CHAPTER 21
พวกเรากลับจากกระบี่ถึงบ้านก็เกือบเย็น ความเมื่อยล้าสะสมเล่นงานจนตอนนี้ถึงกับนั่งโซฟาก้มศีรษะลงเล็กน้อยเพื่อสะดวกในการใช้มือนวดบริเวณลำคอขับไล่อาการเหล่านี้ออกไป สักพักก็มีแก้วน้ำมีหยดน้ำเกาะรอบแก้วบ่งบอกว่ามีความเย็นเข้ามาในสายตานิ้วมือขาวเรียวยาวแต่งแต้มสีสันตรงปลายเล็บด้วยสีอ่อนทั้งห้านิ้วมีเพียงนิ้วเดียวโดดเด่นออกมา
“น้ำค่ะ”
ผมคว้าแก้วน้ำขึ้นมาดื่มครึ่งแก้วแต่สายตายังไม่ละจากนิ้วเรียวข้างซ้ายที่มีแหวนทองคำขาววงเล็กประดับด้วยเพชรเม็ดเล็กถูกดีไซน์ขึ้นมาเป็นรูปดาวจากนั้นจะมีเพชรเม็ดเล็กกว่าประกบทั้งสองข้างของดาวดวงนั้นอีกทีหนึ่ง ไม่เว่อวังแต่ดูเรียบหรูเหมาะกับคนใส่
คิดไม่ผิดที่เลือก
“จะไปไหนหืม?”
แค่เงยหน้าขึ้นมองดูคนนั่งตรงข้ามคิ้วก็พลางขมวดสงสัยขึ้นมา การแต่งตัวของตูนบอกได้เลยว่าเธอไม่แต่งแบบนี้อยู่บ้านแน่ กางเกงยีนสีซีดสวยขาดตรงช่วงขาเล็กน้อยพอให้ดูมีอะไรเข้ากับเสื้อสีด
