โชติรสทำเป็นไม่สนใจเดินเสหลบไปอีกทาง ใจนึกถึงพ่อแก้วแม่แก้วพร้อมสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือเพื่อให้ท่านช่วยปกปักรักษา
แต่การทำแบบนั้นยิ่งเหมือนยั่วยุให้ชายทั้งสองคึกคะนอง
“มาสนุกกันดีกว่าน่า” หนึ่งในนั้นคว้าข้อมือเล็กกระชากเข้าหาตัว
“ปล่อยฉันนะ!”
“ไม่ต้องร้อง รับรองจะติดใจ” อีกคนว่า ตรงเข้ามาเพื่อช่วยกันลากร่างสาวเข้าป่าหญ้ารกเรื้อข้างทาง
โชติรสไม่ยอมง่ายๆ มือเล็กๆ กำแน่น ออกแรงส่งหมัดน้อยแต่ฤทธิ์พอตัวใส่เจ้าคนที่จับเธอคนแรก แล้วหันมาเตะขาเข้าใส่อีกคน กะจะเตะผ่าหมาก แต่มันรู้แกวก่อน
“อีนี่ฤทธิ์เยอะจริงนะ แต่แบบนี้กูชอบ” ไอ้คนที่ถูกชกผวาเข้าหา ยิ่งเจ็บมันยิ่งอยากได้อยากเอาชนะผู้หญิงตัวเล็กๆ หรือจะสู้ผู้ชายสองคนได้
สาวน้อยดิ้นรนสุดชีวิต กรีดร้องลั่นหวังว่าเผื่อจะมีใครได้ยินหรือผ่านมาทางนี้ การยื้อยุดฉุดกระชากทำให้เสื้อผ้าเริ่มหลุดลุ่ย ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงออกจากหนังยางเส้นเล็กที่รั
