หลังจากวันนั้นธีรเดชก็หายหน้าไปสามวัน แต่เขายังคงโทรมาหาลูกทุกวัน ซึ่งอารญาไม่เคยพูดด้วยสักครั้ง เห็นเบอร์เขาเธอก็จะกดรับ ไม่เล่นตัวเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายโทรมาหาลูก เพราะอยากคุยกับลูก ไม่ใช่เธอ และเธอก็ไม่ทำตัวไม่มีเหตุผล ที่จะไปกีดกันพ่อกับลูก เพราะเห็นว่าลูกมีความสุขเธอถึงยอม
เช้าวันนี้ป้าพิกุลและลุงชมมาพาลูกสาวของเธอไปเที่ยวบ้านสวนของญาติที่เมืองนนท์ อารญายอมให้ลูกไปง่ายๆ เพราะยายหนูดูท่าอยากไปกับตาและยายใจจะขาด อีกทั้งเธอเองไม่ต้องกังวลใจ เพราะสองผัวเมียฝีมือไม่ธรรมดา มองภายนอกอาจเหมือนคนแก่วัยเกษียณทั่วไป แต่ใครจะรู้ล่ะว่าฝีมือการต่อสู้ไม่เป็นสองรองใคร
หลังจากนั่งกินข้าวเที่ยงคนเดียวอย่างเหงาๆ อารญาก็ลุกไปล้างถ้วย จากนั้นก็ถือจานมะม่วงพริกกะปิที่เพิ่งทำเสร็จออกมาจากในครัว ร่างบางทรุดกายลงนั่งตรงพื้นหน้าโทรทัศน์ เอนหลังพิงขอบโซฟาด้านหลัง มือหยิบมะม่วงจิ้มพริกกะปิใส่ปาก พลางดูข่าวสารบ้า
