2
ที่มาของตำแหน่ง 'แฟนบอย'
ถ้าถามว่ามาเฟียอย่างเขา มาเป็น 'แฟนบอย' ได้ยังไง คงต้องย้อนกลับไปตั้งแต่ช่วงแรกๆของการเดบิวต์วงโนล่า
นอกจากทำงานบริหารกลุ่มไลออนที่มีธุรกิจมากมาย ทั้งโลจิสติกส์ อสังหาริมทรัพย์และผับบาร์ เขายังมีธุรกิจที่สืบทอดต่อมาโดยตรงคือนำเข้ารถหรูไปจนถึงรถไฮเปอร์คาร์ที่ต้องฉกชิงอย่างดุเดือดกับประเทศอื่นๆ กว่าจะครอบครองได้ไม่ง่ายเลย นอกจากจะแพงหลักร้อยล้าน บางรุ่นผลิตแค่สิบคันทั่วโลก ต้องยื่นโปรไฟล์ให้ทางค่ายอนุมัติถึงจะมีรถคันนั้นได้
"นายครับงานมอเตอร์โชว์ที่จะถึง ผมกับทีมประชาสัมพันธ์ได้ลิสต์รายชื่อดาราศิลปินที่จะขึ้นโชว์เปิดบูธของเราแล้วครับ"
ร่างสูงที่ยืนหันหลังดูความวุ่นวายและรถที่ไหลไปตามท้องถนนหันกลับมามองมือขวาของตัวเอง ก่อนจะวางแก้ววิสกี้ลงบนโต๊ะทำงานกึก
"มีอะไรเสนออีก?"
บอดี้การ์ดคู่ใจก้มหัวเล็กน้อยแล้ววางเอกสารลงบนโต๊ะอย่างเบามือ และเมื่อเจ้านายนั่งลงบนเก้าอี้ ก็รีบเปิดเอกสารหน้าที่ตัวเองตั้งใจจะนำเสนอทันที
จนหยุดที่หน้าโปรไฟล์ศิลปินวงหนึ่ง มีประวัติความเป็นมา อัตราค่าจ้าง และชื่อสมาชิก มาเฟียหนุ่มแค่มองผ่านๆก็หันไปสนใจกราฟหุ้นที่อยู่บนจอไอแมคแทน เขาไม่สนใจเรื่องดาราศิลปินสักเท่าไหร่ เวลามีงานต่างๆที่ต้องเพิ่มจุดสนใจจ้างคนมีชื่อเสียงมา เขาจึงโยนให้ลูกน้องจัดหาอยู่เสมอ
"ปีนี้ผมขออนุญาตเสนอวงโนล่า วง T-POP ที่เพิ่งเปิดตัวและมาแรงครับ"
เขาถอนหายใจ
"วงเด็กๆ มันตอบโจทย์ลูกค้าของโชว์รูมรถหรูเราตรงไหน"
"เพราะแฟนคลับพวกเธอมีแต่ผู้ชาย หรือที่เรียกกันว่า 'แฟนบอย' ครับนาย"
คิ้วหนาขมวดชนกันก่อนจะยอมเคลื่อนสายตาไปมองที่แฟ้มเอกสารที่บอดี้การ์ดนำเสนออยู่ อย่างแรกที่นึกได้คือคำว่าไร้สาระ ผู้ชายที่ไหนจะติดตามวง T-POP โดยเฉพาะผู้ชายวัยทำงานที่มีกำลังซื้อรถมูลค่าหลักสิบล้านขึ้นของเขา
จนเอกสารชุดนั้นถูกดันมาตรงหน้า ตาคมกริบก็สะดุดและหยุดจ้องที่รูปถ่ายที่แนบมาทันที ผมสีมะฮอกกานีดึงสายตาเขาให้จ้องที่เธอเป็นแรก และตาคู่นั้นก็ไม่มองคนอื่นอีกแม้ชุดที่ใส่จะสั้นกว่า หน้าจะสวยแค่ไหนก็ตาม
"สมาชิกในวงมีสี่คนครับนาย มิเรย์ ลีอา แยมโรล และผักบุ้งครับ"
"คนนี้ชื่ออะไร?" เขาชี้ไปที่คนเตะตาต้องใจ บอดี้การ์ดหนุ่มจึงรีบแนะนำอย่างกระตือรือร้น
"แยมโรลครับ เธอเป็นวิชวลหรือภาพลักษณ์ของวง แฟนบอยเธอเยอะที่สุดแล้วครับนาย"
เขามองหน้าลูกน้องตัวเอง
"มึงก็เป็นหนึ่งในนั้น?" คนถูกถามนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะก้มหน้ายอมรับ
"เอ่อ ชะ ใช่ครับ..."
