สายรุ้งตื่นขึ้นมาด้วยสภาพที่ค่อนข้างงัวเงียอย่างมาก และเธอก็เห็นว่าหวังอี้หนิงนั้นกำลังนัวเนียอยู่กับร่างกายของเธอด้วยความหื่นกระหาย สายรุ้งแกล้งทำเป็นหลับต่อไปเพื่อที่จะดูว่าหวังอี้หนิงนั้นจะรังแกเธอไปถึงเมื่อไร แต่ก็กลายเป็นว่าตัวเธอเองต่างหากที่ทนต่อการรบเร้าทางร่างกายจากเขาไม่ไหว
สายรุ้ง : จะไม่ปลุกกันสักหน่อยหรอคะ?
หนิง : รุ้ง!!!
สายรุ้ง : ตกใจอะไรคะ?
หนิง : เกอคิดว่ารุ้งหลับอยู่ อยู่ๆก็ตื่นมา
สายรุ้ง : รุ้งก็หลับค่ะ แต่โดนคนรังแกจนตื่นแล้วนี่ไง
หนิง : ไม่ได้รังแกสักหน่อยนะคะ แค่อยากอยู่ใกล้ๆ
สายรุ้ง : แล้วที่ทำอยู่เรียกว่าอะไรคะ? อยู่ใกล้ๆแบบไหนกัน
หนิง : ก็ทำให้หนูมีความสุขไงคะคนดี นะคะ ไม่อยากมีความสุขกับเกอเกอหรอ เดี๋ยวเกอจะทำให้มีความสุขที่สุดเลยนะคะที่รัก
หวังอี้หนิงจับสายรุ้งให้พลิกตัวเปลี่ยนเป็นนอนหงายและเขาก็ขึ้นคร่อมร่างกายของเธอทันที สายรุ้งในชุดชั้นลูกไม้สีขาวบาง
