ทวงรักสามีแสนร้าย (ภาคิน:น้ำหนึ่ง)

ตอนที่ 5 เคยชอบไม่ได้แปลว่าตอนนี้ต้องชอบ 1

ภาคินมองตัวเองในกระจก รู้ว่าใบหน้าเขาไม่มีความสุขเลยตั้งแต่น้ำหนึ่งจากไป

เราคบกันได้ไม่นานด้วยซ้ำ แต่เขากลับอยากแต่งงานกับเธอ คนมันจะเป็นคู่กันบางทีไม่ต้องคิดเยอะ

ถามว่าทำไมเขาถึงตกหลุมรักเธอแทนไปรักลูกสาวคนมีเงิน ที่พ่อแม่มักมาประเคนให้ถึงบ้าน

น้ำหนึ่งขยันทำงาน ตั้งใจหาเงิน อีกอย่างเธอน่ารัก มีเสน่ห์ ที่เห็นจะตกหลุมพรางเข้าอย่างจังคงเพราะเธอพูดเก่ง พูดเป็น

ยิ่งได้มาคบกันเขารู้สึกว่านอกจากความสวยและความขยันที่น้ำหนึ่งมี เธอรู้จักเอาอกเอาใจเขาเป็น

เขาชอบที่เธอขี้อ้อน อ้อนจนไปไหนไม่รอด หลงเธอหนักจนต้องให้แม่ไปสู่ขอ อยากเป็นคนเดียวที่ได้มอง ไม่อยากให้น้ำหนึ่งมีน้ำเสียงหวานและส่งสายหวานเยิ้มแบบนี้ให้ใคร

แล้วก็แบบนี้ไง แต่งได้เดือนเดียวหิ้วเงินสินสอดกลับบ้าน

ตามไปทวงถาม ขอร้อง อ้อนวอนให้เธอกลับมา ไม่ใช่เขาเลยสักนิด ถ้าคนมันไม่อยากไปตั้งแต่ทีแรก เขาไม่ต้องทำแบบนั้นด้วยซ้ำ

ไม่ใช่ไม่เคยมีประสบการณ์ เคยมีแฟนมาก่อน

ตอนยังเป็นวัยรุ่น เขาและแฟนที่คบกัน พูดคุยกันไว้ว่าเรียนจบให้อะไรลงตัวสักพักแล้วเราจะแต่งงานกัน

พอเราทั้งคู่เรียนจบ เธอกลายเป็นครูสอนอยู่อีกหนึ่งจังหวัด ส่วนเขาต้องทำงานที่บ้าน ทำให้เราได้เจอกันน้อยลง

เขาเข้าใจ งั้นระหว่างที่ไม่ได้เจอกันขอคุยทุกวันได้ไหม ได้เห็นหน้าว่าอีกฝ่ายสุขสบายดีก็พอบรรเทาความคิดถึงลงไปได้บ้าง

ผ่านมาสามเดือนเท่านั้น จากคนที่เคยคุยทุกวันก็เริ่มแปรเปลี่ยนจนแทบไม่ได้คุยกัน อาทิตย์นึงจะมีสักสองถึงสามครั้งเท่านั้นที่ได้ยินเสียง

เธอบอกงานยุ่งมาก เขาเองก็ไม่งี่เง่าพยายามเข้าใจ แต่เงียบหายไปเป็นอาทิตย์ถึงโทรกลับไม่แปลกใจก็ยังไงอยู่

เขาเริ่มได้กลิ่นแปลกๆ พอจับสังเกตก็กลับมาเป็นปกติ พอวางใจก็กลับไปเป็นอย่างเก่าจนเขาหงุดหงิดเอง

กระทั่งเกือบปีเขาถึงได้มารู้ว่าแท้จริงเธอแอบคบกับคนที่สอนอยู่ในโรงเรียนเดียวกันตั้งแต่สมัยเรียน

ปากบอกว่าไม่มีเวลาอย่างนั้นอย่างนี้ แท้จริงมันใช้เวลาหมดไปกับคนอื่นแล้วไงถึงไม่มีเวลาให้เขา

เลิกเท่านั้น! เขาไม่นิยมเอาคนนอกใจมาทำเมีย

เสียใจไหม? แน่นอนเสียใจ แต่มันมีระยะเวลาให้เผื่อใจตั้งแต่เธอเริ่มไม่รับโทรศัพท์ กลายเป็นความโล่งมากกว่าที่ได้หลุดพ้นจากคนประเภทนี้สักที

เพราะผู้หญิงคนนั้นเลยทำให้เขาครองโสดมาจนถึงอายุสามสิบสี่ปี กระทั่งวันที่ได้รู้สึกบางอย่างกับน้ำหนึ่ง ก็เล่นโทรมาจีบเช้าเที่ยงเย็นใครจะไม่รู้

ไอ้เราก็เก๊กได้ไม่นานเพราะชอบเธอมากเหมือนกัน ภายในไม่กี่วันเขามองทะลุปรุโปร่งไปถึงอนาคต

น้ำหนึ่งก็อยู่หมู่บ้านข้างๆ เป็นแม่ค้าในตลาดสดที่เขาสามารถไปเจอได้ทุกวัน ถ้าว่ากันตามตรง หากน้ำหนึ่งเลิกขายของแล้วย้ายมาอยู่ด้วยกันเขายินดีมาก เมียคนเดียวเลี้ยงได้ จึงไม่ลังเลอีกต่อไป

เมียของเขาต้องได้อยู่อย่างสุขสบาย เขาจะรักและซื่อสัตย์กับน้ำหนึ่งเพียงคนเดียว

เรียกได้ว่ารักครั้งนี้เขาทุ่มเทสุดๆ เมื่อเธอตกลงปลงใจกับเขา เราโตๆ กันแล้ว ไม่ใช่แบบเด็กๆ เรื่องแต่งงานมันจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกต่อไปในเมื่อเขามีพร้อมในเรื่องทรัพย์สิน

แต่ทุ่มเทแล้วได้อะไร ในเมื่อคนไม่รักดีมันไม่อยากอยู่ด้วยแต่แรก ตั้งใจเข้ามาปอกลอกชัดๆ

กระป๋องแป้งที่อยู่ใกล้มือถูกปาเข้าใส่ผนังพร้อมกับความรู้สึกที่ถูกระบายออกไป

ผู้หญิงไม่รักดี! ทำไมผู้หญิงพวกนี้มันไม่ตายๆ ไปซะ! ทำไมถึงชอบเล่นกับหัวใจคนอื่นนัก มาหลอกให้รักแล้วก็จากไป