“ลูกเหว ลูกห่าอย่าคิดว่าพี่หอกจะเป็นเหมือนพวกลูกสิ พี่เขาเป็นคนดี ผู้หญิงที่ไหนก็รักและหลงทั้งนั้นแหละจ้ะ ไม่เหมือนพวกเราหรอก ดูดีแต่เปลือก แต่ข้างในเน่าเฟะ”
คนเป็นแม่ออกโรงปกป้องลูกชายคนโต ก็เหรียญทองเป็นผู้ชายที่น่ารัก สุภาพบุรุษ แสนดี ไม่เคยดูถูกผู้หญิงหรือรังแกเพศแม่เลยสักครั้ง ต่างจากเหรียญเงินกับเหรียญชัยโดยสิ้นเชิง
“ครับ...เหวกับน้องมันไม่ดี เนาะห่าเนาะ เรามันไม่ดีจริง ๆ เลย แต่สนุกใช่ไหมเว้ย!" ลากเสียงยาวตอบกลับผู้เป็นแม่แล้วหันมาถามแนวร่วมอย่างเหรียญชัย
“หึหึ น่าตีจริง ๆ เลยตาเหว ตาห่า ดูพี่หอกเป็นตัวอย่างบ้าง เฮ้อ! แล้วแบบนี้เมื่อไรแม่กับพ่อวุธจะได้หลาน อีกคนก็บ้างาน อีกคนก็นอนไม่เลือก อีกคนก็นะเจ้าเล่ห์เอาแต่ใจตัวเอง เฮ้อ! ชาตินี้คงไม่ได้อุ้มหลานแน่ ๆ แม่” นางเอ่ยพลางเอามือทาบอกแล้วเอนหัวซบอกสามีที่นั่งข้างกาย
“หืม! กลัวไม่ได้อุ้มหลานหรือกลัวไม่ได้อ้อนพ่อวุธครับแม่ศรี” เหรีย
