ตอนที่ 4 คิดให้ดีก่อนที่จะสาย

1054 คำ
คลับ F “เห้ยมาแล้วหรอวะ" เสียงของภูริถามอลัน “เออ ถ้ายังไม่มาคงไม่อยู่ตรงนี้หรอก" “กวนตีน" อลันที่โดนด่าก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ก็จะรินเหล้าใส่แก้วแล้วยกดื่มอยากกระหาย “เห้ยเบาๆหน่อยไอสัส เหล้านะไอเชี้ยไม่ใช่น้ำเปล่า ดื่มไม่สนเลยว่าจะเป็นอะไร" ภูริพูดว่าด่าเพื่อนที่เล่นดื่มเหล้าเหมือนน้ำเปล่า “ก็คนมันเครียดนี่หว่า" “เครียดเรื่องไรวะ" “หลายเรื่องเลย" “เช่น" “มึงก็เนอะ ให้กูยกตัวอย่างตลอด" “งั้นก็ไม่ได้ยกตัวอย่าง พูดมาเลย" “ไอสัส" “เอ้า สรุปเรื่องไรว่ะ" “ก็เรื่องลินนั้นแหละ" “แค่นี้ แล้วมันหลายเรื่องยังไงวะ" ภูริถามอย่างสงสัย “เรื่องของจีน่าด้วย" “อ๋อ ห้ะ!!!" ภูริอุทานออกมาอย่างเสียงดัง “มึงจะเสียงดังทำไมเนี่ย" อลันถามภูริ โดยความที่ทั้งคู่ไม่ได้จองห้องVIP ทำให้เสียงดังมากไม่ได้ ถึงจะมีเสียงเพลงกลบก็ตาม “โทษทีก็กูตกใจหนิ แล้วทำไมถึงเครียดเรื่องจีน่าวะ แล้วมึงเจอกับจีน่าได้ไง?" ภูริถามเพื่อนอย่างสงสัย “คือกูกับบริษัทq ได้ทำธุรกิจร่วมกันแล้วบริษัทqเนี่ยมันเป็นบริษัทของพี่ที่จีน่ารู้จักด้วย แล้วเหมือนจีน่าจะทำบริษัทนั้นด้วย เค้าก็เลยให้จีน่ามาคุยธุรกิจแทนเค้า" “อ๋อ เอ๊ะแต่จีน่าลูกเจ้าของร้านทองไม่ใช่หรอวะ" ภูริภามอลันอย่างสงสัย “ก็ใช่" “แล้วจีน่าไม่บริหารร้านทองต่อพ่อแม่หรอวะ" “กูก็ไม่รู้วะ รู้แค่จีน่าคุยธุรกิจแทนประธานบริษัท" “แปลกว่ะแสดงว่าต้องสนิทกับเจ้าของบริษัทไม่งั้นคุยธุรกิจแทนไม่ได้" “กูก็ว่าไงแหละ" “เออ แล้วลินโอเคหรอวะ ที่มึงทำงานร่วมกับจีน่า" อลันที่ได้ยินคำถามจากเพื่อนก็ถึงกับไปไม่เป็น เพราะเค้าก็ยังไม่มีโอกาสได้บอกกับลินดาเลยสักหน่อย “ไม่รู้ว่ะ" “เอ้าแล้วมึงไม่ได้บอกน้องเค้า?" “เออ" “แล้วไม่บอกว่ะ" “วันนี้กูแทบจะไม่ได้อยู่กับลินเลย เช้ามาก็กูไปทำงาน เย็นกูก็ไปคุยงานกับจีน่า ตกดึกว่าเจอลินไม่นานลินก็หาย" “โถ่ ชีวิตมึงนี่เนาะ ดีนะที่กูไม่มีเมียแบบมึง ไม่งั้นมีหวังความอิสระกูหายหมด" “อือ ดีแล้วที่ไม่มีแฟนไม่งั้นอิสระหายหมด หึ" “เห้ย กูพูดหยอกๆน่า มีคู่ชีวิตอ่ะดีแล้วมึง อย่าคิดถึงอิสระเลย" ภูริพูดบอกอลัน เพราะเค้ารู้ว่าเพื่อนกำลังคิดอะไร ซึ่งมันเป็นสิ่งไม่ดีแน่นอน “เออ ตอนกูไปคุยธุระกับจีน่า กูไปเจอลินด้วย" “ห้ะ!!!" “..." อลันก็ไม่ได้อะไรกับเพื่อน เพราะเค้ารู้อยู่แล้วว่าเพื่อนต้องอุทานบอกนั้น “แล้วลินเจอมึงอยู่กับจีน่ามั้ย" “ฮึ" “อ๋อ ก็ดีแล้วมึง" ภูริพูดออกมาอย่างสบายใจ “แต่ลินเจอจีน่า แล้วจีน่าก็มาเกาะแขนกูตอน ลินอยู่ แถมกูยังบอกไม่รู้จักลินอีก" “ห้ะ!!!" “โอ้ย มึงช่วยหยุดก่อนได้ป่ะ รำคาญชิบหาย ห้ะอยู่ได้ มาเฟียห่าไรวะ" อลันพูดออกมาอย่างรำคาญใจ “ไอสัส เออๆ กูไม่ห้ะก็ได้ ว่าแต่ทำไมลินถึงเจอกับจีน่าวะ" “กูก็ไม่รู้ว่ะ" “ไอห่า ชีวิตนี้มึงรู้อะไรบ้างเนี่ย อันนี้ก็ไม่รู้อันนู้นก็ไม่รู้ โอ๊ะชีวิตนี้ไม่ต้องรู้อะไรทั้งนั้นล่ะไอเวร" “ก็กูไม่รู้อ่ะว่าลินเจอกับจีน่ายังไง แต่ลินออกมาจากร้านเสื้อผ้าร้านเดียวกับจีน่านะเว้ย" “แล้วไงต่อ" “พอออกมาจากร้านนั้นกูกำลังจะเข้าไปพอดี กูก็เดินชนกับลิน" “แล้วไงต่อ" “จีน่าก็เดินออกมาแล้วมาเกาะแขนกู แล้วถามกูรู้จักกับลินหรอ กูก็เลยตอบไปว่าไม่รู้จัก ลินก็เดินออกไปเลยทันที" “อ๋อ แล้วไงต่อ" แปะ “โอ้ยมึงตบหัวกูทำไมเนี่ย" ภูริถามอลันที่จู่ๆมาตบหัวเค้า “ก็มึงพูดแล้วไงต่อ แล้วไงต่อ อยู่ได้อ่ะคำปรึกษาไม่ได้สักกะที" “โอ๊ยย กูเป็นลินกูก็โกรธ จู่ๆผัวมาบอกไม่รู้จักทั้งๆที่อยู่ด้วยกัน" “แฟนก็พอ" “เออๆ เรียกผัวก็ไม่ได้" “ก็ยังไม่ได้เป็นผัวเมียกันเป็นแค่แฟน" “แต่ได้กันแล้ว? แถมคบกันมา3ปีละ ยังเป็นได้แค่แฟน?" ภูริพูดออกมาอย่างอดใจไม่ไหว “..." ชายหนุ่มไม่ได้ตอบอะไรเพื่อน “ถามจริงเถอะ มึงจะไม่ขอลินแต่งงานหรอว่ะ" “กูว่ามันยังไม่ถึงเวลาว่ะ" “แล้วตอนไหนถึงจะถึงเวลาวะ" ภูริถามอย่างไม่เข้าใจ “..." “มึงคิดดีๆนะไอลัน มึงมีลินแล้วอ่ะมึงมีคู่ชีวิตดีๆแล้วอ่ะ มึงคิดว่าลินจะรอมึงตลอดหรอวะ มึงไม่คิดจะหมั้น ไม่คิดแต่งหรอวะ" “..." “มึงอายุก็จะใกล้30แล้วนะเว้ย ลินอายุแค่ 23เอง เพิ่งจะจบมาไม่กี่เดือน ห่างจากอันย่าแค่ปีนึงเอง น้องเค้าสามารถทิ้งมึงไปหาคนอื่นได้นะเว้ย น้องเค้าแค่23คนอื่นยังอยากจีบน้องเค้าเยอะ" “..." “คิดให้มันดีๆนะไอลัน ก่อนที่มันจะสายเกินไป" “..." หลังจากภูริพูดจบทั้งสองก็ไม่ได้พูดคุยกันอีก อลันก็เอาแต่คิดเรื่องที่ภูริพูด 21:25 น. “ไอลันนั่นน้องลินป่าวว่ะ" ภูริถามอลัน อลันที่ได้ยินอย่างนั้นก็หันไปมอง ก็พบว่าเป็นแฟนสาวจริงๆ ก่อนจะเดินไปหาแฟนสาวที่เมาอยู่กับเพื่อนทั้งสอง อีกคนเป็นชายส่วนอีกคน ....เป็นชายเหมือนกันแต่การแต่งตัวดูเป็น สาว อลันไม่คิดนานก็เดินไปหาแฟนสาวเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม