พิชฎาพยายามต่อสายหารัญตาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง แต่เจ้าตัวไม่ยอมรับสายเลย เธออาการไม่ค่อยดีนัก อาจเพราะถูกแมคโลริคสูบเอาเรี่ยวแรงไปหมด เนื้อตัวรุมๆ ราวจะเป็นไข้ แต่เธอไม่ใส่ใจ ตอนนี้สิ่งที่ต้องการคืออยากรู้ว่าหลานสาวอยู่ไหน เมื่อต่อสายอยู่นานแต่ไม่เป็นผลจึงลุกมาอาบน้ำแต่งตัว เธอต้องตามหาหลานสาวให้พบแม้ว่าอาการปวดศีรษะจะรุมเร้าอีกระลอกก็ตาม มันปวดเหมือนว่าใครเอาคีมขนาดเท่าท่อนแขนมาบีบขมับเอาไว้
แสงเรืองรองของดวงอาทิตย์ที่ทอทอดเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้พิชฎาพบว่าเวลานี้สว่างมากแล้ว เธอหยิบเอากระเป๋าสตางค์มาใส่ในกระเป๋ากางเกงยีน เสื้อยืดสีชมพูคอวีรัดรูปถูกสวมทับด้วยเชิ้ตสีขาวที่ถูกมัดชายไว้ใต้อก
หญิงสาวเดินลงบันไดมาอย่างรีบเร่ง ทุกก้าวเดินยังมาพร้อมความเจ็บแปลบในซอกหลืบอันเร้นลับ ช่วยเตือนว่าพิชฎาคนนี้กับเมื่อวานไม่ใช่คนเดียวกันอีกต่อไป
“นั่นคุณจะไปไหน” แมคโลริคที่เกือบจะหลับคาเก้าอี้รีบลุกมาถามเ
