หากนวินดาคิดว่าคาลมิลจะช่วยเหลือเธอ หญิงสาวก็คิดผิดแล้ว เพราะคาลมิลยืนกอดอกจ้องมองร่างบางที่ไถลตกไปตามสันเขาด้วยแววตาไร้ความรู้สึกและไม่คิดช่วยเหลือ รอให้หญิงสาวตั้งหลักจับยึดต้นชาไว้ได้ด้วยตัวเอง
“สนุกไหมเมขลา กินดินโคลนตั้งแต่เช้า”
คาลมิลตะโกนเยาะหยัน ยืนมองอยู่บนบ้านพร้อมกับหัวเราะร่วนกับสภาพเปียกโคลนเลอะเทอะไปทั้งตัวของนวินดา
ด้วยสภาพดินโคลนที่เกิดจากฝนตกหนักเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา อีกทั้งร่างบางกลิ้งตกจากตัวบ้านลงมาตามสันเขา หากไม่คว้าจับยึดต้นชาไว้ด้วยทั้งสองมือ นวินดาคงได้เจ็บตัวมากกว่านี้ แต่กระนั้นเนื้อตัวของเธอก็เลอะไปด้วยโคลน แถมยังโดนกิ่งของต้นชาข่วนตามต้นแขนและใบหน้าจนแสบไปหมด
“บ้าชะมัด ทำไมไม่บอกว่าบ้านอยู่บนภูเขา ถ้าไม่จับต้นชาไว้มีหวังได้ไปนอนแอ้งแม้งอยู่ข้างล่างแน่ๆ”
นวินดาบ่นพึมพำด้วยความเจ็บใจ ค่อยๆ ยันกายลุกขึ้นพร้อมกับปัดขี้โคลนออกจากใบหน้าและตามเส้นผมยาวดำขลับข
