ตอนที่ 19 ข่มอารมณ์สุดๆ

2370 คำ
ด้านพรีนหลังจากที่ได้ฟังแผนของลิลลี่แล้วนั้น ใบหน้าสวยถึงกับมีสีหน้าคิดหนัก “ถ้าแทคิณไม่เล่นด้วย แหกมากเลยนะ” เสียงหวานเอ่ยกับเพื่อน “ไร แหกคะ สาว” ลิลลี่ขมวดคิ้วถาม “หน้ากูเนี้ย แหกมากเลยนะ” ฉันเอ่ยกับอิลี่ มีอะไรอีกที่ฉันต้องเสี่ยง ทำไมสวยๆ ชอบผู้ชายสักคนต้องเหนื่อยและลำบากมากขนาดนี้ จะว่าไม่สวยก็ไม่ใช่นะ ฉันก็ตัวท็อปสาวฮอตในคณะวิศวะ แต่คนที่ฉันชอบ ถูกสเปคไม่โดนใจ จูบไม่เร่าอารมณ์เหมือนแทคิณไงละ “ไง สีหน้าแบบนี้ ที่กูร่ายยาวเมื่อกี้ คือไม่สนจะเท” อิลี่หันมาถามฉัน “สนสิ ใครบอกว่าไม่สนละ” พรีนชั่งใจสักพักใหญ่ๆ “มึงแน่ใจนะ ว่าได้ผลจริง” “เอาน่า ขนาดนี้แล้ว มึงจะกลัวไร คนอย่างมึงเคยกลัวโดยเหรอ อย่างมากถ้าพังก็แค่หน้าแหก” อิลี่มันเหมือนปลอบใจฉันไว้ก่อน ฉันก็หวั่นๆ อยู่นะ จากนั้นไม่นานฉันก็เรียกลูกน้องยกบรั่นดีเข้ามาในห้อง ไม่ได้จะดื่มหรอกนะ แค่ทำให้บรั่นดีติดตามตัวฉัน ลิลลี่สูดกลิ่นที่หึ่งตามตัวฉันเข้าจมูกมัน !! ฟุด ฟิด !! “กลิ่นดีมากมึง บรั่นดีจากฝรั่งเศส รับรองคืนนี้แทคิณ หนุ่มไอดอลผู้หล่อเหลาเอาการ ท่ามากต้องติดมึงแน่นอน” ลิลลี่เอ่ยพร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาให้ฉัน “มึงแน่ใจนะลี่” “เออ นะ” “เรียบร้อย เลทโกค่ะสาว” ด้านพรีนหลังจากที่ได้บรั่นดีและกับแก้มสองสาวอย่างตามที่พนักงานภายในร้านจะนำไปเสิร์ฟภายในห้อง VIP 4 ซึ่งเป็นห้องของแทคิณและผู้หญิงของเขาอยู่ ใช่วันนี้ฉันจะเป็นคนนำเครื่องดื่มพวกนี้ไปเสิร์ฟแทนพนักงานเอง และฉันยังได้ยินมาว่าห้องนั้นจ้างเด็กN ในร้านเข้าไปนั่งด้วย หน็อยแน่เมื่อกลางวันปากบอกคิดถึง ยังจูบกับฉันอยู่เลย ห่างจากฉันไม่กี่ชั่วโมงทั้งคู่ควงทั้งเด็กN หึ...ไอ้ไอดอลหื่นหลบใน เขาจะหื่นไปถึงไหนเถอะ ไม่ใช่แฟนแต่ฉันนิโคตรหวงเขาเลย ก็ไม่อยากเป็นแฟนคลับ เขาชวนเป็นเมียก็อยากเป็นเมียแทคิณนะ แต่วันนั้นไม่พร้อมไง ยังไม่ทันเริ่มก็เหนื่อยแล้วคนที่ฉันมีใจให้เขา ด้านแทคิณหลังจากที่พวกผมทัวร์คอนเสิร์ตและอีเว้นท์กันมาสักพักใหญ่ๆ วันนี้พี่เก้าผู้จัดการหนุ่มหล่อ เฮ้ย...ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าสาวสวย ป๋าเก้าใจป้ำเลยพาพวกผมมาฉลอง ซึ่งนานๆ ทีพวกเราจะได้นั่งดื่มกันครบองค์ เพราะส่วนมากเสร็จจากงานพวกเราก็จะแยกย้ายกัน ถึงจะอยู่คอนโดเดียวกัน แต่สมาชิกในวงก็มีเวลาส่วนตัว ซึ่งผมเองก็เช่นกัน แต่ขณะที่ร่างสูงนั่งจิบบรั่นดีกับเพื่อนๆ ในวงไป พลางๆ นั้น !! แก๊ก !! สายตากับสะดุดเข้ากับร่างบางอันคุ้นตา ในชุดเดรสสีดำ ผมยาวถูกปล่อยไว้กลางแผ่นหลังขาว ที่เดินถือถาดบรั่นดีเข้ามาในห้องของพวกผม สายตาคมเข้มสบตาเข้ากับนัยน์ตาสวยของคนที่เข้ามาใหม่ ดูแทคิณที่นั่งข้างแม่สาวชุดแดงนั้นเขาจะตกใจนะที่เห็นฉัน ฉันสบตาเข้ากับแทคิณแต่มันแค่แว่บเดียวเท่านั่น เขาไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา แต่สายตากับจ้องฉันไม่ปล่อย แทคิณนั่งติดกับผู้หญิงคนนั้น สวยไหม ก็ไม่นะ ดูเหมือนอายุอานามแก่กว่าพวกฉันหลายปี ดวงตาเรียวสวยมองไปรอบๆ ภายในห้อง หึ...โล่งมากที่ห้องนี้ไม่ได้มีแค่แทคิณที่ผู้หญิงคนนั้น ฉันพึ่งเห็นว่ามีเพื่อนๆ ร่วมวงของเขาที่อยู่กันครบองค์ หูย แต่ละคนพออยู่ในระยะสายตาคือหล่อและดูดี ออร่าพุ่งมาก ทั้ง 4 หนุ่มที่นั่งติดกัน โดยมีสาวๆ เป็นเด็กในร้านที่นั่งขั้นกลาง ลุคซ์ เลก้า ส่วนข้าง เจรามี่นั้นยังว่างเพราะเด็กในร้านอีกคนยังไม่มา ส่วนแทคิณ ไอ้ไอดอลหื่นหลบใน นี้คิดจะควบสองเลยสินะ หึ...ทำไมฉันต้องมารู้สึกหึงหวงกับคนอย่างแทคิณด้วย และดูสิใกล้ขนาดนี้ เขาก็ไม่คิดจะทักทายฉันสักคำ ดีแต่ทำหน้านิ่งๆ หยิ่งๆ ใส่ฉันสายตาที่มองมาที่ฉันทั้งเย็นชาและดุดันหมั่นไส้ไอ้คนหน้าหล่อๆ ข้างๆ นี้นัก !! พรึบ !! แต่ขณะที่แทคิณวางแก้วบรั่นดีลงบนโต๊ะนั้น พรีนไม่รอช้า เมื่อเข้ามาแล้วเรื่องอะไรจะยอมออกไปง่ายๆ ละ ร่างบางถึงกับสวมตัวเป็นเด็กเสิร์ฟจำเป็นต่อทันที “เธอเป็นเด็กใหม่ เหรอ ทำไมฉันไม่เคยเห็น แต่เหมือนรู้สึกคุ้นหน้าเธอนัก เหมือนเคยเจอที่ไหน” เก้าที่สังเกตเห็นสีหน้าและแววตาของพรีนถึงกับเอ่ยปากถาม “ค่ะ ฉันพึ่งมาทำงาน สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์แรก” พรีนแกล้งโกหกคำโต แต่นั้นทำเอาสาวๆ ที่นั่งข้างหนุ่มๆ อีกสองคนถึงกับงงงวยกับคำตอบของเจ้าของร้านสาวสวย แต่นั้นก็ไม่มีใครกล้าปริปากใดๆ ออกมา ด้านแทคิณที่พรีนตอบเช่นนั่นทำเอาใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับชะงัก “หึ...