"ที่เสนอวงนี้มาให้กูเลือก เพราะความรู้สึกและความต้องการส่วนตัว? ไปทำสถิติแฟนคลับของวงนี้มา กลุ่มเป้าหมายของกูคือวัยทำงาน มีเงิน ไม่ใช่วัยรุ่นวิ่งตามศิลปินที่ขอเงินพ่อแม่ไปวันๆ"
บอดี้การ์ดที่รับฟังยืนตัวแข็ง เรื่องงานเจ้านายของเขาจริงจังเสมอ และถือเคร่งมาก ก้าวขาออกจากประตูตึกเขาอาจจะเป็นหนุ่มมหาเสน่ห์เจ้าสำราญกระดิกนิ้วเรียกผู้หญิงไฮคลาสมาปรนนิบัติเมื่อไหร่ก็ได้ แต่เมื่อได้นั่งเก้าอี้ตัวที่นั่งอยู่ตอนนี้เมื่อไหร่ อย่าประมาทอำนาจเขาเด็ดขาด
"รับทราบครับนาย"
บอดี้การ์ดหนุ่มก้มหน้าไปหยิบเอกสารกลับ แต่ทว่าเท็กซัสปัดไปอีกทาง และมองหน้าคนยืนอยู่ด้วยสายตาราบเรียบ
ขนอ่อนทั้งตัวลูกน้องลุกชัน กลัวสายตาคู่นั้นจนทบทวนในหัวว่าตัวเองทำอะไรผิด
"มึงออกไปแต่ตัว"
"ครับนาย"
ร่างสูงก้มคำนับก่อนจะหันหลังกลับและเดินออกไปจากห้องท่ามกลางความงุนงง ปกติเจ้านายไม่ชอบโต๊ะรกๆและไม่เคยเก็บเอกสารไว้บนโต๊ะนี่...
เท็กซัสนั่งเอนพิงเก้าอี้มองเอกสารนั้นสักพัก ก่อนจะเปิดสูทหยิบมือถือออกมาค้นหาชื่อวงโนล่าในกูเกิลเอง แต่เมื่อไม่อยากรู้ประวัติสมาชิกคนอื่นในวง เขาจึงเปลี่ยนคีย์เวิร์ดเป็น 'ประวัติแยมโรล วงโนล่า'
เพียงเท่านั้นข้อมูลต่างๆของไอดอลสาวคนนี้ก็เด้งพรึบขึ้นมา
รูปตอนเด็กๆ...
รูปสมัยมัธยมถักเปีย...
รูปตอนฝึกซ้อมก่อนเดบิวต์ รวมถึงคลิปเธอร้องเพลง และเต้น เล่นกีตาร์
ความสามารถมาครบไม่พอยังพูดได้ถึงห้าภาษา ชื่อจริง ญาณรินทร์ สุทธิวงศ์บริพัตร คิ้วหนาเลิกขึ้นเล็กน้อย เขาคล้ายจะจำได้ว่านามสกุลนี้เป็นนามสกุลนักธุรกิจคนหนึ่งที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง
มาเฟียหนุ่มจึงเลื่อนอ่านอีกครั้ง เพราะเว็บที่เขาเปิดเล่าประวัติเธออย่างละเอียด
พ่อของเธอชื่อเจนภพ สุทธิวงศ์บริพัตร เป็นเจ้าของบริษัทและโรงงานผลิตบรรจุภัณฑ์พลาสติก เมื่อรู้ชื่อบริษัทชื่อ JSP เขาก็เข้าไปหาข้อมูลต่อ และรู้ไปถึงชื่อหุ้นที่เข้าในตลาดหลักทรัพย์โดยที่ตัวเองก็หาเหตุผลไม่ได้เช่นกันว่าแค่จ้างงาน ทำไมถึงต้องการข้อมูลของผู้หญิงชื่อแยมโรลลึกมากขนาดนี้
แต่ทว่า... ตัวเลขติดลบแดงเถือกนั่นทำให้คิ้วมาเฟียหนุ่มขมวดเข้าหากันอีกครั้ง
"ดิ่งขนาดนี้เลย?"
