EPISODE 3 :: ไพ่พระราชา
1989 คำ
Sex (Y) Pub
ผมล่ะอยากจะเอารองเท้าส้นสูงสี่นิ้วนี่ฟาดปากลุงเเทนจริงๆ พูดออกมาได้ยังไงว่าหึงผม ไม่ใช่อะไรหรอกผมเขินจนกระเพาะบิดไปหมดเเล้วเนี่ย ยิ่งไม่ได้กินข้าวเย็นอยู่นะว้อย!
กว่าจะผ่านสมรภูมิรบกับลุงเเกว่าเหนื่อยเเล้ว ไหนยังจะต้องมายืนทำงานงกๆ อยู่อย่างที่เห็นเนี่ยล่ะ พีชก็ชอบลุงนะชอบที่ลุงเเกพูดตรง ใจดี เเต่ปากหมาไปหน่อย ตั้งเเต่ผมเข้ามาทำงานเเล้วรู้จักเขามันก็ไม่มีสักครั้งเลยที่เราสองคนจะไม่ตีกัน
"น้องพีชๆ มายกไวน์ไปให้พี่เเทนหน่อยจ้ะ"พี่ฟ้าใสพนักงานสาวสวยปะจำที่นี่แถม ท่าเปิดฝาไวน์นี่คือเซ็กซี่สุดติ่งไปเลยอะ
"เเล้วทำไมต้องเป็นพีชล่ะฮะ คนอื่นเยอะเเยะนนท์เอาไปให้ลุงเเทนที"ผมบอกปัดก็ลุงมันหื่น ชอบลวนลามเด็กขอให้ได้เต๊าะให้ได้หยอดมุขเหอะ
"พี่เเทนเขาสั่งมาว่าต้องเป็นเรานั่นเเหละ"พี่ฟ้าเน้นเสียงเข้มใส่ผม
"ก็ได้ๆ เดี๋ยวพีชเอาไปให้เองฮะ"ผมว่าก่อนจะวางผ้าเช็ดมือกับถาดเอาไว้เเล้วเดินไปหยิบขวดไวน์ราคาเเพงตรงปรี่ไปที่ห้องพี่เเทนทันที ทำไมผมต้องมายอมคนอื่นไปซะทุกอย่างโดยเฉพาะแทนคุณเนี่ย
เพราะความเอาเเต่ใจของลุงหื่นเเท้ๆ!
ก๊อกๆ ๆ!
ผมยกมือเคาะประตูรัวๆ ด้วยความที่ไม่ค่อยจะสบอารมณ์สักเท่าไหร่ เกิดมายังไม่เคยเจอคนเอาเเต่ใจเท่าลุงเเกมาก่อน ถึงเเม้หน้าตาเขาจะยังดูหล่อเหลาราวกับวัยรุ่นก็เถอะ เเต่ผมจะเรียกว่าลุงมีปัญหามั๊ยล่ะครับ!
"เข้ามาเลยครับ"คนด้านในตอบกลับเสียงหวาน
"อะลุงไวน์ที่สั่ง"ผมว่าพลางวางไวน์กระเเทกใส่ตรงหน้าเขาพอดี
"ไม่คิดจะนั่งดื่มด้วยกันหน่อยเหรอ"เขาเลิกคิ้วใส่อย่างกวนบาทา
"ไม่ล่ะลุงพีชต้องทำงาน คนเเถวนี้ยิ่งขี้งกอยู่! "
"พี่เเทนไม่ได้งกนะครับ ก็บอกไปเเล้วว่ามีปัญหาด้านการเงินการศึกษาให้นอนอ้าขาต่อหน้าพี่น่ะครับ"เขาพูดทีเล่นทีจริงก่อนจะเเค่นหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ นี่ผมไปชอบไอ้ลุงหื่นเเบบนี้ได้ยังไงวะ! เเต่ผมรู้ดีว่าพี่เเทนเขาอยู่ในระดับไหนเเล้วผมอยู่ในระดับไหน
เรามันลูกคนจนเเถมไม่มีพ่อเเม่เราต่างกันเกินไปฮะผมไม่กล้าเอื้อมมือไปเด็ดดาวลงจากท้องฟ้าหรอก ถึงแม้ตาพี่แกจะเป็นดาวที่เจ้าชู้มากก็เถอะ!
