หยุดจูบและผละร่างเล็กออกห่างคืบมือ พร้อมเคลื่อนมือมาจับไหล่มนทั้งสองข้าง แล้วมืออีกข้างก็เลื่อนมาเชยคางมนแหงนเงยขึ้นสบตาตนแล้วโน้มลงมาบดจูบเอาแต่ใจทันที
“อะ! อือ!"
เหมยอี้คางอู้อี้ในลำคอ เมื่อถูกปากหนาอุ่นร้อนทาบทับลงมาอย่างเอาแต่ใจ เรียวลิ้นร้ายสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากหล่อนพร้อมกอดเกี่ยวเลี้ยวชิมความหวานในปากน้อยของเธอ ก่อนจะถอนออกไป
“ฮะ! นายเป็นอะไร ทำไมไม่พูด ไม่ได้เอาปากมารึไง” มือเล็กยกขึ้นปัดมือใหญ่ออกจากไหล่ตน แล้วหันหลังให้ชายหนุ่ม
เหรียญทองยังคงนิ่งไม่ยอมขยับปากพูดเอ่ยคำใดออกมา นัยน์ตาคมจ้องมองแผ่นหลังเล็กที่หันให้ตัวเองแล้วเดินเข้าไปสวมกอดเหมยอี้จากด้านหลัง พลางถูไถคางสากกับไหล่มนของเจ้าหล่อน
“เอ๊ะ! นายเป็นอะไร...”
“คิดถึง ให้พี่กอดหน่อยนะครับ ไม่เจอหลายวัน คิดถึงกันบ้างไหม” เอ่ยน้ำเสียงเหนื่อย ๆ
มือที่กำลังจะแกะมือใหญ่ออกจากเอวก็หยุดชะงักพลางเปลี่ยนเป็นกอบกุมมือของคนตัวโตไว