เมื่อละสายตามองไปที่รูปถ่ายของไอดอลสาว ริมฝีปากสวยก็กระตุกยิ้มที่มุมปาก แต่มีลูกสาวสวยขนาดนี้... ก็ไม่ต่างจากมีเพชรอยู่ในมือ อีกทั้งความสามารถ ความดังคงมีมูลค่าไม่เบา คนที่เคยใช้เงินแก้ปัญหาและมีอิทธิพลล้นมืออย่างเขาจะหว่านเงินไปซื้อหุ้นแลกกับเธอก็ยังได้
น่าสนใจดีนี่...
แค่รูปถ่ายยังส่งกลิ่นเตะจมูกเสือขนาดนี้ ตัวจริงจะขนาดไหน
•••♛•••
วันประชุมกลุ่มพันธมิตร
บนตึกสูงย่านธุรกิจภายในห้องโถงที่ปิดสนิท มีหัวหน้ากลุ่มมาเฟียสี่กลุ่มนั่งประชุมอยู่อย่างพร้อมเพรียง คนที่อยู่หัวโต๊ะคือเท็กซัส ซ้ายพายุ ภาคิณ นอกจากจะเป็นคิงแห่งดรากอนยังเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขาที่ร่วมสู้เคียงบ่าเคียงไหล่จนได้ชัยชนะจากผู้ก่อการร้ายกลับมา
ขวามือมีเอริค กับ คิระ เอริคเป็นผู้นำกลุ่มวูลฟ์ที่ผันตัวจากผู้ก่อการร้ายมาร่วมอุดมการณ์ หนุ่มลูกครึ่งสามเชื้อชาติ ไทย เกาหลี อังกฤษ แต่งงานกับญาติของเขาจนได้ผูกสัมพันธ์พันธมิตร และสร้างกลุ่มวูลฟ์ขึ้นมาอย่างยิ่งใหญ่ในไทย ทำธุรกิจทองเครื่องประดับ
ส่วนคิระก็ไม่ต่าง ยากูซ่าหนุ่มที่ดองกันหมาดๆ นอกจากจะมีอำนาจมากที่สุดในแถบคันไซ และมีลูกน้องหลายหมื่นคน ยังเป็นคนที่บุกเบิกสถานบริการในไทยไปไว้ในตึก หากใครต้องการซื้อบริการอย่างปลอดภัยภายใต้การดูแลของยากูซ่า เดินเข้าไปในตึกบาคุระได้เลย
"ตำรวจบางพื้นที่มันอยากได้ใต้โต๊ะเพิ่ม" เอริคเอ่ยขึ้นมาในองค์ประชุม ต่อให้สนิทกันแค่ไหนแต่ในโต๊ะประชุมแห่งนี้ทุกคนต้องละวางทุกอย่าง
"เพิ่มอีกกี่เปอร์เซ็นต์?" พายุถาม ขณะที่เท็กซัสผู้เป็นประธานการประชุมในวันนี้นั่งฟังเงียบๆ และนึกในหัวไปด้วย
ให้ตาย... สามวันแล้วที่เขามัวแต่ดูและฟังเพลงของวงโนล่า เสียงน่ารักๆของแยมโรลยังอยู่ในหัวตลอดเวลา มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง ติดหู ติดตา จนหยุดนึกถึงไม่ได้ ผู้หญิงคนนั้นมีความสามารถและเก่งจริงๆ
"อยากได้อีกยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ทุกคนคิดเห็นว่ายังไง?"
ภาคิณส่ายหัวเบาๆ
"ไม่ได้... มากเกินไป การรับสินบนตำรวจเองก็ผิดอยู่แล้ว เราทำงานแบบพึ่งพาอาศัยกัน หากไม่เคารพเรื่องนี้ควรบอกไปว่าเราเล่นงานกลับได้"
"แล้วคิงไลออนว่ายังไง" ทุกคนหันมามองหัวโต๊ะ
"..."
ดูเหมือนจะมีใครบางคนเหม่อ...
ภาพแยมโรลร้องเพลงและเต้นฝังเข้าไปในสมองจนตกอยู่ในภวังค์
______________________________
🌷
คอมเมนท์ + กดติดตาม = กำลังใจมหาศาล
จังหวะตกหลุมรักของมาเฟียแฟนบอยเริ่มจากตรงนี้ 555555
ลิสต์นิยายหนุ่มๆ จบแล้ว
เอริค : กรงรักทายาทมาเฟีย
พายุ : เชลยรักทายาทมาเฟีย
ภาคิณ : คลั่งรักทายาทมาเฟีย
คิระ : มาเฟียเมียยากูซ่า