"มีอีกมั๊ยมุขอะเล่นมาให้หมดเลยจะได้เเป้กทีเดียว"ผมว่า
"อะไรล่ะครับน้องพีช พี่เเทนเห็นหนูหน้าบึ้งๆ ก็เเค่ทำให้หายเครียด"
"เครียดหนักกว่าเดิมล่ะสิไม่ว่า"
มันก็จริงอย่างที่เขาพูดนั่นเเหละว่าวันนี้ผมทำหน้าตายุ่งๆ ทั้งวัน ไม่ใช่เรื่องอะไรหรอกนะเรื่องค่าเทอมนั่นเเหละผมไม่อยากบอกเขาถ้าพี่เเทนรู้เขาคงให้เบิกเงินก่อนอะ ผมก็เกรงใจเขาเป็นเหมือนกันนะ
"สรุปเครียดเรื่องค่าเทอมใช่มั๊ย"
"อะไรของลุงไม่ใช่ซะหน่อย"ผมตอบเขาทันทีที่คนตัวสูงตรงหน้าทำสีหน้าเคร่งเครียดเเล้วก็จริงจังใส่ ผมรู้ว่าพี่เเทนเวลาเขาจริงจังเขาไม่ชอบให้เล่นตลกด้วย
ก็ดูนิสัยเขาดิมันนิสัยลุงหื่นชัดๆ
"บอกพี่มาเหอะถ้าช่วยได้จะช่วย"
"....."
"ว่าไง จะบอกได้หรือยังก็เลือกเอาเเล้วกันว่าจะบอกพี่หรือจะยอมดร็อปเรียน"เขากดเสียงต่ำ
คนอย่างเขามันจะไปรู้อะไรว่าผมจะส่งตัวเองเรียนมาถึงขนาดนี้มันยากลำบากขนาดไหนไม่มีใครรู้หรอก เพราะผมไม่มีญาติที่ไหนเเล้วสักคนจะมีก็เเต่พี่เเทนนี่เเหละที่คอยช่วยเหลือมาตลอดเลย
เพราะเเบบนี้ไงผมถึงชอบคนเเบบพี่เเทน
เเต่สิ่งที่เกลียดคือความหื่นออกนอกหน้าของเขานั่นเเหละ
"ใช่ฮะ ค่าเทอมที่เเล้วพีชก็ยังไม่ได้จ่าย..ส่วนเทอมนี้ก็ยังเหมือนกัน"ผมตัดสินใจพูดออกไปทันที ไม่อย่างงั้นเขาก็จะเค้นผมอยู่อย่างงี้
"เดี๋ยวพี่ทำการเบิกเงินให้ล่วงหน้าเอาไปจ่ายค่าเทอมก่อน"
"ไม่ต้องหรอกฮะเดี๋ยวพีชหาเองได้"ผมว่า ถ้าจะให้ผมเบิกอีกคงไม่ได้หรอกมันเป็นการเอาเปรียบพนักงานคนอื่นเกินไป ผมเบิกเงินล่วงหน้าเยอะกว่าคนอื่นเขามากไปกว่านี้ไม่ได้เเล้วล่ะ
มันดูเหมือนพวกเขาไม่ได้รับความยุติธรรม
"พี่ให้ยืมก่อนไม่ได้ให้ฟรีๆ "
"เเต่ว่าพีชได้มาเยอะเเล้วฮะ ใช้กลับคืนไม่ไหวหรอก"ผมพูดออกไปตามความจริงเเค่ทำงานหนักๆ ทุกวันนี้ก็เพราะใช้หนี้เขานั่นเเหละ มันหลายหมื่นอยู่นะไม่ได้นับเลยอีกอย่างลุงเเกรู้ได้ยังไงก็ไม่รู้เวลาค่าเทอมผมมาเนี่ย
"งั้นก็มาเล่นเกมกันมั๊ยล่ะ? ..ถ้าพีชชนะพี่ให้สามหมื่นไม่ต้องคืน"คนตัวสูงพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ ผมได้เเต่ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใช้ความคิดว่าควรจะเล่นมันดีหรือเปล่า
เพราะนอกจากลุงเเกจะเก่งเรื่องดนตรีเรื่องกลโกงก็ใช่ย่อย -*-
แต่อีกอย่างนึงใจผมมันก็ลังเลเหมือนกันกับเรื่องนี้ เงินตั้งสามหมื่นมากองตรงหน้าถ้าผมไม่พิจารณาเลยมันก็ยังไงอยู่
"เกมอะไร ว่ามาสิครับ"
"ไพ่พระราชา..เเพ้หนึ่งครั้งต่อเสื้อผ้าหนึ่งชิ้น.."
