บทที่ 8 ของมันจำเป็นต้องมี
1219 คำ
"ธีร์พรุ่งนี้หมอก็ให้กลับบ้านได้แล้วนะ พ่อดีใจที่ธีร์หายดี" วันนี้พ่อผมมาเยี่ยมไข้ ช่วงที่ผมป่วยนอนที่โรงพยาบาลพ่อผมต้องทำงานหนัก ดีที่มีลุงจักรกฤต ช่วยดูแลงานในส่วนของผม ทำให้พ่อเบาแรงได้เยอะ ออกจากโรงพยาบาลผมก็คงได้เริ่มกลับเข้าไปดูแลบริษัท เหมือนเดิม
"ผมก็ดีใจครับ นั่งๆนอน กินจนเบื่อ ผมออกไปก็จะได้ช่วยพ่อ ดูช่วงนี้พ่อคงเหนื่อยซูบลงไปเยอะ" ผมปลายตาไปมองสโนว์ที่ตอนนี้นั่งกินไม่สนโลก เธอให้เหตุผลว่า ตั้งแต่เธอตายก็ไม่ได้กินอะไร ร่างกายซูบผอม ผมงงกับผี ร่างกายมันเปลี่ยนรูปร่างได้ด้วยเหรอ ผมกลับมาสนใจพ่อต่อ ผมเห็นท่าทางอิดโรยของพ่อ ผมคงต้องรีบกลับเข้าไปทำงานเร็วๆ
"แล้วห้องนอนอีกห้องที่ให้รีโนเวทและปลี่ยนฟอร์นิเจอร์ ใหม่ พ่อสงสัยใครจะมาอยู่บ้านเราเหรอ หรือว่าธีร์จะพาแฟนเข้ามาอยู่ที่บ้าน" ผมสั่งให้ช่างเข้าไปตกแต่งห้องนอนให้สโนว์ใหม่ ตามความต้องการของคุณผีสาว พ่อคงจะเห็นแล้ว
"ไม่มีใครเข้าไปอยู่หรอกครับ ผมแค่ทำเผื่อไว้วันข้างหน้าครับ" ใครจะกล้าบอกพ่อว่าทำห้องให้ผีเรื่องเยอะ คนจะได้หาว่าบ้า
"งั้นธีร์พักเถอะ พรุ่งนี้พ่อจะให้เลขาพ่อมาช่วยจัดการ เรื่องให้ออกจากโรงพยาบาล วันนี้พ่อกลับก่อนดีกว่า
"ครับพ่อ ขอบคุณครับ" พ่อผมออกไปแล้ว เหลือแต่ยัยผีไม่มีมารยาทที่มายืนแอบฟังไม่มีท่าทีว่าสำนึกว่า ตัวเองผิดเรื่องแอบฟัง กับทำตาลุกวาวเมื่อได้ยินว่าทำห้องให้แล้ว
"สโนว์เธอเป็นผีที่ไม่มีมารยาท มายืนแอบฟังคนอื่นเขาคุยกัน" เธอไม่สนใจคำพูดผมสักนิด
"ฉันต้องมีมารยาทด้วยเหรอ ฉันเป็นผีนะ"
"เป็นผีก็ต้องมีมารยาท" สโนว์ทำหน้างอ แบะปากใส่ผม ดูสิเป็นผียังจะงอนได้อีก
"นายกลับพรุ่งนี้ใช่ไหม แสดงว่าห้องฉันก็เรียบร้อยแล้วสิ" แววตาใสซื่อ ตาแป๋วๆ เป็นผีที่น่ารักชะมัด
"นาย แต่ว่าฉันไม่มีเสื้อผ้า และของใช้ส่วนตัวด้วยนะ ชุดนอน ครีมบำรุง เครื่องสำอางค์ ครีมอาบน้ำ ฉันจำเป็นต้องใช้ ของมันจำเป็นต้องมีนายเชื่อฉันสิ ฉันไม่โกหกนายไม่เสียเงินฟรีแน่"
" เธอจะบอกฉันว่าให้ฉันเข้าใจเธอใช่ไหม สโนว์เธอเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า ของที่เธอว่ามามันเป็นของที่คนใช้กัน แต่เธอเป็นผีคงไม่จำเป็นมีของพวกนั้น"
"แต่ฉันเป็นผู้หญิงนะ ถึงจะเป็นผีฉันก็รักสวยรักงามนะ ฉันไม่ปล่อยตัวให้ดูโทรมๆเป็นอันขาด นายไม่เข้าใจผู้หญิงเอาเสียเลย"
"ผู้หญิงนะฉันเข้าใจ แต่ผีแบบเธอฉันไม่เข้าใจ"
"ไม่รู้แหละ ฉันจำเป็นต้องมีของพวกนั้น อีกหน่อยถ้านายไปทำงานฉันต้องตามนายไปด้วย ฉันจำเป็นต้องมีชุดทำงานไหม"
"ถามคำเดียวของพวกนั้นใช้เงินใคร" ที่พูดมายืดยาวสรุปเป็นเงินผมใช่ไหม ไม่ถามก็รู้คำตอบ
"ก็นายไง"ตอบได้หน้าตาเฉยมาก ไม่มีเขินอายสักนิด ความเกรงใจไม่เคยมี มั่นใจมากว่าผมต้องจ่าย
