“เรารู้ว่าเจ้ากำลังจะพูดอะไร แต่ตอนนี้นางคือองค์สุลตาน่าของเรา ซึ่งก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นเจ้าก็ไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะทำร้ายนางแบบนี้”
วีณาก้มหน้าอย่างไม่อาจขัดขืนได้ กัดฟันแน่นด้วยความคลั่งแค้นแน่นอก
“เพคะ องค์สุลต่าน”
“แต่เจ้าไม่ต้องกังวลหรอก เพราะถ้าเราหาหลักฐานได้ว่านางเป็นคนกระทำเรื่องเลวร้ายนี้ขึ้นมาเมื่อไหร่ นางจะต้องถูกปลด และจะถูกตัดหัว”
น้ำเสียงขององค์สุลต่านลูฟาสกระด้างเลือดเย็น
“และก็คงอีกไม่นานเรื่องนี้ก็จะกระจ่าง”
ดวงพระเนตรขององค์สุลต่านรูปงาม ผู้ชายที่เคลื่อนไหวอยู่เหนือร่างของหล่อนหลายต่อหลายครั้งเมื่อคืนที่ผ่านมาช่างเต็มไปด้วยความเหี้ยมเกรียมนัก ไม่มีแม้แต่เสี้ยวเศษความเมตตาปรานีในนั้นเลย
เขาเกลียดหล่อน... ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ จะวันไหน เขาก็ยังคงเกลียดหล่อนไม่เปลี่ยนแปลง แถมเมื่อเกิดเรื่องสับเปลี่ยนตัวองค์สุลตาน่าเกิดขึ้น เขาก็คงยิ่งทวีความชิงชังหล่อนม
