คอนโดเจ้าขา
-เวลา 23.50 น.-
เฮ้อ!!รอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ค่ะที่ฉันนั่งมองนาฬิกาแล้วถอนหายใจออกมาแบบนี้ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะไม่ได้รอใครมาแต่กลัวจะมีคนมาจริงๆมากกว่าอีกใจก็กังวลเรื่องวันพรุ่งนี้ที่ต้องใช่เงินเพราะตั้งแต่ตกลงกันเลขาของอีตานั้นก็โทรมาขอเอกสารส่วนตัวของฉันเพื่อไปเปิดบัญชี
ตอนนี้ฉันก็ได้แค่รอว่าเขาจะเอามาให้ฉันเมื่อไหร่ เข้าใจความรู้สึกของคนร้อนเงินไหมคะฉันถอนตัวตอนนี้ทันไหมไม่เอาแล้วไม่ทำแบบนี้แล้วได้ไหม
"ม๊า...เจ้าขาจะทำยังไงดี"
ฉันนั่งพูดกับกล่องกำมะหยี่ใบไม่ใหญ่มากใบหนึ่งที่ในนั้นบรรจุไปด้วยเครื่องประดับเครื่องเพชรชิ้นเล็กๆน่ารักๆที่วัยรุ่นใส่กันทั้งแหวน สร้อยคอ สร้อยข้อมือ ต่างหู มันเป็นของที่ม๊าซื้อให้ฉันใส่ค่ะแล้วฉันก็พกมาไว้ที่คอนโดเฉพาะชิ้นที่ใส่บ่อยๆไม่กี่ชิ้น ที่เหลือเก็บไว้ที่ตู้เซฟธนาคารซึ่งตอนนี้ป๊าฉันเป็นคนดูแลอยู่
ฉันนั่งมองเครื่องประดับที่อยู่ในมือตอนนี้ด้วยความร