ทันทีที่คนตรงหน้าพูดจบผมก็อยากจะเอามือเข้าไปตะก่ายหน้าลุงเเกนัก เอาจริงๆ ผมก็เล่นไพ่เป็นอยู่หรอกป็อกเด้ง สมสิบ เอ้ยไม่ใช่! พวกไพ่ตบตอนเด็กๆ ทำนองนั้น เเต่ไอ้ไพ่พระราชาบ้าบอคอเเตกอะไรนั่นผมไม่รู้เรื่องเลยสักนิด เเถมเเพ้หนึ่งครั้งต้องเเก้ผ้าหนึ่งชิ้นผมมองยังไงผมก็เสียเปรียชัดๆ
"กติกา พีชขอฟังกติกาก่อนเผื่อมีคนโกงจะได้มั่นใจว่าเตะไม่ผิดตัว"ผมว่าถ้าเกิดเล่นตุกติกขึ้นมาลุงโดนเเน่!
"กติกามีอยู่ว่า..ไพ่ทั้งหมดจะมีตัวเลข 0-10 ใครที่ได้เเต้มรวมกัน 3 ใบเท่ากับ 20 เเต้มจะชนะไป"
"เเล้วถ้าเกินล่ะลุง"ผมเลิกคิ้วถาม
"ถ้าเกินทั้งคู่คนที่เเต้มน้อยกว่าจะชนะไป"
"เเล้วใครจะเป็นคนเเจกไพ่ ถ้าไม่มีลุงโกงเเน่นอน! "ผมโผลงบอกไปคนตัวสูงตรงหน้าหลุดขำออกมาเล็กน้อยๆ ก่อนจะกดโทรหาใครสักคนเงียบๆ พอผ่านไปสักพักก็มีสาวสวยท่านนึงเดินเข้ามา ใส่ชุดหูกระต่ายในมือถืออะไรบางอย่างเข้ามาด้วย
หรือนี่จะเป็นกรรมการระหว่างเราสองคน ?
"เชิญ"เขาผายมือให้ผมนั่งลง
"ถ้าลุงตุกติกเเม้เเต่น้อยพีชจะตอนมันให้กุดเลยคอยดู"
"อย่าโหดกับพี่นักสิครับ จะโซ่เเซ้หรือกุญเเจมือดีล่ะ หื้ม? "
"ไอ้ลุงหื่น! "ผมอยากจะขว้างผ้ากันเปื้อนใส่หน้าจอมทะเล้นเขาซะจริงๆ อะไรจะมั่นอกมั่นใจปานนั้น เดี๋ยวคอยดูถ้าผมชนะขึ้นมาจะไถให้หมดตูดไปเลย เหอะ!
"อะนี่คู่มือเผื่อไม่เข้าใจเดี๋ยวจะหาว่าพี่โกงไม่ได้นะครับ.."
เขาคงรู้นั่นเเหละว่าผมไม่ไว้ใจเขาถึงได้หยิบคู่มือมาให้ แต่ถึงยังไงผมก็มีพยานอย่างเธออยู่ด้วย จะได้มั่นใจว่าเกมนี้มันขาวสะอาดจริง ว่าแล้วผมก็รีบนั่งลงตรงข้ามกับพี่เเทนสายตาผมจ้องเขาโดยไม่ละไปมองอย่างอื่นเลย
ถ้าเกิดลุงเเกเล่นซ่อนไพ่ขึ้นมาพีชไม่ยอมนะเว้ย บอกก่อน
"มาเริ่มกันเลยดีกว่า"เขาพูดพลางจิบไวน์ไปเพลินๆ
เออรู้เเล้วว่าชิว เเต่ชิวไปมั๊ย - -
"เดี๋ยวลุงถ้าเกิดพีชเเพ้ล่ะ "
"คนที่ชนะสามารถทำอะไรก็ได้..กับคนที่เเพ้ไงล่ะ"น้ำเสียงที่ฟังดูแล้วนึกถึงสิ่งที่ล่อแหลมแบบนั้น ผมไม่ต้องเดาเลยว่าถ้าตัวเองแพ้จะต้องเจอกับอะไรบ้าง
"เเบบนี้มันโกงหนิลุง ถ้าเกิดลุงชนะเเล้ว.."
