.ตกเย็นเเบล็คก็ไปรออรับเด็กน้อยที่หน้าโรงเรียน
เเบล็คไปนั่งรออยู่ที่จุดให้ผู้ปกครองที่รอรับลูกหฃานนั่งรอได้
กริ้งง!!
เสียงกิ่งเลิกเรียนดังขึ้น เด็กน้อยเเต่ละคนก็ทยอยกันออกมาหาพ่อเเม่ของตัวเอง เเบล็คก็มองหาเด็กน้อยของเขาว่าจะมาหรือยัง ไม่นานเขาก็เห็นเด็กน้อยของเขากำลังวิ่งดุดดิกๆ มาทางเขา
"น้องกรีนครับ"เเบล็คลุกขึ้นยืนตะโกนเรียกเด็กน้อย เด็กน้อยก็ยิ้มวิ่งกางเเขนมาหาเเบล็ค เเบล็คก็ย่อตัวอ้าเเขนให้เด็กน้อยเข้าสู่อ้อมกอด
"เย้เเบล็คมาเเย้ว"
"ครับ ฟอด....เป็นไงบ้างครับเรียนสนุกไหม"
"สนุกกรีนมีเพื่อนเยอะเลย"
"ครับๆ ดีเเล้ว กับบ้านกันดีกว่าเดียวเเบล็คทำของอร่อยๆ ให้กินดีไหมครับ"
"ดีงับบ~~~"
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็กลับบ้านทานข้าววใช้ชีวิตประจำวันกันตามปกติ
ชีวิตทั้งสองคนดำเนินกันไปเรื่อยๆ ไม่มีสะดุดทั้งสองมีความสุขด้วยกัน ยื่งอยู่ด้วยกันไปในเเต่ละวันทั้งสองยิ่งมีความรู้สึกผูกพันธ์ เเละไม่
