CHAPTER 23
“คนๆ นั้นเมียมึงใช่เปล่า?”
“ไม่รู้”
“เอ้าไอ้นี่”
ก็แค่อยากตอบกวนประสาทไอ้บอลบ้างมันไม่ผิดกฎหมายหรอก ความกวนเบื้องล่างของผมมันยังคงใช้ได้อย่างสม่ำเสมอกับเพื่อนฝูงกลุ่มที่สนิทกัน
ความจริงก็พอรู้มาบ้างว่าใครจัดการถ้าไม่ใช่เมียของตัวเอง ด้วยความที่ว่าเป็นคนช่างสังเกตตั้งแต่อยู่กระบี่ตูนก็พูดโทรศัพท์กับจ๋าพอมาถึงบ้านไม่ถึงชั่วโมงก็ออกไปหาเพื่อนคนเดิม
แน่นอนสองคนนี้ต้องแอบทำอะไรบางอย่างอยู่
และเรื่องนี้มันต้องเกี่ยวกับผู้หญิงชื่อบุ๋มแน่ คิดเหรอว่าทำขนาดนี้คนอย่างตูนจะปล่อยให้ลอยนวลไปง่ายๆ ไม่มีทางเกิดขึ้นได้ถึงหิมะจะตกในเมืองไทยก็ไม่สามารถเปลี่ยนอะไรได้ ไม่รู้สิว่าสิ่งที่ผมสร้างเพิ่มเข้าไปในตัวของตูน ณ ตอนนี้มันส่งผลดีหรือร้าย
ผมไม่แน่ใจแล้ว...
ตอนนั้นอยากให้เข้มแข็ง
แต่ตอนนี้รู้สึกว่าเธอเข้มแข็งเกินไป
ความคิดตีกันในหัวจนต้องส่ายหน้าไปมาเพื่อขับไล่ ความรู้สึกอื่นๆ เข้ามาผ
