ระหว่างที่ซ่งอิ้งเทียนและแขเดินออกจากเรือนพยัคฆ์เมฆา
"นี่ท่านแม่ทัพ ข้าถามอะไรสักหน่อยสิ คือข้าสงสัย" แขเอ่ยถามเพราะเห็นเดินออกมาต่างคนต่างไม่พูด
"ถามสิ่งใด" ซ่งอิ้งเทียนเอ่ยขึ้น แขตัดสินใจถามพระเอกในนิยายที่ตนอ่านเพียงคำโปรย
"ท่านออกจะหล่อ ทำไมไม่เห็นคนรักมาที่จวนบ้างล่ะ" แขสงสัยถามโดยในใจไม่ได้คิดอะไร
"ข้ายังไม่มีคนรัก แล้วเจ้าเล่า...มานี่คนรักเจ้าจะไม่ห่วงหรอกรึ"
"ข้าไม่มีคนรักหรอก มันน่าเบื่อ"
"เพราะเหตุใดถึงน่าเบื่อ"
"เหตุผลน่ะหรือ ผู้หญิงในสายตาผู้ชายมักจะถูกมองว่างี่เง่า แต่ผู้หญิงเราจะงี่เง่าเฉพาะกับคนรัก เพราะหวังให้ผู้ชายมาเอาอกเอาใจ แต่สำหรับเรื่องอื่นเจ้าหล่อนก็จะฉลาดทุกเรื่อง ส่วนผู้ชายส่วนใหญ่ที่ข้าเห็น มักเป็นประเภท โกหก ปลิ้นปล้อนกะล่อน หลอกลวง เชื่อใจไม่ได้ ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง เห็นผู้หญิงเป็นดอกไม้ที่เห็นว่าสวยได้แต่เด็ดแต่ดม พอได้เชยชมก็สลัดทิ้งและเก็บดอกใหม่โ
