คุณพ่อครับ 3
1611 คำ
เช้าตรู่เเบล็คตื่นขึ้นมา เตรียมข้าวกล่องให้เด็กน้อยที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ เขาก็เเอบใจหายเหมื่อนกันที่จะไปส่งเด็กน้อยถึงจะเจอกันเเค่วันเดียวเเต่เด็กน้อยนั้นตกเขาจนหลง ไม่ไหวเเล้ว เเต่ก็นะเขาไม่พร้อมเลี้ยงจริงๆ นี่
"กรีนค้าบตื่นได้เเล้วน้าา~" เเบล็คปลุกกรีนที่นอนหลับโชว์พุงย้วยๆ อยู่
"อื้ออ" เด็กน้อยสลึมสลือเบาๆ เหมื่อนจะรำคาญ
"มาอาบน้ำเร็วค้าบพี่ทำโจ๊กให้กินด้วย"
"อื้ออแ" กรีนค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาช้าๆ เเบล็คจึงประคองให้กรีนนั่งขึ้น
"อย่าขยี้ตาครับป่ะอาบน้ำกัน"
"ไม่เอา"
"หื้มมทำไมละ"
"ไม่"
"ไม่ได้ครับเล้าเเล้วไปอาบน้ำเร็วพี่จะไปส่งกรีนด้วย"
"ไม่! " เด็กน้อยเริ่มเบะปากงอเเงจะร้องไห้ทันทีเมื่อเเบล็คบอกจะไปส่ง เขาไม่อยากไปอยากอยู่กับเเบล็ค
"อย่าดื้อสิครับ...ป่ะเร็วเดียววันนี้พาไปเที่ยวเเล้วเดียวค่อยไปส่งเอามะ"
"ไม่กรีน..ไม่ไป..อึก.."
"ร้องไห้ทำไมหื้มมโอ๋ๆ มาๆ กอดๆ พี่เลี้ยงหนูไม่ได้หรอกน้าน้องกรีนไม่ใช่ลูกพี่งะ ไม่กฃัวพี่โดนจับหรอเพื่อใครมาเเจ้งความน้า"
"กรีนไม่ให้จับ...อึก"
"งั้นยังไม่ไปส่งก็ได้ไปเที่ยวกันโอเครไหมครับ" เเบล็คอ้างว่าไม่ไปส่งที่สถานเลี้ยงเด็กกำพรา เเต่ใช้คำว่าไปเที่ยวทำให้เด็กน้อยหลงเชื่อกับคำพูดคนพี่
"ป่ะอาบน้ำกัน"
งึกๆ เด็กน้อยพนักหน้าเข้าใจเดินเข้าห้องน้ำนำหน้าเเบล็คไปเเล้ว คนพี่ที่เดินตามไปได้เเต่คิดตามเขาอยากเลี้ยงดูอยู่หรอกเเต่หลายๆ อย่างอาจทำให้เด็กน้อยลำบาก ซึ่งทางเลือกที่ดีที่สุดคือให้คนอื่นดูเเลที่สถานเลี้ยวเด็กเเล้วเขาค่อยกับไปเยี่ยมบ่างบางครั้ง
"มาครับ เเปรงฟันกันก่อนเลยอย่างเเรก" เเบล็คยื่นเเปรงสีฟันอันที่ยังไม่ใช้ของเขาให้กับกรีนเด็กน้อยก็รับมาถือ เเลล็คบีบยาสีฟันใส่เเปรงของกรีนเเละกอกน้ำใส่เเก้วยื่นให้
"เเปลงฟันครับเดียวฟันผุน้า"
กรีนยกน้ำเข้าปากหนึ่งทีเเละบ้วนออกเเละตามด้วยเเปรงฟัน ขึ้นลงฟันล่างฟันบนทุกซอกทุกมุม
"เก่งจังเลยครับ ใครสอนครับเนีย"
"เเม่บ้าน"
"อ้อ..."
