เจ้าขาดเหลืออันใดให้บอกพี่กิมรอกับพี่รานีได้ตลอด ข้าจะหาสิ่งที่เจ้าต้องการมาให้” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและห่วงใย
“พี่กิมรอกับพี่รานีดีกับข้าเหลือเกิน แค่นี้ข้าก็เกรงใจมากพอแล้ว อย่าให้ทั้งสองต้องลำบากอีกเลย ข้าอยู่ที่นี่สุขสบายดี ทั้งสองดูแลข้าเป็นอย่างดี ท่านอย่าได้ห่วงกังวลไปเลย” ซูไรดายิ้มให้คนรัก
แม้จะเป็นรอยยิ้มเศร้าสร้อย แต่เขาเชื่อว่าหญิงสาวจะอยู่ที่นี่อย่างปลอดภัย
“ได้ยินเจ้าบอกว่าสุขสบายดีข้าก็หายห่วง ส่วนปัญหาทุกอย่างข้าจะหาทางแก้ไขเอง อย่างไรเสียมาราตีก็ถือว่าเป็นน้องสาวคนหนึ่งของข้า” ฮาฟิซให้คำมั่นกับคนรัก เพราะเขาก็รักมาราตีเหมือนน้องสาวแท้ๆ แม้จะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันก็ตาม
“ข้าฝากพี่ด้วย อย่างไรเสียรตีก็เสียสละเพื่อข้า” ซูไรดากุมมือคนรักแน่น ก่อนนำมาวางประทับที่แก้มนวล
ฮาฟิซไล้นิ้วไปมาด้วยกิริยาทะนุถนอม
“ข้าต้องไปแล้ว เจ้าดูแลตัวเองให้ดี ข้าสัญญาว่าจะช่วยรตีให้จงได
