เกริ่น....
หวงรักเด็กเลี้ยง
สาวน้อย ข้าวปั้น เด็กเรียนดีได้รับทุนการศึกษาจากครอบครัว ธราสกุลวาณิชย์ ครอบครัวอธิการบดีที่มีลูกชายชื่อ ธันวา เป็นคุณครูสอนอยู่โรงเรียนมัธยมที่มีเด็กนักเรียนชั้นม.6ชื่อข้าวปั้น
แต่ด้วยอุบัติเหตุที่ข้าวปั้นต้องเจอทำให้ครอบครัวของเธอเสียชีวิตเธอจึงต้องอยู่คนเดียวในช่วงเวลาใกล้เรียนจบ ผลการเรียนของเธอตกต่ำจนธันวาต้องเรียกเธอเข้ามาพบ เขารับรู้เรื่องราวทุกอย่างแต่เขาไม่คิดว่าเธอจะหลังชนฝาสู้ชีวิตอยู่คนเดียว เขาจึงนำเรื่องของเธอเรียนให้พ่อและแม่ของเขา
หลังจากวันนั้นข้าวปั้นก็ได้เข้ามาอยู่ในบ้านธราสกุลวาณิชย์ ธันวาเลยได้สิทธิ์ในการดูแลเธอหลังจากนี้เป็นต้นไป
"ชุดเธอมันสั้นเกินไปหรือเปล่า"
"ไม่นะคะเห็นใครๆเขาก็ใส่แบบนี้ทั้งนั้นค่ะ"
"ฉันไม่เห็นมีใครเขาใส่แบบเธอเลย เข้าใจว่าบรรลุนิติภาวะแล้วขึ้นมหาวิทยาลัยก็อยากแต่งตัว แต่กระโปรงของเธอมันสั้นไป"
"เลยหัวเข่ามาคืบเดียวเนี่ยนะ ถ้าเห็นกระโปรงเพื่อนหนูอาจารย์ไม่หัวใจวายตายเลยเหรอ อ๋อลืมไปอาจารย์แก่แล้วคงไม่เข้าใจวัยรุ่นเท่าไหร่"
"ข้าวปั้น! ฉันไม่ได้แก่ขนาดนั้นอย่าแก่นให้มันมากนักนะ เมื่อปีที่แล้วกำพร้าพอขึ้นมหาลัยอย่ามากำแหงใส่ฉันรู้ไว้ด้วย!"
"หนูไม่ได้กำแหงหนูแค่อธิบาย อ๊ะ อาจารย์!"
แขนเล็กๆถูกจับลากกลับขึ้นมาบนห้องแล้วล็อกประตู เธอพยายามจะวิ่งหนีแต่ก็ถูกจับเหวี่ยงลงมาที่เตียง ตอนนี้ธันวาโมโหมากเขาพยายามเปิดหากระโปรงของข้าวปั้นจนสายตาเขาเหลือบไปเห็นชุดชั้นในจีสตริงสีไวน์แดงของเธอห้อยอยู่ตรงหน้า
ทำไมเขาไม่เคยเห็นเธอใส่มัน
ไม่สิเขาจะเห็นได้ยังไงเขาไม่ได้เป็นอะไรกับเธอสักหน่อย
"ชุดนั่นหนูจะเอาไว้ใส่เล่นน้ำทะเลวันรับน้องค่ะ"
"ฉันไม่อนุญาตให้ใส่!"
"แต่คุณป้าอนุญาตแล้วนะคะ!"
"ก็เรื่องของแม่ฉันสิ ฉันเป็นคนดูแลเธอ ฉันขอสั่งห้าม ห้ามเธอใส่ชุดพวกนี้เด็ดขาด!!"
"แต่ตอนนี้หนูใส่อยู่นะคะ ใส่สีขาวด้วย"
"ไหนขอดูหน่อย เฮ๊ย! บ้าทำไมถึงใส่แบบนี้ถ้าสายมันหลุดไปจะทำยังไง"
"ของหนูมันใหญ่ไม่หลุดง่ายๆหรอกค่ะ"
"อะ อะไรที่ใหญ่ ไม่ใช่สิพูดอะไรของเธอ รีบเปลี่ยนกระโปรงเดี๋ยวนี้ ฉันจะไปส่งเธอที่มหาลัย วันนี้ฉันมีคุมสอบเด็กม.6 เสร็จแล้วจะรีบไปรับห้ามไปไหนกับผู้ชายเข้าใจไหมฮะ!!"
"ค่าาาา"
------------------------------
มาแล้วค่าาา ไรท์มาเปิดเรื่องใหม่แล้วค่ะ