนี่ย)
"อาบน้ำได้แล้วนะคะ แม่เตรียมอาหารเช้าให้หนูเรียบร้อยแล้วนะคะ"
"ค่ะ เดี๋ยวหนูอาบน้ำเสร็จเดี๋ยวลงไปนะคะ"เธอพูดก่อนจะหันหลังกลับไปนอนต่อ
"อย่ากลับไปนอนล่ะ หนูมีเรียนเก้าโมงนะคะลูก"แม่ย้ำกับเธอ
เมื่อมะนาวอาบน้ำกินข้าวเสร็จเธอก็ขับรถคู่ใจของเธอไปเรียนที่มหาวิทยาลัย ส่วนพราวด์ขับบิ๊กไบค์คู่ใจไปสอนหนังสือเมื่อไปถึงมหาวิทยาลัย มะนาวขับรถมากำลังจะเลี้ยวเข้ามหาวิทยาลัยส่วนพราวด์นั้นขับมาจะถึงทางเลี้ยวก่อนเธอจู่ๆมะนาวก็เลี้ยวตัดหน้าเธอไปทำให้เธอต้องเบรกอย่างแรง พราวด์จึงบีบแตรเตือนรถเก๋งสีขาวคันนั้นให้รู้ว่าเขาทำไม่ถูกต้องเมื่อมะนาวได้ยินเสียงก็มองกระจกหลังก็รู้ว่าเธอตัดหน้าเขาเธอไม่ได้ตั้งใจเธอขับมามหาวิทยาลัยครั้งแรกเธอยังไม่คุ้น เธอจึงจอดข้างทางเพื่อขอโทษเขา เมื่อพราวด์ขับมาถึงก็เปิดกระจกหมวกกันน็อคขึ้น ส่วนมะนาวก็ก้าวเรียวขาสวยลงจากรถผมยาวสลวยหุ่นอวบอึ๋มเซ็กซี่สุดๆแทนที่พราวด์จะโกรธเขากลับเขินซะอย่างนั้น
"ขอโทษด้วยนะคะพอดีหนูไม่คุ้นเส้นทางน่ะค่ะ ไม่ได้ตั้งใจตัดหน้าจริงๆนะคะ แล้วพี่เป็นอะไรมั้ยคะ เดี๋ยวหนูรับผิดชอบเองค่ะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ทีหลังก็ดูดีๆหน่อยนะคะ มันอันตราย ถ้างั้นพี่ไปล่ะ"พราวด์ขับรถมาจอดที่ลานจอดรถจึงนึกถึงมะนาว
"ผู้หญิงอะไรเนี่ย น่ารักเป็นบ้า หุ่นน่า...จริงๆ คิดอะไรของเธอพราวด์ แทนที่จะโกรธ โกรธไม่ลงเลย พอๆไปสอนดีกว่าจะสายแล้วเนี่ย" ทางด้านมะนาวเมื่อมาจอดที่ลานจอดรถเธอก็นึกถึงบิ๊กไบค์คันเมื้อกี้
"ผู้หญิงอะไรเท่ห์จังอ่ะ บ้าๆแกไม่ได้ชอบผู้หญิงนะเท่ห์อะไรของเธอ เลิกเพ้อเจ้อรีบไปเรียนได้แล้ว สายแล้วเนี่ย คิดอะไรเลอะเทอะ ยัยนาว"เธอพึมพำคนเดียว
- ผู้เขียน
