ในห้องหอของบ่าวสาว
“ฉีเล่อ...” น้ำเสียงหวานครางแผ่วเรียกขาน
“ลี่หลิน เจ้าใจเย็นเถิด อ๊ะ อา...” เจ้าของนามผู้ถูกเรียกขานกำลังจับขึงตามด้วยขบกัดตรงลำคอหนาของชายผู้เป็นเจ้าบ่าวของนางจนเขาต้องร้องครวญครางดังออกมา
เฉินลี่หลินมองฉีเล่อไม่วางตา ดวงตาของนางหวานซึ้งวาวระยับ เต็มไปด้วยเพลิงปรารถนาและเรียกร้องเว้าวอนพร้อมปลดปล่อยและตอบรับ หากได้นอนซ้อนกันคงดีไม่น้อย
“ฉีเล่อ...” เสียงหวานครางเรียกอีกครา “เป็นของข้าเสียดีๆ”
“...”
ชายหนุ่มผู้ถูกฉีกทึ้งชุดเจ้าบ่าวจนเผยร่างเปลือยเปล่าก่อนจะตกอยู่ใต้ร่างของเจ้าสาวทำได้เพียงนอนมองนางอย่างยอมจำนน
“ข้าย่อมเป็นของเจ้า...” เขากล่าวเสียงต่ำพร่าสั่นเทา
หญิงสาวที่ฉีกชุดเจ้าสาวของตนเองออกจนเผยผิวขาวผ่องต้องแสงเทียนเป็นยองใยโน้มตัวลงต่ำพาเนื้อโนนนุ่มแนบชิดอกแกร่งพร้อมริมฝีปากยกยิ้มพึงพอใจ “ข้าจะกลืนกินท่าน”
“ตามสบาย อ๊ะ อา...” เจ้าบ่าวครวญอีกครา “เบาๆ”
“
