เสียงเย็นๆ เอ่ยอย่างเฉียบขาด “อะไรทำให้น้องอายเย็นชาได้ถึงเพียงนี้” “การถูกหักหลัง ถูกผลักไส และประสบการณ์เลวร้ายที่ผ่านมามั้งคะ” เธอไหวไหล่เบาๆ แค่นยิ้ม แล้วเอ่ยเสียงเรียบเรื่อย แต่ทำเอาคนฟังสะอึก “งั้นอยากคุยอะไรกับพี่ ก็ว่ามาเถอะ” เขาขยับนั่งตัวตรง วางมือประสานกันบนโต๊ะ ขณะที่สายตาคมกล้าจ้องมองเธอไม่ลดละ ซึ่งอารญาก็ไม่คิดจะหลบ ทำไมเธอต้องแสดงท่าทีเหมือนกริ่งเกรงเข้าด้วย เธอไม่ได้กลัวเขาสักหน่อย “ฉันจะค*****นให้คุณ” “แต่น้องอายเป็นคนเรียกร้องเองนะ” อารญาเผลอชักสีหน้าใส่ เธออาจจะพูดไปเพราะอารมณ์ อีกทั้งอยากตัดปัญหาให้เขาออกไปจากชีวิตก็จริง แต่ไม่เคยคิดอยากได้เงินของเขาแม้แต่บาทเดียว “มันมากไป” “เอาไปเถอะ พี่ตั้งใจจะให้อยู่แล้ว” “แต่…” “ถือเสียว่าแทนคำขอบคุณที่น้องอายเลี้ยงลูกของเรามาเป็นอย่างดี” ธีรเดชสบประสานกับสายตาของเธอ ขณะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ฉันไม่เ