CHAPTER 13
“หนึ่ง สอง ฮึบ!” มืออวบป้อมของต้องตาพยายามคว้าจับมือของฉันเอาไว้แน่น การกระโดดดึ่งๆ จึงเกิดขึ้นแต่เท่านี้มันยังไม่พอเมื่อลูกสาวตัวน้อยของฉันดูเหมือนจะไม่พึงพอใจเท่าไหร่นัก ต้องตาพยายามใช้ข้อพับตรงแขนหนีบมือของฉันเอาไว้แน่นอยากให้ตัวเองลอย การทำแบบนี้จึงทำให้ฉันย่อตัวลงมาเพื่อให้มือเล็กหนีบถึงซึ่งอีกด้านหนึ่งก็ทำตามฉันเช่นกัน “ฮึบๆ”
ริมฝีปากเล็กส่งเสียงติดกันเรียกรอยยิ้มของฉันได้อย่างง่ายดาย
“ต้องตาลูกซนแล้วนะ”
พอฉันพูดแบบนี้ไปนิดเดียวดวงตากลมโตของต้องตาก็เงยมองหน้ากระพริบตาถี่ๆ แป๊บเดียวก็ขยับตัวเพื่อให้ระยะห่างระหว่างฉันกับต้องตามีมากกว่าอีกด้าน
อาการฟ้องพ่อก็มา
“พ่อตามขา...”
เสียงอ้อนทำให้ฉันหันไปสบสายตาของพี่ตามเพียงชั่วครู่เดียวพี่ตามก็หลบสายตาฉันพร้อมทั้งนั่งลงคุกเข่าข้างเดียวกับพื้นทรายตรงหน้าต้องตา
“หื้ม ลูกสาวของพ่ออยากได้อะไรเอ่ย”
เขาส่งรอยยิ้มหวานให้ลูกสาวตัว
