ณ...คฤหาสน์เซอเรนโซในมาดริด, สเปน
ทันทีที่อลินเซียได้รับโทรศัพท์จาดต่างแดน ใบหน้าสวยหวานก็เปิดยิ้มกว้างขึ้นมาอย่างตื่นเต้น เกือบสี่ปีแล้วสินะที่เธอไม่ได้ติดต่อหรือเจอกับเพื่อนรักคนนี้ แม้ว่าเธอจะพยายามตามหาแต่ก็ไม่พบ อาจเพราะอัสมินตามเก็บหลักฐานและทำลายหลักฐานบางส่วนที่จะพาพวกเธอไปเจอนรีกานต์นั่นเอง เพราะแบบนี้ยังไงถึงไม่มีใครตามหานรีกานต์เจอเสียที ครั้งแรกที่เธอรู้ก็รู้สึกโมโหอยู่เหมือนกัน แต่พอมาคิดอีกที การดัดนิสัยของควาริมด้วยวิธีนี้แหละดีที่สุด คิดได้ยังไงว่าเพื่อนรักของเธอเป็นชู้กับคนสนิท แค่เห็นหลักฐานเพียงแค่นั้น ทำให้ชายหนุ่มปรักปรำนรีกานต์ เธอว่ามันสะใจดีเหมือนกันที่ชายหนุ่มเจอแบบนี้
“ว่าไงเงียบไปเลยนะแก ได้ยินที่ฉันพูดไหมเนี่ย”
นรีกานต์พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักเงียบไป หญิงสาวได้แต่หัวเราะกับความเงียบของอลินเซีย เงียบแบบนี้ไม่รู้ว่ากำลังคิดเรื่องอะไรอยู่ หรือบางทีอีกฝ่ายกำ