เสร็จเเล้วถอดเสื้อผ้าอาบน้ำเลยนะครับทำเป็นใช่ไหมเอ่ย"
"เป็นงับ"
"เดียวพี่เตรียมของให้กรีนก่อนเสื้อผ้าทั้งหมดที่กรีนใส่ได้หนะ"
"เตรียมไปทะมาย" เด็กน้อยถามขมวดคิ้วทันที
"อะ..เอ่อ..เอ่ออเพื่อเราเล่นจนชุดเปลื่อนไงครับเดียวพาไปน้ำตก กรีนชอบเล่นน้ำไหม*
"เล่น..~~~" หลังจากเด็กน้อยยิ้มร่าร้องดีใจได้เเบล็คก็โล่งอก เกือบไปเเล้วกู
พออาบน้ำเสร็จเเบล็คจับกรีนเเต่งตัวหล่อเสร็จศัพท์ เเละพาลงไปกินโจ๊กที่ทำไว้เด็กน้อยกินอย่างอร่อยคนทำให้ถึงกลับยิ้มชุ่มชื้นหัวใจ
"กินอิ่มยังครับ"
"อิ่มเเย้ว"
"ป่ะไปเที่ยวกัน" เเบล็คคิดเอาไว้เเล้วว่าวันนี้จะพาเด็กน้อยไปเที่ยวสักครึ่งวันเเล้วจะพาไปส่งที่บ้านเด็กกำพร้า
"เย้้ๆๆ " เด็กน้อยกระโดดโลดเต้น อย่างดีใจเเบล็คจูงมือเด็กน้อยขึ้นรถเก๋ง เเล้วมุ่งหน้าไปน้ำตกที่ใกล้ๆ ไม่ไกลมาก
"ไปเล่งน้ำ"
"ช่ายยพี่เเบล็คจะพาไปเล่นน้ำ กรีนชอบไหมครับเล่นน้ำ"
"กรีนชอบบ"
ผ่านไปไม่นานเเบล็คก็ขับรถมาถึงน้ำตกที่ อุทยานเเห่งหนึ่ง วันนี้เป็นวันหยุดพอดีคนเลยเยอะกว่าปกติ
"กรีนครับลงมาเร็วหาที่นั่งกัน" เเบล็คบอกเด็กน้อยที่นั่งอยู่บนรถ กรีนกระโดดลงมาเเละเดินเข้ามาจับมือเเบล็คเอาไว้ คนที่โดนเด็กน้อยจับมือก็ใจละลายไปตามสายน้ำเเล้วเรียบร้อย
ทั้งสองคนเดินขึ้นตามบรรไดของอุทยานที่สร้างไว้ น้ำตกจะเป็นชั้นๆ สามารถเล่น ทุกชั้นเเต่บางชั้นดูเเล้วอาจจะเกิดอันตรายได้ เขาเลยเลือกชั้นต้นๆ เเละคนไม่เยอะมาก เพราะย่อมันเล็ก
"นั่งตรงนี้เนอะ"
เเบล็คปูเสื่อลงที่พื้นดินเรียบๆ จัดเจียงข้าวกล่องของเด็กน้อยที่ทำมาตอนเเรก
"จะกินข้าวก่อนไหมครับ"
"กรีนอิ่มอยู่"
"งั้นเล่นน้ำกันมาพี่เเบล็คถอดเสื้อผ้าให้" เด็กน้อยดีใจรีบวิ่งเข้าหาคนพี่กางเเขนชูมือให้ถอดเสื้อผ้าง่ายๆ เเบล็คถอดเสื้อกับกางเกงออกเหลือไว้เพียงกางเกงในตัวน้อยลายการ์ตูนน่ารักๆ
เเละตามด้วยเเบล็คถอดเสื้อออกเหลือกางเกงขาสั้นตัวเดียวที่ใส่มา
"ป่ะครับลงน้ำกัน" เเบล็คอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาเเละค่อยๆ เดินลงไปที่น้ำเย็นๆ
"น้ำเย็นมากเลยย~~"
"น้ำเย้งๆ "
"น้ำเย็นครับ"
"น้ำเย็น" เด็กน้อยปรบมือหัวเราะชอบใจ พอลงมาเรื่อยๆ จนน้ำถึงเอวเเบล็คก็เเกฃ้งหย่นตัวลงไป ทำให้เด็กน้อยร้องกรี้ดลั่น ตื่นเต้น
"กรี้ดดดด.."
