เวลาผ่านไปครึ่งวันดูเหมือนอาการป่วยของประดับดาวยังไม่ดีขึ้น แสงเหนือจึงพาไปหาหมอที่โรงพยาบาล หมอตรวจเสร็จบอกว่าไม่ต้องแอดมิต ให้กินยาตามที่สั่ง ขยันเช็ดตัว อีกไม่กี่วันก็หาย ส่วนเรื่องข้อเท้าแค่แพลงเท่านั้น ไม่มีอะไรร้ายแรง หลังจากรับยาเสร็จก็กลับบ้านได้ วันนี้คนมาใช้บริการโรงพยาบาลเยอะทำให้ทั้งสองคนได้รับคิวรอยาค่อนข้างนาน
“ขอบคุณมากนะคะ วันนี้คุณเหนือต้องเสียเวลาดูแลดาวทั้งวันเลย ดาวเกรงใจจัง ค่ารักษากี่บาทก็ไม่รู้”
คนเจ็บเหลือบไปมองคิวเรียกรับยา ก่อนจะกดโทรศัพท์ดูยอดเงินในบัญชี เธอทำงานได้ไม่นานเงินเก็บก็เลยไม่ค่อยมี
“ไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน พี่เต็มใจจ่าย เต็มใจดูแลดาว อยากดูแลไปชั่วชีวิตด้วยซ้ำ รอแค่ให้คนแถวนี้ตอบตกลง” พูดอย่างเดียวกลัวสาวจะไม่รู้ เขาจึงเอื้อมมือไปลูบแก้มเธออย่างอ่อนโยน
“ปากหวาน คุณเหนือเปลี่ยนไป” โดนหยอดขนาดนี้ใครไม่เขินก็บ้าแล้ว ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงเรื่ออยากจะเอามือ
