“ข้ารึจะกลัว ข้ายิงก่อนก็ได้ แต่ขอปิดตาเองดีกว่า” เธอไม่อยากให้เขาเข้าใกล้เท่าใดนัก
“ยังไม่ทันแข่ง เจ้าก็กำลังจะโกงข้า” เขาลูบปลายคางเบาๆ แสร้งเป็นจับผิด
“โกงยังไง ข้าหาได้โกงไม่ เหตุใดต้องกล่าวหากันด้วย” มาราตีถามด้วยความไม่เข้าใจ
“ข้าได้บอกเงื่อนไขเจ้าไปแล้วว่า... หากใครเป็นผู้ยิงต้องให้อีกฝ่ายปิดตา หากปิดเอง อาจแอบดูก็เป็นได้ เช่นนั้นแล้วถือว่าเจ้าคิดจะโกง” อัฟฟานอธิบายให้เธอเข้าใจ
มาราตีหน้างอแอบหันไปเบ้หน้าอีกด้าน
..เขาช่างคิดไปได้เป็นตุเป็นตะ ที่เธออยากปิดตาเองเพราะไม่อยากให้สัมผัสเนื้อตัวอย่างไรเล่า แค่เขาแตะต้องผิวกายเธอก็อ่อนระทวยเสียทุก ทีไป
“ก็ได้” หญิงสาวไม่อยากเรื่องมาก เธอหันไปมองเป้าอย่างมุ่งมั่น ในมือถือคันธนูเอาไว้
มาราตีแค่กะเป้ากับสายตา แต่ไม่ได้ยกคันธนูขึ้นเล็ง มั่นใจว่าสามารถยิงได้อย่างแม่นยำแน่นอน โดยไม่ต้องเสียเวลากะประมาณให้มากความ
“ข้าจะปิดตาเจ้าละนะ”
