ตอนที่ 1 เปลี่ยนไป

1202 คำ
คอนโด k “พี่อลันไปไหนมาหรอคะ" ลินดาถามอลันที่กลับคอนโดมาดึก “พี่ก็ไปทำงานมาไง" อลันตอบแฟนสาวที่กำลังไม่ค่อยพอใจเค้า “ทำงานอะไรดึกจังคะ" “มันก็เป็นแบบนี้ตลอดล่ะลินอย่าชวนพี่ทะเลาะเลย พี่ทำงานมาทั้งวันก็เหนื่อยจะพอแล้วจะให้พี่มาทะเลาะกับลินด้วยพี่ไม่ไหวหรอก" อลันพูดจบก็เดินเข้าไปที่ห้องนอน ลินดามองแฟนหนุ่มที่คบกันมา3ปีเข้าห้องไป เธอมองแฟนหนุ่มอย่างสงสัยทำไมเค้าถึงเปลี่ยนไปทั้งๆที่เธอก็ทำหน้าที่แฟนที่ดีมาตลอด เธอคิดไปได้ไม่นานก็โทรไปหา ซันดี้พื่อนสนิทของเธอ 'ว่าไงคะคุณหญิง' เสียงพูดแซวของซันดี้ 'ว่างป่ะ' 'ว่างสิคะ ว่างมากๆๆ' 'ไปเที่ยวกัน' 'หือ ผัวแกปล่อยด้วยหรอยะ' ซันดี้ถามอย่างติดตลก 'ป่าว ฉันทะเลาะกับพี่อลัน เครียดเลยอยากไปเที่ยวแก้เครียด' 'อ๋อ แล้วจะไปที่ไหนยะ นี่มันดึกแล้ว' 'คลับ F ไปพรุ่งนี้' 'โอเค ไอตะวันไปด้วยป่ะ' 'ฉันกำลังจะชวน' 'เคค่ะชะนีเจอกันพรุ่งนี้ทุ่มนึง' คุยกับซันดี้เสร็จหญิงสาวก็ได้โทรไปหาตะวันเพื่อนัดไปเที่ยวกันพรุ่งนี้ หลังจากคุยกับเพื่อนเสร็จหญิงสาวก็เดินเข้าไปในห้อง ภายในห้องเห็นชายหนุ่มร่างสูงกำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่ แถมยังยิ้มแย้มอย่างมีความสุข ทำเอาหญิงสาวสงสัยอยู่ไม่น้อย “ยังไม่นอนอีกหรอคะ" ลินดาถามชายหนุ่มที่กำลังเล่นโทรศัพท์อย่างไม่สนใจเธอ “อืม พี่ยังไม่ง่วง" ชายหนุ่มตอบหญิงสาวก่อนจะนอนหันหลังให้หญิงสาว หญิงสาวเห็นอย่างนั้นจึงรู้สึกไม่พอใจเท่าไร ก่อนจะนอนหันหลังให้ชายหนุ่มเหมือนกัน เวลาผ่านไปไม่ได้นานหนักชายหนุ่มก็หลับลง เหลือแต่หญิงสาวที่ยังไม่นอน หญิงสาวที่เห็นแฟนหนุ่มของตัวเองนอนแล้ว ก็พยายามจะเอาโทรศัพท์ของแฟนหนุ่มมา พอเธอได้มาเธอก็กดเข้ารหัสผ่าน แต่ด้วยความโชคดีชายหนุ่มนั้นไม่ได้เปลี่ยนรหัสผ่าน หญิงสาวเลยกดเข้าทุกๆช่องทางแต่ก็ไม่มีความน่าสงสัยอะไร หญิงสาวเลยกดเข้าไลน์แต่พอกดเข้าไปกลับมีให้ใส่รหัสผ่าน หญิงสาวที่ไม่รู้รหัสอะไรจึงลองใส่เหมือนรหัสผ่านหน้าจอ แต่ก็ไม่สามารถเข้าได้ เธอจึงล่มเลิดความคิดอยากเข้าไลน์ แล้วนำโทรศัพท์ของชายหนุ่มไปไว้ที่เดิม ก่อนจะหันมามองหน้าอันหล่อเหลา “พี่ปิดบังอะไรลินอยู่" หญิงสาวพูดอย่างตัดพ้อ ก่อนจะล้มลงนอนแล้วนอนหันหลังให้ชายหนุ่ม ก็จะเข้าสู่นิทรา เช้าวันต่อ 10:00 หลังจากหญิงสาวตื่นขึ้นมา ก็ไม่เห็นชายหนุ่มแล้วเนื่องจากชายหนุ่มต้องไปทำงาน ส่วนหญิงสาวก็ไม่ได้ไปทำงานหรืออะไร เพราะชายหนุ่มบอกไม่ให้หญิงสาวทำอะไรเลย ทำให้เธอเหงาอยู่บ่อยๆ จึงชอบชวนเพื่อนไปเที่ยวแต่ก็ไม่บ่อยนักเพราะเพื่อนทั้งสองมีงานทำ ไลน์:ซันดี้ Linda: ยัยเก้ง Sundy: ปากเสียแต่เช้าเลยนะอีชะนี Linda: ฮ่าๆ ว่างมั้ยจ๊ะ Sundy: ว่างจ้ามีไร Linda: ไปช็อปป่ะ Sundy: พอก่อนค่ะสาว เงินหมดตูดล่ะจ้ะ Linda: เลี้ยง Sundy: โนช็อปค่ะวันนี้ Linda: เอ้าอีนี่ Sundy: ไปชวนไอเสือนะ บ๊ายยย Linda: อีเก้งบ้าา! ไลน์:ตะวัน Linda: ไอเสือ Sun: ไร Linda: ว่างป่ะ Sun: เออ มีไร Linda: ไปช็อปป่ะ Sun: ไม่อ่ะ Linda: ทำไมอ่ะ Sun: แล้วทำไมมึงไม่ไปชวนไอเก้งล่ะ Linda: มันไม่ไป Sun: กูก็คำตอบเดียวกับมันอ่ะ Linda: โห้ไอพวกแย่ หญิงสาวที่ทักไปชวนเพื่อนแต่ก็ไม่มีใครไปจึงเลือกที่จะไปคนเดียว ห้าง w ระหว่างทางมาหญิงสาวก็ได้ทักไปหาชายหนุ่มแต่ก็ไม่มีวี่แววที่ชายหนุ่มจะตอบกลับมา เธอเลยเลิกสนใจแล้วไปช็อป ร้านเสื้อผ้า ลินดาที่เห็นว่าร้านนี้เสื้อผ้าสวยๆมีเยอะเธอตึงเลือกช็อปร้านนี้ แต่ก็ไม่ค่อยมีคนบริการเธอเท่าไรต่างจากคนอื่นที่มีพนักงานคอยบริการ เธอเลยคิดว่าคงเป็นเพราะชุดที่เธอใส่มา เป็นเสื้อยืดสีขาวธรรมดา และกางเกงยีนส์กับรองเท้าผ้าใบสีขาว ทำให้เธอดูเป็นคนธรรมดาเฉยๆ ปกติเธอไม่ค่อยแต่งแนวนี้เท่าไร เธอจะแต่งเฉพาะแนวเซ็กซี่ แซ่บๆ แต่วันนี้เธอไม่ค่อยอยากแต่งเยอะเลยใส่ชุดธรรมดาๆมาช็อป ระหว่างเลือกอยู่เธอก็หันไปเห็นชุดนึงที่ดูเซ็กซี่ๆ ขณะที่เธอกำลังจะหยิบก็มีมือของผู้หญิงคนหนึ่งชิงหยิบไปก่อน ลินดาหันไปมองผู้หญิงคนนั้นก่อนจะพูดกับเธอ “นี่คุณทำไมเสียมารยาทแบบนี้ล่ะคะ" ผู้หญิงคนนั้นหันมาดูลินดาตั้งแต่หัวจะจรดเท้าเหมือนกำลังดูถูกเธอ “เสียมารยาทแบบไหนอ่ะ" ผู้หญิงคนนั้นถามลินดาอย่างไม่เดือดร้อน “ก็แบบที่คุณกำลังทำอยู่นี้ไง!" “หรอไม่รู้มาก่อนเลยว่าที่ฉันทำคือการเสียมารยาท" คำพูดของผู้หญิงคนนั้นทำเอาลินดาถึงกับทนไม่ได้ “อ๋อ ไม่เคยรู้ใช่ป่ะงั้นก็รับรู้เอาไว้นะว่ามันเสียมารยาท" ลินดาพูดจบก็มองผู้หญิงคนนั้นตั้งแต่หัวจะจรดเท้าก็จะพูดขึ้น “ทำตัวดูดีเป็นว่าเล่นแต่นิสัยสกปรกมากๆเลยอ่ะ แหวะสกปรกเชื้อโรคเว่อร์" ลินดาพูดจบก็ยิ้มอย่างไม่เป็นมิตรให้กับผู้หญิงคนนั้นที่กำลังทำท่าเหมือนจะกรี๊ดให้เธอ แต่เธอก็พูดดักไว้ก่อน “ถ้าเธอกรี๊ดใส่ฉัน ฉันจะตบเธอตรงนี้แหละ อ๋ออย่าคิดว่าฉันไม่กล้านะไม่เชื่อจะลองก็ได้นะแต่อาจจะไม่ใช่แค่มือ" ลินดาพูดพร้อมกับชี้ไปที่เท้า ทำเอาผู้หญิงคนนั้นไม่กล้า ก่อนจะเดินออกจากร้านไปด้วยท่าทีเบื่อหน่าย ระหว่างทางประตูทางเข้าร้านเธอก็ไปชนกับคน คนนึง “โอ้ยยย" ลินดาร้องออกมาอย่างเจ็บ ก็จะเงยหน้ามามองคนที่เพิ่งชนกับเธอ “ลิน" เสียงคนนั้นเรียกชื่อเธอ “พี่อลัน" เธอมองแฟนหนุ่มอย่างสงสัย ใช่แล้วคนที่ชนกับเธอคือแฟนหนุ่ม “มาที่นี่ได้ไง" ชายหนุ่มถามเธออย่างสงสัย หญิงสาวที่กำลังจะตอบก็มีเสียงคนเรียกแฟนหนุ่มของเธอก่อน “มาแล้วหรอคะพี่ลัน" หญิงสาวหันไปมองคนที่เรียกแฟนหนุ่มของเธอ เธอก็เห็นว่าเป็นผู้หญิงที่เธอเพิ่งที่มีเรื่องด้วย ส่วนผู้หญิงคนนั้นที่เห็นลินดาก็ถึงกับยิ้มอย่างชนะก่อนจะเดินมาเกาะแขนอลันอย่างกับเป็นเจ้าของ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม