ไม่หึงหวง

1135 คำ

วังไท่เล่อในยามเย็นหลังพระอาทิตย์อัสดงตรงปลายขอบฟ้าพาความมืดดำเริ่มปกคลุมทุกพื้นที่บนผืนแผ่นดิน แต่ทว่าภายในตำหนักกลางของวังไท่เล่อกลับสว่างไสวไปด้วยโคมไฟสีแดงอันเป็นสัญลักษณ์แห่งความมงคล ฉีเล่อกลับเข้ามายังวังของตนเองพร้อมกับหัวใจที่คล้ายกับถูกแขวนเอาไว้กลางอากาศให้ความรู้สึกเสียววาบๆ อยู่ในอก ด้วยเพราะกำลังนึกเกรงใจใครบางคนที่อาจจะเกิดอาการแง่งอนเข้าใจเขาผิดไปเกี่ยวกับอนุชายาที่ถูกส่งตัวมายังวังของเขา แต่ทว่าชายหนุ่มกลับต้องแปลกใจเมื่อเจอกับบรรยากาศเงียบสงบไร้ระลอกคลื่นใดๆ   เมื่อเขาเดินเข้ามาภายในตำหนักแห่งนี้ เขาเห็นสาวงามจากสามสกุลที่แต่งกายด้วยอาภรณ์สีสันสดใส ใบหน้าแต่งแต้มอย่างงดงามไร้ที่ติ แต่ละนางยืนเรียงรายยั่วยวนอยู่กลางห้องโถงของตำหนักด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มที่แสนจะพริ้มเพราไม่มีเก็บข่มความปรารถนาใดๆ โดยมีเฉินลี่หลินยืนนิ่งๆ อยู่ด้านหน้าของทุกนาง "...!?" ฉีเล่อถึงกับตัวเก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม