ฉันยืนมองประตูบานใหญ่อยู่นานหลายนาที ก่อนจะตัดสินใจเอื้อมมือออกไปเปิดประตูออกอย่างระแวดระวัง สายตาสอดส่ายไปรอบห้องกว้างๆ แล้วก็พบแม็คเครย์ยืนกอดอกรออยู่ตรงกลางห้อง เพียงแค่เห็นสายตาดุดันและแข็งกร้าวของเขาก็ทำให้ฉันเสียววาบไปท้งตัว หัวใจดวงน้อยแทบจะหลุดไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม ฉันไม่ได้เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องรู้สึกหวาดกลัวเขาทั้งๆ ที่ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรผิด
“ไปอาบน้ำสิ”
“แม็กเครย์ คะคืนนี้หนูคงทำแบบนั้นไม่ไหว ตรงนั้น...มะมันยังเจ็บอยู่เลย”
“…”
เมื่อเห็นว่าเฌอแตมยังไม่ยอมขยับตัวไปตามที่เขาบอก ชายหนุ่มก็เป็นฝ่ายขยับตัวเดินเข้ามาหาแทน สายตาคมกริบมองจ้องเข้าไปในดวงตาคู่สวยราวกับจะค้นหาความจริงจากเธอ
“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร แฟน?”
“พะพี่รามเป็นแค่รุ่นพี่ในคณะ พอดีเขามาเที่ยวที่นั่นแล้วอาสาจะไปส่งหนูกลับ มะมันไม่มีอะไรอย่างที่คุณเข้าใจนะ”
“ถ้าฉันไม่รู้ และไม่ได้โทรเข้าไปขัดจังหวะ คืนนี้เธอคงไป
