วันรุ่งขึ้น แผนการร้ายจึงเริ่มปฏิบัติอย่างรวดเร็ว
หมิงเยว่เป็นคนที่คิดเร็วตัดสินใจเด็ดขาดฉับไวเสมอ ไม่เช่นนั้นในชาติก่อนคงไม่อาจควบคุมสมุนโจรได้หรอก
วันนี้ระหว่างทางที่หญิงสาวเดินตามแผ่นหลังสง่าแต่เย็นชาของหยางเจี้ยนดังเช่นทุกวัน นางรีบเร่งฝีเท้าให้เดินเคียงข้างร่างสูงแล้วส่งเสียงกระซิบกระซาบอย่างอ่อนหวานใส่จริตเพิ่มมารยาเต็มที่
แต่อาจเพราะมาจากหุบเขาในกาลก่อนการกระทำอันใดล้วนคล่องแคล่ว ท่วงท่าผ่าเผยทะมัดทะแมงเหลือเกิน ทำเอาบุรุษต้องแอบมองอย่างเผลอไผลหลายครั้งหลายครา
เขาไม่แน่ใจว่าที่ตนเองรู้สึกอยู่ยามนี้เรียกว่าเอ็นดูได้หรือไม่ มิรู้ว่าภรรยาผู้อื่นยามหลุดกิริยายังสามารถใส่จริตอย่างไม่รู้สึกรู้สาเช่นนี้ไหม? หรือเป็นภรรยาเขาคนเดียว
จังหวะที่หยางเจี้ยนนึกสงสัยในใจ พลันได้ยินเสียงกังวานใสของหมิงเยว่เอ่ยตัดพ้อเบาๆ
“ท่านพี่หยุดกักขังข้าเถิด...”
กักขัง?
หยางเจี้ยนย่นคิ้ว น้ำเสียงออดอ้
