“ อ้าว ไม่ดีหรือไง หรือมึงอยากให้กูอยู่ในนั้นนาน ๆ ”
“ มันก็ดี แต่กูเห็นตอนแรกมึง เอ่อ.. สนใจนางสวาทมากกว่านี้ ”
“ มันก็แค่หินน่ะภู หินแกะสลัก ไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น มึงเอาเวลาที่สงสัยกูไปเพลิดเพลินกับอย่างอื่นดีกว่า ”
“ เฮ้ย ไม่ใช่แบบนั้น กูไม่ได้จะจับผิด กูแค่สงสัย แต่ถ้าทำให้มึงรู้สึกไม่ดีกูก็ขอโทษ ”
“ เออ ไม่เป็นไรหรอก ”
“ พวกพี่อยากจะไปไหนกันต่ออีกหรือเปล่าครับ บริเวณรอบ ๆ นี่ก็เดินชมนกชมไม้ได้นะ เดินไปทางทิศเหนือสักห้าร้อยเมตรก็จะมีถ้ำเล็ก ๆ ”
“ ไว้วันหลังดีกว่า วันนี้รีบกลับแค้มป์เหอะ กูรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ สงสัยเพราะเล่นน้ำนั่นแหละ กลับไปกินข้าวแล้วจะกินยาดักไว้ ” วีเอ่ยขึ้นกับอาการที่มีขึ้นมาอย่างปัจจุบันทันด่วนของตน
“ เออ กูก็เป็น สงสัยจะพากันเล่นน้ำนี่แหละ ไอ้ตฤณ มึงเป็นมะ ” ภาคหันไปถามตฤณ ที่