*555น้ำไม่ลึกเลยกลัวหรอเรา"
"ไม่จัว"
"งั้นเเบล็คปล่อยนะ"
"ไม่อ่าวๆ "
"5555" ทั้งสองคนว่ายเล่นกันอย่างสนุกเเต่ตามจิงก็มีเเบล็คที่ว่ายน้ำเเหละมั้งส่วนเด็กน้อยเกาะตามตัวเขาเป็นลูกลิงอย่างเดียว
"ไปเล่นใกล้ๆ ฝั่งดีกว่าเดียวของหาย"
"ไปๆ ..กรีนไม่ชอบลึกๆ "
"น่ารักจังเลยยย~~ฟอดดด" เเบล็คทนความน่ารักไม่ไหวฉวยโอกาศหอมเเก้มนิ่มๆ ไปหนึ่งที
เเบล็คอุ้มเด็กน้อยมาตรงข้างๆ ฝั่งให้เล่นอยู่ตรงใกล้ๆ กับที่นั่งส่วนเขาก็นั่งพักมองเด็กน้อยเล่นน้ำ เห้อออเอาไงดีวะกูไม่อยากทิ้งเลยจะรับเลี้ยงเองดีไหมเนี่ย เเล้วเราต้องทำเรื่องอย่างไงบ้างน้าาคิดหนักจัง
"กรีนครับมาหาเเบล็คหน่อยสิ"
"อาใย"
"กรีนอยากอยู่กับเเบล็คไหม"
"อยู่กรีนอยู่"
"เเต่เเบล็คอาจจะดูเเลกรีนไม่ดีนะกรีนลำบากนะ"
"ไม่เป็นอะไรกรีนรักเเบล็คเเบล็คพาเที่ยว"
"5555จิงๆ เลยเรา งั้นอยู่กับเเบล็คเนอะเดียวเเบล็คดูเเลกรีนเอง" เขาตัดสินใจเเล้วว่าจะดูเเลเด็กน้อยเองเพราะเขาโดนตกกลับความร่ารักนี้ไม่ไหวเเล้ว~~~ไม่อยากให้คนอื่นเลย
สุดท้ายก็ใจอ่อนรับเลี้ยงเองกูเอ่ย
เเบล็คคิดได้ดังนั้นจึงโทรหาเพื่อนรักสุดกวนของเขาทันทีจะขอคำปรึกษาสักหน่อย
"ฮัลโหลมึง"
"ว่า"
"กูจะรับเลี้ยงเด็กคนนึงวะ"
"ห้ะมึงไปทำใครท้องอะไรยังไงเด็กไหน"
"ป่าวๆ คือกูเจอน้องที่ถังขยะเเล้วกูเอิ่ม..ตกหลุมรักน้องเเล้วอยากรับเลี้ยงไว้พ่อเเม่เขาทิ้งมาหนะกูต้องไปทำเรื่องอะไรยังไงวะ"
"เรื่องนี้กูก็ไม่เเน่ใจวะมึงก็ศึกษาอินเตอร์เน็ตดู ไหนกูอยากเห็นลูกมึงเปิดกล้องดิ"
"ลูกบ้านพ่อมึงสิ" เเบล็คเปิดกล้องเเล้วส่องไปทางเด็กน้อยที่นั่งเล่นน้ำอยู่อย่างน่ารัก
"เชี้ยลูกมึงน่ารักวะตัวกลมผิวขาวเชียว555"
"เออน่ารักดิ กูฃะงงพ่อเเม่ทิ้งได้ไงวะใจร้ายชิบหาย"
"เออชั่งหัวพ่อเเม่มัน มึงอยากรับเลี้ยงนิก็ดูเเลมันดีๆ ละ"
"อย่าเรียกว่ามัน เรียกน้องให้มันดีๆ "
"เออๆ น้องๆ "
"เเค่นี้เเหละ"
หลังจากนั้นทังสองก็กดวางสายไป
.