"ฉันนั่งดูในแอปแล้วมีของที่ฉันต้องการด้วย และฉันก็เลือกไว้แล้วด้วย ตอนบ่ายเขาจะเอาของมาส่งที่นี่ นายจ่ายตังค์เตรียมจ่ายตังค์ด้วย"
"สโนว์เธอจะไม่ถามฉันหน่อยเหรอว่าฉันจะซื้อให้เธอรึ เปล่า สั่งไปแล้วค่อยมาบอก เขาเรียกว่ามัดมือชก เธอเป็นผีที่ใช้เงินเก่งมากเลยนะ โอ๊ย กรรมของไอ้ธีร์" ผมแทบจะบ้าตายอยู่กับสโสว์มีเรื่องให้ได้ตื่นเต้นตลอด แค่ 4 วันที่เธอวนเวียนอยู่ในห้องผมแทบไม่ได้พัก
"ก็ฉันเห็นว่ามันจำเป็น แล้วฉันคิดว่านายคงไม่ขัดและเห็นด้วยกับฉันแน่นอน อีกอย่างนายไม่ต้องเสียเวลาพาฉันไปซื้อด้วย ท่องไว้สิ ทำบุญ นายคงไม่เคยทำบุญเลยสินะ เห็นมั๊ยตั้งแต่ฉันมาอยู่กับนายก็มีโอกาสทำบุญตั้งเยอะ ฉันช่วยนายนะเนี่ย" เข้าใจพูดให้มันดูดีนะสโนว์ เธอมีแต่ได้กับได้ ฉันนี่แหละเสียอย่างเดียว เคยเปย์แต่สาว อยู่ดีๆต้องมาเปย์ผี มันจะบ้ากันไปใหญ่แล้ว ที่ฉันช่วยเธอตามหาความจริงของเธอก็เกินพอแล้วไหม ยังต้องมารับผิดชอบผีเรื่องอื่นๆอีก
"ไอ้ติณ กูจะออกจากโรงพยาบาลพรุ่งนี้แล้ว มึงพอจะมีเวลาว่างวันไหนให้กูบ้าง" ผมกะจะชวนไอ้ติณไปทำบุญเผื่อชีวิตผมจะดีขึ้นบ้าง
"ไอ้ธีร์ออกจากโรงพยาบาลมึงกะจะชวนกูออกเลยเหรอ แต่ก็ดี กูพร้อมมาก รอแค่มึง"
"ไอ้บ้ากูแค่จะชวนมึงไปวัด" มันคิดว่าผมจะชวนมันไปทำแต่เรื่องเดียว ผมก็มีความคิดดีหลงเหลือบ้าง
"นี่มึงอยากมากถึงกับชวนกูไปวัด มึงจะไปชวนเจ้าอาวาสฉันเหล้ากับมึง กูไม่บ้าไปกับมึงหรอก มันบาป" ดูสมองมันคิดได้งัย ไปวัดชวนพระกินเหล้า ผมคบกับมันมาได้ยัง แต่ละคนรอบตัว หรือแม้กระทั่งผีมีที่มันดีๆบ้างไหม ผมอยากนอนหลับยาวๆ ผมเหนื่อยใจ
"มันไม่ใช่ทางกูรึเปล่า เคยแต่เข้าผับ เสือกมาชวนเข้าวัด กูไม่รู้จะพูดกับพระแบบไหน เคยแต่ป้อสาว จะให้มาป้อพระ แค่คิดก็ขนลุก"
"มึงไม่คิดทำเรื่องดีๆ มึงคิดได้แต่เรื่องเลว ๆ" ผมด่ามันจนไม่รู้จะด่ายังไง
"มึงสมองกลับรึไงมึงกับกูก็เป็นแบบเดียวกันหรือเปล่า ฟื้นมาคราวนี้อยากเข้าวัด" ยังจะย้อนผมอีก
"มึงแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะไปวัด" มันยังจะถามย้ำอีกผมจะเข้าวัดไม่เห็นแปลก เมื่อก่อนเคยแต่จะเข้าผับ แต่พอเจอสโนว์ต้องเข้าวัดไล่ความซวยต่างๆให้หมดไป
"เออ แน่" เสียงหนักแน่นของผม
"นายจะไปทำบุญที่วัดใช่ไหม นายอย่าลืมกรวดน้ำให้ฉันด้วย พลังฉันจะได้เพิ่ม สามารถปรากฏตัวได้ ฉันจะช่วยนายได้เยอะ" บอกว่าให้มีมารยาทไม่แอบฟัง เพิ่งจะบอกไปเมื่อกี้ยังจะทำอีก พูดอะไรไปเธอไม่เคยฟังฉันเลยใช่ไหม แล้วนี่มาอยู่ข้างๆผมตอนไหน ผมจะตกใจตายเพราะเธอนึกอยากจะมา หรือโผล่มาตอนผมเผลอตลอด
"นายไม่ต้องมองฉันแบบนั้นฉันรู้ว่านายว่าฉัน ชิชอบว่า ฉันเป็นผีที่หน้าสงสารจะตายไม่รู้อะไรเกี่ยวตัวเอง นายควรเห็นใจฉัน" เธอควรสงสารดีกว่าไหม ฉันเหนื่อยใจ อย่าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ดูแล้วมันเฟค
- ผู้เขียน