"อ้ะๆ ไม่ทำหน้าเเบบนั้นสิครับ มันไพ่พระราชาอย่างลืมสิพระราชามีอำนาจอยู่เเล้ว"
“ได้ครับ! ระวังไว้ให้ดีเถอะ” ผมนั่งไล่อ่านกติกาเริ่มต้นอันดับเเรกคู่ต่อสู้เราจะสามารถเห็นไพ่ของเราได้หนึ่งใบเท่านั้น อีกสองใบเราห้ามให้เห็นเด็ดขาดเราก็จะเห็นไพ่เเค่ใบเดียวของคู่ต่อสู้เช่นกัน
เอาเป็นว่าตอนนี้กติกาง่ายๆ เเบบนี้ผมเข้าใจเเล้วล่ะ
“เริ่มเลยนะคะ” เธอพูดขึ้นผ่านหน้ากากกระต่ายน้อย ก่อนที่จะเริ่มหงายไผ่ขึ้นมาทันที น่าแปลกที่หัวใจผมมันเต้นรุนแรงเวลาเห็นสายตาของพี่แทนจ้องมาแบบนี้ ซึ่งมันก็อาจะเป็นเหมือนทุกทีที่ผมใจเต้นแรงกับสายตาของเขา
ไม่ชินเลย
ไพ่ที่หงายของผมเป็นเลข 5 ส่วนของพี่เเทนเป็นเลข 10 ไพ่ที่ถืออยู่ในมือของผมคือเลข 7 กับ 3 เเสดงว่าของผมมันเเค่ 15 เอง
ถ้าเทียบกับพี่เเทนผมว่ายังไงเขาก็มากกว่าเเล้วถ้าเกิดเขามี 9 หรือเลขที่มากกว่านั้นเขาก็จะเเพ้ผม
เเต่ผมมีเเค่ 15 เองจะเสี่ยงดีหรือเปล่า
"สเตย์"
"ห้ะ O_o"ผมเบิกตาโพลงอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง พี่เเทนอยู่เเล้วเเสดงว่าเขาต้องมีมากกว่าสิบกว่าๆ แน่นอนเเต่ไม่เกินนี้อ่ะ
ไม่จริงหรอกน่า
"ผมเรียก! "
คนตัวสูงยักคิ้วใส่อย่างกวนเบื้องล่างก่อนที่เธอจะจัดการส่งไพ่อีกใบมาให้ผม มือไม้ตอนนี้มันสั่นไปหมดถ้าเป็นเลข 5 ล่ะก็ลุงโดนเฉือนเเน่!
'8'
'เหี้ย! ..เเปดมาจากไหนวะ ฉิบหายเเล้วกู! '
ผมได้เเต่คิดในใจมองหน้าพี่เเทนสลับกับไพ่ในมือไปมา ผมหมดทางเลือกเเล้วล่ะไพ่ที่ผมถืออยู่มันเกินเเล้วอะเนี่ย เกินเยอะด้วยอิ๋บอ๋าย!
"เลือกถอดเลยสิชิ้นไหนดี"
"21 พอดี!!! "ผมเเหกปากลั่นมองไพ่ที่พี่เเทนหงายออกมา เขาได้ 11 9 เเล้วก็ 1 ซึ่งมันเท่ากับ 21 พอดี แม่งเขาเเอบโกงเปล่าวะเนี่ย เเต่ยังไงตาเเรกผมก็เเพ้เขาเเล้วล่ะ
"ถอดสิครับรออะไร"
"รู้หรอกน่า"คนอย่างลูกพีชฆ่าได้หยามไม่ได้พูดคำไหนก็คำนั้นเเหละ! ผมค่อยๆ ปลดผ้ากันเปื้อนสีขาวออกท่ามกลางสายตาของคนเเก่ขี้หื่นเเบบเขาแต่ยังไงซะเกมนี้มันก็ต้องไม่จบลงง่ายๆ แน่นอน เรายังเหลือเวลาเล่นเกมประสาทนี่อีกเยอะ
เเทนคุณ!
"เตรียมใจไว้ให้ดีต่อไปพี่จะไม่ออมมือให้..ต่อให้เหลือเเค่กางเกงใน..น้องก็ต้องถอดอยู่ดี"
- ผู้เขียน
