“ก็นิดหน่อย คุณไปพบบอสมาแล้วเหรอ เขาเป็นยังไงบ้างล่ะ”
เชนนั่งลงตรงข้ามรัญตา บรรยากาศในร้านเริ่มผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อมีเสียงดนตรีจากนักร้องประจำร้านบรรเลงเคล้าคลอ เวลานี้ยังหัวค่ำ ไม่ค่อยมีลูกค้า ทั้งสองจึงสามารถพูดคุยกันได้อย่างสบายๆ ไม่ต้องอึดอัดกับจำนวนผู้คน
“ก็แย่พอดูค่ะ แต่เขาคงไม่เป็นอะไรมากมั้ง ไม่อย่างนั้นคงขอให้รัญช่วยดูแลแล้ว” ตอบเหมือนน้อยใจ ใบหน้างามฝืนยิ้มขมขื่น
“บางทีบอสอาจไม่อยากให้คุณติดไข้ไปด้วย”
เชนเอ่ยปากช่วยเจ้านายอีกแรง แต่ใจนั้นคิดไปตรงกันข้าม เขายังไม่ได้เตรียมคำแก้ตัวดีๆ เลย ที่เอาเรื่องที่เจ้านายไม่สบายไปบอกรัญตา
“มันเป็นคำปลอบใจที่สวยหรูเลยค่ะคุณเชน รัญ...รัญคิดว่าระหว่างรัญกับอาแมคมันคงเกิดช่องว่างขึ้นมาแล้ว รัญรู้สึกได้ว่าอาแมค...กำลังอยากเลิกกัน มันเกิดขึ้นเร็วมากจนรัญใจหาย เรา...รักกันมานานมาก นานจนรัญไม่คิดว่าชาตินี้รัญจะเจอใครที่ดีเท่าอาแมค...แล้วมอบหั
