วันต่อมา
13.00 น.
“ฮึก..อย่า อย่า..” เสียงละเมอเพ้อร้องส่งเสียงออกมา น้ำตาไหลรินปลายหางตา ฟินยังคงหลับตาอยู่ เมื่อเธอเริ่มรู้สึกตัว การกระทำแสนทารุณเมื่อคืน ทำให้เธอเก็บเอาไปฝัน มันฝั่งจำหลอกหลอนเธอ จนใบหน้าสวยเริ่มส่ายไปมา
“ไม่ ฮือ..พะ..พอแล้ว กรี้ดด!” เธอกรีดร้องออกมาก่อนดวงตาใสลืมขึ้น เธอนอนนิ่งมองเพดานสีขาว ลมหายใจเหนื่อยหอบถูกพ่นออกมา ดวงตาไล่ลอบมองไปทั่วห้อง มันว่างเปล่าบ่งบอกให้รู้ว่า เธอนั้นนอนอยู่บนเตียงเพียงคนเดียว
“ฮือ..คนใจร้าย” คำพูดตัดพ้อถูกพ่นออกมา เธอพยายามดันร่างกายอันบอบช้ำลุกขึ้น แต่ความปวดร้าวแทรกขึ้นมา
“โอ้ย! อึก” ฟินกัดฟันแน่น พยุงตัวเองอีกครั้งจนสำเร็จ เธอนั่งพิงหัวเตียง มองผ้าปูสีขาวที่มันแปดเปื้อนไปด้วนคราบกามมีสีแดงสดเลือนรางเจือนปนอยู่
คงไม่ต้องเดาเลยว่า มันคือเลือดจากทางช่องรักของเธอ..
ฟินข่มตาลงเธอกลั้นสะอื้นเอาไว้ ก่อนตัดสินใจก้าวลงจากเตียง เท้าเล็กแตะพ
