“ไม่ต้องหรอกค่ะ แค่เรื่องเล็กน้อย ถ้าคุณอยากช่วยรัญจริงๆ ก็ช่วยเรื่องอาแมคดีกว่า วันนี้ยังไม่ได้คุยสักคำก็เผ่นแน่บไปไหนก็ไม่รู้”
เชนปิดปากเงียบเมื่อรัญตาเอ่ยถึงเรื่องนี้ เพราะเขาเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าเจ้านายที่รักหายตัวไปไหน บางทีแมคโลริคคงรู้ว่าถ้าเขารู้ เขาต้องบอกรัญตาต่อ
“เงียบทำไมละคะ”
“เอ่อ...ผมเองก็ไม่รู้นี่ครับ” ชายหนุ่มสารภาพ บังคับพวงมาลัยรถให้แล่นไปตามถนนเบื้องหน้า แม้ดึกดื่นแต่แสงไฟรายทางรวมทั้งร้านรวงที่เปิดเพื่อขาเมาทั้งหลายยังเปิดกันอย่างครึกครื้น รัญตาน่าจะอยากลงไปดื่มสักแก้วนะ เพราะวันพรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุด
“จอดร้านข้างหน้าได้ไหมคะ รัญอยากดื่มพันซ์สักแก้ว” รัญตาแจ้งแก่สารถีที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง เขาชะลอรถเพื่อเลี้ยวเข้าผับที่อยู่ข้างหน้า เสียงเพลงดังอึกทึกเสียจนเล็ดลอดเข้ามาภายในตัวรถ รัญตาจัดการรวบผมขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าที่หม่นหมองยามนึกถึงชายคนรักดูมีช