พนักงานใหม่ งั้นเหรอ” ตลกละนะผมว่า แต่ในจังหวะที่พรีนยื่นบรั่นดีให้กับแทคิณนั้น “ข้างๆ ผมยังว่างนะครับ สนใจนั่งด้วยกันไหม” ด้านเจรามี่ สวยเซ็กซี่ขนาดนี้ ถึงเธอจะเป็นเด็กร้านผมก็ไม่ติดนะครับ ใบหน้าสวยหวานแต่งแต้มเครื่องสำอางสีสวย หน้าอกสะบึ้ม ก้นแอ่นๆ สเปคผมเลย อย่าว่าแต่พี่เก้าเลยผมเองก็คุ้นหน้าเธอนัก เหมือนเราเคยเจอกันที่ไหน “ได้เหรอคะ” พรีนที่เจรามี่เอ่ยมาเช่นนั่น แบบนี้ก็เข้าทางฉันนะสิ “สำหรับสาวสวยอย่าง เออ คนสวยชื่อไรครับ” ลุคซ์ที่เห็นใบหน้าสาวสวยชุดดำในระยะสายตาถึงกับร้อง “ว้าว ขึ้นมา คุ้นแฮ่ะ” “พรีนค่ะ” “ชื่อก็เพราะคนก็สวย” ลุคซ์ที่เห็นสาวสวยตรงหน้า ระบายยิ้มทีถึงทำเอาไอดอลหนุ่มหน้ามน ถึงกับละลายกันเลยทีเดียว น่าฟัดชิบหาย สวยๆ น่ารักแบบเธอเป็นไอดอลที่ค่ายได้เลยนะครับเนี้ย “เชิญครับ” เจรามี่ไม่พูดเปล่า แต่กับเชิญพรีนให้ร่วมโต๊ะด้วย ด้านพรีนที่ถูกเจรามี่ลุคซ์ เลก้าเพื่อนๆ ทั้งสามหนุ่มหยอดไม่หยุด นั้นแต่กับไม่รู้ถึงสายตาคมคู่ดุที่จ้องมองเธออย่างไม่ละสายตา ให้ตายเถอะ เป็นน้องสาวเจ้าของผับดีๆ ไม่ชอบ จะเป็นเด็กร้าน เพียงแค่เพื่อนๆ ชมพรีนและหยอดคำหวานใส่เธอไม่หยุดทำเอาใบหน้าอันหล่อเหลาที่กระดกแก้วอยู่นั่นถึงกับหงุดหงิดและหัวเสียขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ‘เชี่ย นิผมเป็นไรไปวะ’ แทคิณรู้สึกสับสนตัวเองอย่างบอกไม่ถูก อย่าบอกนะว่าผมหึงยัยนี้เป็นไปไม่ได้ ด้านพรีนที่ทำหน้าที่ชงเหล้าให้กับหนุ่มๆ ภายในโต๊ะนั้น เจรามี่ชวนทั้งทีจะปฏิเสธได้ไงละ เจรามี่ก็งานดี หุ่นล่ำมาก ไหล่กว้าง ร่างบางที่กำลังจะเดินไปนั่งข้างเจรามี่นั่น “แก้วฉัน” แทคิณเอ่ยเสียงดุด้วยสีหน้าไม่พอใจสุดๆ ด้านพรีนที่แทคิณว่ามาเช่นนั้น ก็ทำหน้าที่ชงบรั่นดีให้เขาต่อแก้วแล้วแก้าเล่า เขาเล่นกระดกไม่หยุด ทำเอาคนชงอย่างฉันถึงกับชงไม่ทัน นี้มันบรั่นดีนะ ไม่ใช่น้ำเปล่าเขาเข้าใจไรผิดหรือเปล่า แทคิณจงใจแกล้งฉันชงไม่หยุดมือ หึ...