.
"เอ่อ..ขอโทษนะครับ ผมขอนั่งด้วยคนสิ" เเบล็คที่นั่งอยู่กำลังมองดูเด็กน้อย สดุ้งเล็กน้อยเมื่อมีคยมาทัก เขาเงยหน้าขึ้นไปมองเจอกับผู้ชายคนนึงท่าทางดูภูมิฐานดี
"เอ่ออครับ"
หลังจากได้รับคำอนุญาติชายหนุ่มคนนั้นก็นั่งลงที่ผ้าปูข้างๆ เเบล็ค
"ชื่ออะไรหรอครับ ผมซันนะ" ชายหนุ่มร่างสูงพูดขึ้น
"เอ่่อออเเบล็คครับเเหะๆ "
"มาคนเดียวหรอครับ"
"ป้าวครับมากับเอ้อ....ลูกชายครับเขาเล่นน้ำอยู่..น้องกรีนมาหาเเบล็คเร็วๆ " เด็กน้อยหันมาตามเสียงเรียกเขาก็รีบวิ่งขึ้นน้ำทันทีเมื่อเห็นผู้ชายเเปลกหน้าอยู่กับเเบล็คของเขา
"เเบล็คคค"
"ครับ..หิวรึยังหื้ม"
"ไม่หิว.....คนนี้ใคร"
"พี่ชื่อ ซันนะ"
ซันพยามยืนมือไปลูบหัวเเต่เด็กน้อยกลับใช้มือเล็กๆ ปัดออก
"กรีนอย่าทำเเบบนี้สิครับนิสัยไม่ดีเลย"
"เเบล็คนิสัยม่ายดี ...คุยกับคนอื่นด้วย" เด็กน้อยกระโดดขึ้นมานั่งตักเเละกอดคอเเน่น
"ไม่ใช่ครับคุยกับกรีนคนเดียว"
"ออกไป" เด็กน้อยชี้นิ้วไปที่หน้าซันเเล้วออกปากไล่อย่างไม่เกรงกลัว คนที่นั่งอยู่ก็หน้าเสียทันที ตอนเเรกจะเข้าทางเด็กนี่สะหน่อยเเต่ดันไม่ให้ความร่วมมือ
"งั้นผมขอช่องทางติดต่อคุณได้ไหมครับ"
"คือว่า..."
"ไม่ให้ออกไปๆๆๆ!! " เด็กน้อยเริ่มโวยวายเสียงดังจนคนที่นั่งตรงลุกเดินออกไป
"ไว้เจอกันนะครับคุณเเบล็ค"
.
.
"กรีนครับทำไมทำตัวเเบบนี้หละ"
"กรีนไปชอบ..กรีนไม่ให้คุย"
"เเต่น้องกรีนทำตัวไม่ดีรู้ไหมครับ"
"รู้งับ"
"อย่าทำอีกนะถ้าครั้งหน้ามีอีกเเบล็คจะโกรธไม่พามาเที่ยว"
"ขอโต้ด" เด็กน้อยซุกหน้าลงที่อกของเเบล็คซบออดอ้อนไปมาจนเเบล็คใจอ่อน ดุด่าว่าตีไม่ลงจิงๆ
"กับบ้านกันไหมหรือเล่นต่อ"
"เล่นๆ เเบล็คไปด้วยยกันนน~~"
"ป่ะๆ "
.
.
.
- ผู้เขียน