มันน่านัก “แทคิณ เบาๆ ลูก นี้จะรีบเมาไปไหน” เก้าที่เห็นท่าทีของแทคิณกระดกไม่หยุดถึงกับเอ่ยปากห้ามไม่ถึงห้านาทีแทคิณกระดกไปสี่แก้วติด “เชี่ยคิณ นี้มึงจะรีบเมาไปไหน” ลุคซ์ที่เห็นแทคิณกระดกแก้วไม่หยุดถึงกับขมวดคิ้วถาม แต่นั้นใช่ว่าคนหน้านิ่งจะตอบ เขาปลายสายตามองที่เธอ พรีนได้แต่กัดฟัน กรอดๆให้กับแทคิณ หึ...เขาเล่นกระดกไม่หยุดเพื่อแกล้งฉันสินะ ดี ฉันชงเข้มๆ ให้เขาเมาหนักๆ เมาให้ตายไปเลยหยิ่งดีนัก !! อึก อึก !! เขากระดกไปเยอะแล้วนะ แต่ก็ยังไม่มีอาการเมาเลยสักนิด “สักแก้วไหมครับ” ด้านเลก้าที่เห็นพรีนชงบรั่นดีไม่หยุดถึงกับยื่นแก้วอีกใบให้กับเธอ จากนั้นหนุ่มๆ ทั้งสามก็ขอชนแก้วกับสาวสวยประจำโต๊ะ แต่มีเพียงคนเดียวที่ไม่ยอมยกแก้วชนกับเธอ นั้นยิ่งทำให้พรีนหมั่นไส้เขา มือเรียวหยิบแก้วบรั่นดีขึ้นมากระดก แทคิณจับจ้องพรีน อย่างไม่ละสายตา ท่าทีสนิทกับเพื่อนๆ ของเขาทำเอาแทคิณถึงกับหงุดหงิดและหัวเสียสุดๆ หึ...นอกจากจะอ่อยผมแล้ว ยังอ่อยเพื่อนร่วมอีก ยัยนี้น่าโดนนัก พรีนที่แทคิณนิ่งไม่มียกแก้วขึ้นมาชนกับเธอนั้น หยิ่งมาก ดีหยิ่งให้ตลอดละ ร่างบางได้แต่คิดภายในใจ ดีอยากรู้นักว่าเขาจะยังหยิ่งกับฉันอยู่อีกไหม ร่างบางลุกออกจากโต๊ะ แต่ในจังหวะที่ไม่ทันระวังตัวนั้น !! ว้าย !! พรีนสะดุดขาตัวเองและนั่งลงบนตักแทคิณน่าตาเฉย “เอ่อ ขอโทษค่ะ ฉันเมา” มือหนาบีบเข้าที่เอวเล็ก ทุกคนในโต๊ะต่างก็ตกใจไม่ต่างกัน ใบหน้าสวยหวานโน้มเข้าหาเขา นัยน์ตาทั้งสองคู่ประสานเข้าหากัน รับรู้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ของกันและกัน แขนเรียวยกขึ้นมาโอบที่ต้นคอของเขาอย่างไม่สนใจสายตาของใคร ใบหน้าอันหล่อเหลาสายตาที่แฝงไปด้วยความเย็นชากระตุกยิ้มที่มุมปาก สบตาคนบนตักด้วยสีหน้าไม่พอใจ “เมา” แทคิณที่ได้กลิ่นแอลกอฮอล์บนตัวของพรีน แต่นั้นคนพูดถามกับส่งยิ้มหวานให้เขา ยิ่งแทคิณว่าเมา เธอยิ่งแกล้งเมาหนักให้สมจริง รอยยิ้มแสนหวานสายตาประกายสบตาสายตาคมเข้มของเขาเข้าอย่างจัง ร่างสูงถึงกับหูหื้อตาลายไปหมด แต่นั้นเขาพยายามข่มอารมณ์ที่กลั้นเอาไว้สุดๆ เขาแสยิ้มที่มุมปากราวกับไม่สนเธอสักนิด “จะอ่อย” “ก็ชอบอะ ทำไมจะอ่อยไม่ได้” คนแกล้งเมาเอ่ยเสียงหวาน พร้อมกับโน้มจมูกเข้าหาเขา ทำเอาคนที่ข่มอารมณ์ถึงกับใจสั่นเต้น ผมรู้ครับว่าพรีนชอบผม เลยไม่ได้ตกใจอะไรกับคำพูดของเธอ หึ...! แล้วไง คิดว่าทำแบบนี้แล้วไง ใบหน้าอันหล่อเหลาผุดรอยยิ้มขึ้นที่มุมปากหยัก “อ่อยให้ตายก็ไม่สน” เสียงเข้มเอ่ยราวกับไม่มีปฏิกิริยาใดๆ กับเธอเช่นนั้น พรีนที่แทคิณปฏิเสธตนต่อหน้าใครๆ หลายคนใบหน้าสวยถึงกับซีดเผือกลงอย่างเห็นได้ชัด พังแต่ฉันจะยอมให้พังไม่ได้ มาขนาดนี้แล้วเรื่องอะไรจะยอมละ คนตัวเล็กอึดใจยิ้มสู้สายตาเจ้าเล่ห์ที่พรีนมองผมนั้น แทคิณพอผมบอกไม่สน แต่นั้นพรีนกับทำในสิ่งที่ผมไม่คาดคิด มือเรียวอีกข้างของคนตัวเล็ก ปลดเข้าที่สายเดี่ยวข้างขวา แทคิณที่เห็นเช่นนั้นถึงกับชะงัก และจบมือเธอไว้อย่างห้ามปราม หึ...ยัยนี้จะทำอะไร นี้ไม่ได้มีแค่เขากับเธอนะ ไม่ใช่แค่แทคิณที่ตกใจกับท่าทีของพรีน เก้าผู้จัดการสาวสองที่หวงแทคิณเป็นทุนเดิมนั้นถึงกับไม่พอใจให้กับแม่เด็กร้านคนนี้ ที่ตั้งใจปลดสายเดี่ยวอ่อย เด็กในสังกัดตนถึงกับควันออกหู แต่นั้นทั้งสามหนุ่ม เจรามี่ ลุคซ์ เลก้า ถึงกับใจเต้นแรงไปตามๆ กัน เชี่ย กูแม่งอิจเชี่ยคิณชิบหาย สามหนุ่มลุ้นสุดๆ แทคิณและสาวสวยคนนี้จะไปหยุดที่ตรงไหน แต่นั้นใช่ว่าแทคิณจะมีท่าทีใดๆ ออกมา ร่างสูงยังคงนิ่ง มือหยิบแก้วบรั่นดีขึ้นมากระดกด้วยท่าทีสบาย ขณะที่เธอยังอยู่บนตักของเขา เรียกได้ว่าพรีนนั้นอ่อยเขาสุดๆ แต่นั้นแทคิณยังคงนิ่งราวกับไม่รู้สึกอะไรกับฉันจริง “เหอะ ใช่สินายคงตายด้าน” เอ่ยจบร่างบางก็ลุกออกจากตัวเขา ในเมื่อเขาไม่สนใจเธอ ก็ไม่ทนจะอยู่ที่นี่ต่อ เธอสบตาเข้ากับคนหน้านิ่ง “เขาไม่สนยังอ่อย” เก้าที่ไม่ชอบขี้หน้าพรีนถึงกับเอ่ยตามหลัง แต่นั้นทำเอาร่างบางที่เดินออกจากห้องถึงกับหันมอง ใช่ อย่างที่ยัยกระเทยนั้นพูดนั้นแหละ เขาไม่สนฉันก็ยังอ่อย อายมาก พรีนเดินออกจากห้องโดยไม่สนใจสายตาหลายคู่ที่จับจ้องเธอ ท่าทีนิ่งของแทคิณ นั้นพรีน กับไม่รู้เลยว่าเขานั้นเขาพยายามข่มอารมณ์กลั้นมันเอาไว้อย่างหนัก หลังตากที่พรีนออกไปจากห้องแล้วนั้น ทำเอาทั้งสามหนุ่ม เสียดายสุดๆ “เชี่ยคิณ นายตายด้านแล้วเหรอวะ” เจรามี่เอ่ยด้วยสีหน้าสงสัย ปกติแทคิณเย็นชาใส่สาวที่ไหน พวกเขารู้จักมันดี แต่นั้นคนถูกถามกับนิ่งไม่ตอบ แทคิณเลือกที่จะหยิบบรั่นดีขึ้นมาดื่ม เพื่อข่มอารมณ์ที่พรีนปลุกเขาให้มันดับลง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม